Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2022

ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΠΡΌΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

 


Δεν μπορούν παρά να προκαλέσουν προβληματισμό τα στοιχεία του ΟΗΕ για τα παιδιά σε όλο τον κόσμο που δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση: 224 εκατομμύρια παιδιά, ηλικίας 6 έως 18 ετών, δεν πηγαίνουν στο σχολείο! Όπως τονίζει η Γενική Διευθύντρια της ΟΥΝΕΣΚΟ Οντρέ Αζουλέ, «Κανένας δεν μπορεί να δεχθεί αυτή την κατάσταση. Η παιδεία είναι ένα δικαίωμα, και πρέπει να κάνουμε τα πάντα, για να διασφαλίσουμε ότι αυτό το δικαίωμα θα γίνεται σεβαστό για κάθε παιδί».

          Τα στοιχεία του ΟΗΕ αποκαλύπτουν ότι το 40 ο/ο των παιδιών που δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, δηλαδή 98 εκατομμύρια, ζουν στην υποσαχάρια Αφρική, κυρίως στον Νίγηρα, τν Αιθιοπία, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και στην Κένυα. Μακριά από μας , θα πει κάποιος. Πόσο όμως δικαιούμαστε να αδιαφορούμε  για τα προβλήματα εκείνα που είναι «μακριά από μας»; Και αν το κάνουμε, τότε πόσο άραγε δικαιούμαστε να μας παίρνει το παράπονο, όταν οι άλλοι αδιαφορούν για τα δικά μας προβλήματα, γιατί…είναι «μακριά απ’ αυτούς»;

          «ΖΩΗ», τ. 4372

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2022

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝΙΕΡΑ ΜΗΤΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ ΙΕΡΟΣ ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΜΒΝΑΡΒΑΡΑΣ ΠΑΤΡΩΝ ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΆΡΑΣ ΚΑΙ ΟΣΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΤΟΥ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΥ

 


ΙΕΡΑ ΜΗΤΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΙΕΡΟΣ ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΜΒΝΑΡΒΑΡΑΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΆΡΑΣ ΚΑΙ ΟΣΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΤΟΥ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

ΣΑΒΒΑΤΟ ΕΣΠΕΡΑΣ: Ώρα 6 μ. μ. Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός μετ΄ αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος.

ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ: Ώρα 10- 1 μ. μ. Μεσονύχτια θεία λειτουργία μετά κηρύγματος  υπό του αρχιμανδρίτου Προκοπίου Κόρδα, ιεροκήρυκος της ιεράς Μητροπόλεως.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ: 7-10 π. μ. Πανηγυρική Αρχιερατική θεία Λειτουργία μετά θείου κηρύγματος.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΣΠΕΡΑΣ: Ώρα 5, 30 μ.μ. Εορτή του Οσίου ΣΑΒΒΑ. Μέγας πανηγυρικός εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΡΩΙ: Ώρα 7-10 π. μ. θεία Λειτουργία μετά θείου κηρύγματος υπό του αρχιμανδρίτου Γερβασίου παρακεντέ, ιεροκήρυκος της Ιεράς Μητροπόλεως.

 

ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ

Το παράπονο της μητέρας του Αγίου Ιακώβου

 

Ο Άγιος Ιάκωβος, ο νέος ασκητής της Ευβοίας, τονίζοντας τη μεγάλη αξία που έχει η μνημόνευση της Προσκομιδής από τους ιερείς, μας έλεγε την περίπτωση της μητέρας του: «Η μητέρα μου, είπε, είχα αξιωθεί να την δω ότι βρισκόταν  σε άγιο τόπο, ήταν αγία γυναίκα. Εγώ την μνημόνευα καθημερινώς και κάποια μέρα που τελείωσε η Θεία Λειτουργία και πήγα στο κελλάκι μου να αναπαυθώ, ήλθε το πνεύμα, η ψυχή της μητέρας μου και μου λέει: παιδί μου Ιάκωβε, σήμερα ξέχασες να με μνημονεύσεις.

Όχι μητέρα, της λέω, κάθε μέρα σε μνημονεύω και μάλιστα την καλύτερη μερίδα σου βγάζω, δηλαδή ένα ψιχουλάκι λίγο μεγαλύτερο από τα άλλα.

Όχι παιδί μου, σήμερα με ξέχασες, η ψυχή μου δεν αναπαύεται τόσο, όσο αναπαυόταν τις άλλες μέρες. Παρόλο που είχε αξιωθεί να τη δει ότι βρίσκεται στον τόπο του παραδείσου, στην αγκαλιά του Θεού, εν τούτοις η μνημόνευση εκ μέρους του στην Προσκομιδή, της προσέφερε και την πρόσθετη ανάπαυση».

           (Γερ.Γαβριήλ, Ηγουμένου Ι.Μ. Οσίου Δαβίδ εν Ευβοία)

χ.β

Ο ... "μαραθώνιος " προς τον Θεό

 


Βασανιζόμαστε τον περισσότερο χρόνο της ζωής μας πασχίζοντας να αρέσουμε στους άλλους, κι αυτό μας οδηγεί σε επίγεια κόλαση. Στον αντίποδα κάποιοι βασανίζονται οδυνηρά για να αρέσουν στον Θεό, έστω κι αν αυτό στοιχίζει την καθημερινή τους ηρεμία ή ακόμη και την ζωή τους. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι ανάμεσα στους δεύτερους.

Ο διδάκτωρ Θεολογίας Αθ. Μουστάκης αναφέρεται στο θαρραλέο κήρυγμά του, στα βάσανα και στις τελευταίες μέρες του.

Όταν οι ανθρώπινες εντολές δεν συμφωνούν με τις εντολές του Θεού, τότε ο χριστιανός δεν πρέπει να έχει καμιά αμφιβολία. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τόλμησε κι εναντιώθηκε στην αρχή του κόσμου τούτου. Δεν είχε αμφιβολία για τον λόγο, αλλά και τις πράξεις του κύριε Μουστάκη!

Καμιά! Το θαρραλέο κήρυγμά του είχε προκαλέσει αντιδράσεις, από ανθρώπους που θίγονταν τα συμφέροντά τους εκείνη την εποχή στις αρχές του 4ου αιώνα και τον θεωρούσαν εχθρό τους, και δημιουργήθηκε έντονο κλίμα εναντίον του. Ιδιαίτερες αντιδράσεις προκάλεσε ο ελεγκτικός του λόγος στο περιβάλλον της Αυτοκράτειρας Ευδοξίας και στον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλο, ο οποίος έκανε στόχο ζωής την εξόντωσή του. Τελικά συνήλθε σύνοδος παρωδία, η οποία τον καθήρεσε, αλλά λόγῳ της αντιδράσεως του λαού, σύντομα επανήλθε στον θρόνο του. Οι εχθροί του όμως δεν σταμάτησαν να αγωνίζονται για την εκ νέου αποπομπή του από την Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και για την βιολογική του ακόμη εξόντωση. Πράγματι, μετά από λίγο, ήρθε και η ώρα της οριστικής εξορίας του Αγίου.

Όταν κάποιος ακολουθεί τον δρόμο του Θεού είναι σαν να μπαίνει σε ναρκοπέδιο. Αυτή η εξορία κ. Μουστάκη νομίζω ότι είναι και η τελική! Αυτή που τον οδήγησε στον θάνατο.

Πράγματι! Ο Άγιος Ιωάννης δεν σταμάτησε. Ήταν ανυποχώρητος. Συνέχισε να ασκεί έντονη κριτική προς την Αυτοκράτειρα Ευδοξία, τα όργανα της οποίας μετά από συκοφαντίες, και αφού παρά τις προσπάθειές τους δεν πέτυχαν να τον δολοφονήσουν, τον έδιωξαν από τον Οικουμενικό Θρόνο.

Βρισκόμαστε στο έτος 406. Οι εχθροί του Αγίου Ιωάννου έχουν απομακρύνει τον ιεράρχη από τον Πατριαρχικό Θρόνο και την Κωνσταντινούπολη και τον έχουν μεταφέρει στη Βιθυνία και τη Νίκαια, όπου περιμένει να ορισθεί ο τόπος της εξορίας του.

Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 406. Πολλοί από όσους τον υποστήριζαν συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν στη Χαλκηδόνα, ενώ άλλοι συλλαμβάνονταν διαρκώς και πιέζονταν να αποκηρύξουν τον Άγιο. Ήδη οι επίσκοποι που ήταν εχθροί του είχαν χειροτονήσει ως Πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη τον πρεσβύτερο Αρσάκιο, έναν ευλαβή αλλά απαίδευτο και άπραγο γέροντα που παρέμεινε στον Πατριαρχικό Θρόνο μόνο λίγους μήνες, από τις 27 Ιουνίου μέχρι τις 11 Νοεμβρίου του 405. Τον Μάρτιο του 406 τον διαδέχθηκε ο σκληρός διώκτης του Αγίου, ο Αττικός.

Τον Ιούλιο του 406 ο αυτοκράτορας Αρκάδιος όρισε την Κουκουσό της Αρμενίας, ως τόπο εξορίας του Αγίου. Η απόσταση από τη Νίκαια είναι περισσότερο από 700 χιλιόμετρα.

Κατά την περίοδο που βρισκόταν στη Νίκαια ο Άγιος ανέκτησε κάπως τις δυνάμεις του και ασχολήθηκε με την ιεραποστολή στη Φοινίκη, στην Αραβία και την Κύπρο, ενισχύοντάς την με χρήματα αλλά κυρίως με δοκιμασμένους και ικανούς ιερείς.

Ιεραποστολή

Παράλληλα, ενδιαφέρθηκε για την ιεραποστολή στην Περσία και έκανε προσπάθειες για τον εκχριστιανισμό των Γότθων.

Όσο εισχωρούσαν προς το εσωτερικό της Μικράς Ασίας οι συνθήκες επιδεινώνονταν. Μεγάλο υψόμετρο, καύσωνας την ημέρα, δριμύ ψύχος τη νύκτα, πολύωρη πεζοπορία. Ευτυχώς, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, πέρα από τον κόπο και τις κακουχίες, πολλοί ήταν αυτοί που έδειχναν την αγάπη τους προς τον Άγιο. Θλίψη τον περίμενε στην Άγκυρα όπου ο επίσκοπος Λεόντιος τον υποδέχθηκε εχθρικά.

Η κατάσταση έγινε τραγική μέχρι να φτάσουν στην Καισάρεια, καθώς πέρα από τις κακουχίες τον Άγιο βασάνιζε υψηλός πυρετός. Αν και διαδιδόταν ότι ο επίσκοπος της πόλεως Φαρέτριος τον περίμενε με χαρά, η πραγματικότητα ήταν εντελώς διαφορετική. Πάντως, και εκεί τον υποδέχθηκαν πολλοί χριστιανοί με αγάπη όταν μισοπεθαμένος έφτασε στην πόλη τους.

Δέχθηκε πόλεμο

Η στάση του επισκόπου δεν ήταν η καλύτερη! Δυστυχώς τον αγνόησε επιδεικτικά και τον ανάγκασε να καταλύσει στο άκρον της πόλεως, σε κάποιο σπίτι που του παρεχώρησαν. Εκεί δέχθηκε τις φροντίδες ικανών ιατρών και ανέλαβε κάπως δυνάμεις. Παρέμενε κλινήρης, αλλά οι επιθέσεις κακόβουλων και φανατικών, που υποκινούνταν από τον επίσκοπο Φαρέτριο, δεν τον άφηναν στιγμή ήσυχο, καθώς πολλοί από αυτούς έμπαιναν ακόμη και στο κατάλυμά του για να τον απειλήσουν ώστε να φύγει, όσο το δυνατό γρηγορότερα, από την πόλη τους.

Τελικά, μετά από όλη την πίεση που δέχθηκε και παρά τους κινδύνους των ληστών της περιοχής, αποφάσισε να φύγει. Ο Φαρέτριος όμως και πάλι έστειλε τον πρεσβύτερο Ευήθιο, ο οποίος πήγε στο κατάλυμα του Αγίου έξω από την πόλη και τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την περιοχή την ίδια ώρα, μεσάνυκτα, χωρίς σελήνη.

Οι απίστευτες ταλαιπωρίες, η παραμονή στην Κουκουσό και οι 240 επιστολές που έστειλε σε Ανατολή και Δύση

Απίστευτη σκληρότητα απέναντι σε έναν επίσκοπο, ασθενή και γέροντα, και, αν σκεφτούμε ότι στην Καισάρεια υπάρχει μεγάλο υψόμετρο, οι συνθήκες θα ήταν οδυνηρές.

Για να πάρουμε μία γεύση των συνθηκών που αντιμετώπιζε ο Άγιος αρκεί να σας πω ότι η περιοχή της Καισάρειας έχει υψόμετρο μεγαλύτερο από 1.100 μέτρα, ενώ σε κάποια σημεία ξεπερνά τα 1.400.

Άρρωστος

Με πολλή δυσκολία, λοιπόν, σηκώθηκε νύχτα, άρρωστος και βασανισμένος. Τον υποβάσταζαν και άρχισε η φοβερή πεζοπορία σε δρόμο ανώμαλο, στην περιοχή του δύσβατου και φοβερού Ταύρου. Η πορεία του υπήρξε μαρτυρική, αλλά επιτέλους, στις 20 Σεπτεμβρίου, έφθασε στην Κουκουσό (υψόμετρο 1350 μ.). Το ταξίδι των 700 περίπου χιλιομέτρων είχε διαρκέσει 70 ημέρες.

Ευτυχώς, με τη χάρη του Θεού, στην Κουκουσό τον υποδέχθηκαν με αγάπη και τον φρόντισαν καλά. Μάλιστα, ο ευγενής γαιοκτήμονας Διόσκορος του προσέφερε το σπίτι του για διαμονή.

Ακούραστος

Ο Άγιος, απλός και ταπεινός, σημειώνει στις επιστολές του, γι᾿ αυτή την περίοδο, ότι ήταν χίλιες φορές πιο ευχαριστημένος στον τόπο της εξορίας από τη μαρτυρική πεζοπορία. Με αυτόν τον τρόπο ήθελε να αποφύγει τη σχεδιαζόμενη αλλαγή του τόπου εξορίας.

Κατά την παραμονή του στην Κουκουσό δεν σταμάτησε να δέχεται φίλους, πιστούς, κληρικούς και λαϊκούς, από τα γύρω μέρη, αλλά και την πατρίδα του την Αντιόχεια, η οποία βρισκόταν σε απόσταση 250 περίπου χιλιομέτρων και οι κάτοικοί της δεν τον ξεχνούσαν ποτέ.

Μέχρι την έλευση του χειμώνα δεν σταμάτησε να φροντίζει τους πάντες, να παρηγορεί τους φίλους του στην Κωνσταντινούπολη και να μεριμνά για την ιεραποστολή. Με την έναρξη της περιόδου του ψύχους οι αρρώστιες επανήλθαν, πυρετός, εμετοί, στομαχόπονοι, κεφαλαλγίες και αϋπνίες.

Παρά την κατάσταση αυτή δεν σταμάτησε να ζητεί με επιστολές, σε ανατολή και δύση, να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που είχε δημιουργήσει η αντίθετή του ομάδα με σύγκληση Μεγάλης Συνόδου, η οποία θα έπαιρνε μία θέση βασισμένη στην ορθή κρίση και όχι στην κακία, την εμπάθεια και τις προσωπικές εχθρότητες.

Κατά τη διάρκεια της εξορίας του ακούραστος έγραψε περίπου 240 επιστολές. Σε αυτές διηγείται τις ταλαιπωρίες του και με ανακούφιση δεν σταματά να γράφει το περίφημο «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν». Αντί να τον ενισχύουν, με πίστη ενισχύει τους πάντες.

Μάλιστα, στην Κουκουσό, συνέταξε και δύο έργα στα οποία υποστηρίζει ότι οι δυσκολίες είναι μία άριστη αφορμή που δίνεται στον καθένα μας για πνευματική πρόοδο.

Ο ένας φρουρός του φερόταν σκληρά γιατί, αν πέθαινε στον δρόμο, θα πληρωνόταν καλά.

Όλο αυτό θυμίζει την ρήση του Ορθόδοξου μοναχού Στάινχαρτ: “Να μας φυλάει ο Θεός από τυράννους οργισμένους και βαρβάρους, οι οποίοι επειδή δεν πιστεύουν τελικά στον Θεό, νομίζουν πως είναι οι ίδιοι Θεοί”. Τέτοιοι άνθρωποι τον τυράννησαν;

Τέτοιοι ακριβώς. Παρά την απομόνωση και τα βάσανα οι εχθροί του Αγίου δεν ησύχαζαν. Ο αυτοκράτορας Αρκάδιος, υπέγραψε διάταγμα που άλλαζε τον τόπο εξορίας του στην Πιτυούντα, την περιοχή μιας βάρβαρης φυλής, των Τζάνων, στους πρόποδες του Καυκάσου, στην περιοχή της σημερινής Αμπχαζίας, στην ανατολική ακτή του Ευξείνου Πόντου. Εκεί δεν θα μπορούσαν να τον βρουν και να επικοινωνήσουν μαζί του οι φίλοι του. Βέβαια, κρυφή ελπίδα των εμπνευστών αυτής της μετακίνησης ήταν να πεθάνει ο Άγιος κατά το ταξίδι των 1.500 χιλιομέτρων περίπου, όλο σχεδόν επάνω σε βουνά.

Την συνοδεία αποτελούσαν ο Άγιος και δύο φρουροί στρατιώτες. Ο ένας φρουρός μάλιστα φερόταν στον Άγιο με ιδιαίτερη σκληρότητα, αφού θα είχε μεγαλύτερη αμοιβή αν ο κρατούμενος πέθαινε στον δρόμο.

Τον έσυραν!

Πορεύθηκαν προς τη Σεβάστεια. Παρά την κατεστραμμένη υγεία του και την απίστευτη εξάντληση έπρεπε να βαδίζει περίπου 20 χιλιόμετρα την ημέρα. Συχνά βάδιζε μέσα στην παγωμένη βροχή, ακάλυπτος. Σύντομα άρχισαν και πάλι ρίγη, πυρετοί και πονοκέφαλοι. Οι στρατιώτες δεν του επέτρεπαν να αναπαυθεί ή να δεχθεί οποιαδήποτε περίθαλψη.

Μόλις ξημέρωσε ο Άγιος ζήτησε από τους φρουρούς του να μην ξεκινήσουν ή τουλάχιστον να ξεκινήσουν κατά το μεσημέρι, ώστε να προλάβει λίγο να αναπαυθεί και να μειωθεί το ψύχος της νύκτας, αλλά εκείνοι, με απίστευτη βιαιότητα, τον έσυραν στον δρόμο και τον υποχρέωσαν να βαδίσει προς την Νεοκαισάρεια.

Μετά από 5 περίπου χλμ. οι φρουροί πείσθηκαν ότι ο Άγιος δεν μπορούσε να κάνει ούτε βήμα παραπάνω και τον βοήθησαν να επιστρέψει στον ναό. Ζήτησε από τον πρεσβύτερο του ναού του μάρτυρος Βασιλίσκου να του αλλάξει ενδύματα, μοίρασε τα λιγοστά του υπάρχοντα, κοινώνησε, προσευχήθηκε, είπε για μία ακόμη φορά το «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν» προσθέτοντας το «Ἀμήν» και παρέδωσε το πνεύμα του στις 14 Σεπτεμβρίου του έτους 407. Ενταφιάστηκε στον ναό του μ. Βασιλίσκου, όπου εκοιμήθη.

Βέβαια, σιγά σιγά, φανερώθηκε ο παράνομος πόλεμος που του ασκήθηκε και το 438, επί Πατριάρχου Πρόκλου, το Ιερό Λείψανό του επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη μέσα σε πανηγυρισμούς του λαού και τοποθετήθηκε στον Θρόνο του. Εν συνεχείᾳ τοποθετήθηκε στον ναό των Αγίων Αποστόλων με τιμές. Ανάμνηση του γεγονότος εορτάζουμε, στις 27 Ιανουαρίου κάθε χρόνου. 

___________

Σοφία Χατζή

δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2022

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΠΑΤΡΩΝ ΕΚΘΕΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 


Ανακοινώνεται, ότι το Φιλόπτωχο Ταμείο του Ιερού Ναού  μας έχει οργανώσει έκθεση –παζάρι γνήσιων παραδοσιακών προϊόντων στο ισόγειο του πνευματικού κέντρου, Καποδιστρίου και Σολωμού.

     Σκοπός της εκθέσεως αυτής είναι η οικονομική ενίσχυση του φιλανθρωπικού έργου της Εκκλησίας μας και ιδιαίτερα η συνέχιση της σίτισης των απόρων ενοριτών μας.

     Σε μια εποχή κρίσεως κανείς δεν πρέπει να μείνει μόνος του. Η αγάπη μας προς τους εμπερίστατους αδελφούς  πρέπει να φθάσει μέχρι σ’ αυτούς χέρι με χέρι.

     Είναι ανάγκη να μεταδώσουμε την πανδημία της ΑΓΑΠΗΣ σε όσους περισσότερους  μπορούμε. Η «μόλυνση» αυτή όχι απλώς επιτρέπεται, αλλά και επιβάλλεται.

                    

                     ΤΟ ΦΙΛΟΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ

ΟΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ



Η ευσέβεια

          «Αν η ευσέβεια σας δεν ξεπεράσει την ευσέβεια των Γραμματέων και των Φαρισαίων, δεν θα εισέλθετε  στη βασιλεία των ουρανών».

          Η ευσέβεια των Γραμματέων και των Φαρισαίων έφτανε μέχρι τη μάθηση του γράμματος του νόμου του Θεού, δεν προχωρούσε όμως στη μελέτη, τη βίωση και την εφαρμογή του πνεύματός του. Απεναντίας, μάλιστα οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι ουσιαστικά ζούσαν αντίθετα προς τον νόμο του Θεού. Όλοι όσοι έχουν επιφανειακή γνώση του νόμου και ευσέβεια  που εξαντλείται στο γράμμα του νόμου πέφτουν στην υπερηφάνεια και την οίηση. Αυτό ακριβώς έπαθαν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, για τους οποίους οι θειες εντολές έμειναν κρυμμένες και άγνωστες. Γιατί οι θείες εντολές όπως επισημαίνει ο όσιος Μάρκος ο Ασκητής, μόνο με την τήρησή τους γίνονται αντιληπτές.

          Τα ψυχικά μας μάτια, όπως ψάλλει ο Δαβίδ, φωτίζονται από τις εντολές που εκπληρώνουμε. Επειδή, λοιπόν, οι Φαρισαίοι δεν ζούσαν σύμφωνα με τον νόμο του Θεού, απέκτησαν εσφαλμένη αντίληψή του. Έτσι, αντί να πλησιάσουν και να οικειωθούν τον Θεό με τον νόμο, απομακρύνθηκαν από τον Θεό, έγιναν εχθροί Του. Κάθε εντολή, βλέπετε, είναι ένα ιερό μυστικό, μυστικό που αποκαλύπτεται όταν τηρείται και τον βαθμό που τηρείται.

          Ι. Μ.

Συγκλονιστικό κείμενο για τον Χρυσόστομο Σμύρνης

 

Συγκλονιστικό κείμενο για τον Χρυσόστομο Σμύρνης Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Το συγκλονιστικότερο κείμενο που, κατ΄εμέ, γράφτηκε για το έργο και το Μαρτύριο του Αγίου Μητροπολίτου Σμύρνης Χρυσοστόμου είναι αυτό που ανέγνωσε στις 13 Νοεμβρίου 1962 στη Μεγάλη Αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Λεωνίδας Φιλιππίδης, που διετέλεσε και πρύτανις του εν λόγω Πανεπιστημίου κατά το ακαδημαϊκό έτος 1965-66.

Για τον Εθνοϊερομάρτυρα Χρυσόστομο έχουν γραφεί πολλά βιβλία με έγκυρες όσο και συνταρακτικές μαρτυρίες περί του μαρτυρίου του. Ένα από τα σπουδαιότερα θεωρείται του Σπυρίδωνος Λοβέρδου. Καταπληκτικό σε συγγραφική δύναμη κυκλοφορήθηκε το 1929. Όμως δεν μπορεί να παραβληθεί με το κείμενο του Λεωνίδα Φιλιππίδη. Κι αυτό γιατί ο αείμνηστος καθηγητής συνδυάζει τη συγκλονιστική περιγραφή με τα βιώματα που απέκτησε ζώντας κοντά στον Άγιο Εθνοϊερομάρτυρα Μητροπολίτη Σμύρνης ως διευθυντής του Ιδιαιτέρου του Γραφείου επί δύο και πλέον χρόνια, τα πιο κρίσιμα, τραγικά και βασανιστικά για τη ζωή του. 

Ως προς την εργατικότητά του Αγίου ο Φιλιππίδης γράφει: «Από της 5ης πρωινής ευρίσκετο εις το γραφείον του, αποσφραγίζων και παραδίδων εις τον ιδιαίτερον Γραμματέα του (Σημ, γρ. Δηλαδή σε εκείνον) την επίσημον και προσωπικήν αλληλογραφίαν. Ο όγκος των απαντήσεων έπρεπε να υπογραφή την 11ην νυκτερινήν και να ταχυδρομηθή το μεσονύκτιον, ενώ η σύνταξις εκθέσεων επί της καταστάσεως παρεξέτεινε την εργασίαν πολύ πέρα του μεσονυκτίου...Είναι ζήτημα αν ανεπαύετο τρεις ώρας κατά το εικοσιτετράωρον».

Στη Μικρά Ασία, μη υπαρχούσης ελληνικής κρατικής εξουσίας, το βάρος αυτό είχε επωμισθή η εθναρχούσα εκκλησιαστική ηγεσία άνευ επαρκών οικονομικών μέσων. Γράφει σχετικώς ο Λεωνίδας Φιλιππίδης για τον άγιο Μητροπολίτη Σμύρνης: 

« Μη κεκτημένος ο ίδιος περιουσίαν, είχεν ανά πάσαν στιγμήν εις την διαθεσίν του τον πλούτον των ευκαταστάτων εκ του ποιμνίου του εις χρήμα και εις είδη. Προίκα εζήτει απ’ αυτού εις παντός είδους υφάσματα, ρουχισμόν και οικιακά σκεύη η πτωχή χήρα δια την ορφανήν κόρην της; Με εν σημείωμά του προς υφασματέμπορον και με δεύτερον προς έμπορον οικιακών σκευών εχορηγούντο εις αυτήν πλήρης ρουχισμός και οικοσκευή. Τα ναύλα της δεν είχε άλλη πτωχή δια να ταξειδεύση προς λουτροθεραπείαν;- σημείωμα προς τον πλοιοκτήτην ή τον πράκτορά του και εξεδίδετο αμέσως εισιτήριον μετ΄ επιστροφής, εβοηθείτο δε και χρηματικώς η αιτούσα υπό του Μητροπολίτου. δια τα λοιπά της έξοδα...Μόλις οι έμποροι και τα Γραφεία αντίκρυζον σημείωμα με τον δικέφαλον και με τον γραφικόν χαρακτήρα, την υπογραφήν και την σφραγίδα του Μητροπολίτου εξετέλουν το σημείωμα αμέσως και πλήρως... Κατάπληκτος έμεινα ότε ημέραν τινά παρέστην εις τον εξής διάλογον μεταξύ του Μητροπολίτου και εμπόρου:

-Δεσπότη μου ήρθα να μου πείτε τι παράπονο έχετε μαζί μου;

-Παράπονον αγαπητέ μου, γιατί;

-Γιατί Δεσπότη μου, έχετε δύο εβδομάδες να μου στείλετε χαρτί να δώσω πράγμα σε χριστιανό! Αυτά τα χαρτιά σας για εμάς είναι ευλογία!...». 

Θα συνεχίσουμε την προσεχή Τρίτη τα περί του Εθνοϊερομάρτυρος Χρυσοστόμου, του Μεγαλομάρτυρα κατά τον αείμνηστο Φιλιππίδη.

Πατερικός: Συγκλονιστικό κείμενο για τον Χρυσόστομο Σμύρνης (paterikos.blogspot.com)

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022

Αγίου Νεκταρίου: Προσέχετε, μήπως ο Παράδεισος που υπάρχει μέσα σας μετατραπεί σε κόλαση...

 


"Δεν θέλω να θλίβεστε και να συγχύζεστε για όσα συμβαίνουν αντίθετα με τη θέληση σας: όσο δίκαιη και αν είναι αυτή.

Μια τέτοια θλίψη μαρτυρεί την ύπαρξη εγωισμού. Προσέχετε τον εγωισμό που κρύβεται κάτω από τη μορφή του δικαιώματος.Προσέχετε και την άκαιρη λύπη που δημιουργείται μετά από ένα δίκαιο έλεγχο. 

Η υπερβολική θλίψη για όλα αυτά είναι του πειρασμού. Μία είναι η αληθινή θλίψη. Αυτή που δημιουργείται, όταν γνωρίσουμε καλά την άθλια κατάσταση που βρίσκεται η ψυχή μας. Όλες οι άλλες θλίψεις δεν έχουν καμιά σχέση με τη χάρη του Θεού.

Φροντίζετε να περιφρουρείτε στην καρδιά σας τη χαρά του Αγίου Πνεύματος και να μην επιτρέπετε στον πονηρό να χύνει την πίκρα του. Προσέχετε! Προσέχετε, μήπως ο Παράδεισος που υπάρχει μέσα σας μετατραπεί σε κόλαση".

νεκρος για τον κοσμο

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2022

ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ

 


Σε βλέπω μέσα στη θύελλα

     Απειροδύναμε Κύριε, πόσο μεγάλος και ισχυρός αποκαλύπτεσαι μέσα από στη θύελλα που ξέσπασε πριν από λίγο!

     Σ’ ακούω στο ρόχθο των κυμάτων. Σε μαντεύω πίσω από τους τεράστιους όγκους των νερών που σκεπάζουν με αφρούς τα βράχια της ακτής.

     Βλέπω το θεϊκό Σου χέρι, που προκαλεί το σάλο της θάλασσας.

     Η δύναμή Σου πλανιέται πάνω από τις αφρισμένες κορυφογραμμές τω κυμάτων, αναδύεται δίπλα στους αιώνιους βράχους της ακροθαλασσιάς.

     Σε δοξάζω, Δυνατέ.

     Βλέπω μέσα στο μισοσκόταδο τα δένδρα να γέρνουν κάτω από την ορμή του ανέμου. Βλέπω τις αστραπές να σχίζουν με μιαν εκτυφλωτική μαχαιριά τον ουρανό. Ακούω  τη βροχή που δέρνει τις στέγες, που γδέρνει τους δρόμους.

Σε βλέπω μέσα στο βίαιο άνεμο.

Σ’ ανακαλύπτω μέσα στο ρυθμό της βροχής.

Σ΄ ακούω μέσα στον ήχο της βροντής.

Η θύελλα ψάλλει την απέραντη δύναμή Σου, Θεέ μου.

Η καταιγίδα οικοδομεί το μεγαλείο Σου.

Κι’ η φουρτουνιασμένη σκοτεινή θάλασσα αναγγέλλει τη γιγάντια, την άπειρη ισχύ Σου.

Γονατισμένος, μικρός κι αδύναμος υψώνω τα χέρια μου, υψώνω την καρδιά μου για να Σε υμνήσω για τη μεγάλη Σου δόξα, για την απροσμέτρητη δύναμή Σου.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, Αρχιεπισκόπου πρώην Αμερικής

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2022

Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως_Προσέχετε! Προσέχετε, μήπως ο Παράδεισος που υπάρχει μέσα σας μετατραπεί σε κόλαση

 


Δεν θέλω να θλίβεστε και να συγχύζεστε για όσα συμβαίνουν αντίθετα με τη θέληση σας: όσο δίκαιη και αν είναι αυτή.

Μια τέτοια θλίψη μαρτυρεί την ύπαρξη εγωισμού. Προσέχετε τον εγωισμό που κρύβεται κάτω από τη μορφή του δικαιώματος.Προσέχετε και την άκαιρη λύπη που δημιουργείται μετά από ένα δίκαιο έλεγχο. Η υπερβολική θλίψη για όλα αυτά είναι του πειρασμού. Μία είναι η αληθινή θλίψη. Αυτή που δημιουργείται, όταν γνωρίσουμε καλά την άθλια κατάσταση που βρίσκεται η ψυχή μας. Όλες οι άλλες θλίψεις δεν έχουν καμιά σχέση με τη χάρη του Θεού.
Φροντίζετε να περιφρουρείτε στην καρδιά σας τη χαρά του Αγίου Πνεύματος και να μην επιτρέπετε στον πονηρό να χύνει την πίκρα του. Προσέχετε! Προσέχετε, μήπως ο Παράδεισος που υπάρχει μέσα σας μετατραπεί σε κόλαση.

Έκτακτο Παράρτημα: Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως_Προσέχετε! Προσέχετε, μήπως ο Παράδεισος που υπάρχει μέσα σας μετατραπεί σε κόλαση (yiorgosthalassis.blogspot.com)

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2022

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

 


Είναι εντελώς αδύνατον, αν έχουμε μέσα μας την καινούργια ζωή και πραγματικότητα, να μένει αμάρτυρη. Και δεν θα χρειαζόταν να κάνουμε ιδιαίτερες ενέργειες ή να πούμε κάτι για να πείσουμε τους άλλους. Η παρουσία μας θα ήταν ζωντανό κήρυγμα και ζωντανή πρόσκληση. Ποτέ άλλοτε η κοινωνία δεν είχε τόση ανάγκη να δει το «κάτι» αυτό, τόσο σήμερα.

     Μήπως όμως ακόμη και εμείς οι ίδιοι-που υποτίθεται ότι ρέει το αίμα του Κυρίου μέσα μας- αναρωτιόμαστε αν είναι αληθινά και κατορθωτά η «καινή κτίσις», η αγιότητα, η χαρά, η ειρήνη του Χριστού; Μήπως αμφιβάλλουμε ότι είναι δυνατόν μέσα στην Εκκλησία να ξεπηδήσουν άνθρωποι τέτοιοι, που να λέμε: «Δόξα τω Θεώ, γίνονται και σήμερα αυτά που γράφει το Ευαγγέλιο»;

     Ξεκίνα από αυτό που μπορείς. Σιγά-σιγά θα μπορέσεις   περισσότερο.

     Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

 


Ό, τι έκανε ο Χριστός όταν  ήρθε στη γη, δεν το έκανε για να τακτοποιήσει τα προβλήματα των ανθρώπων, διότι δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι να ξυπνήσει ο κάθε άνθρωπος, να πιστέψει στον Χριστό, στο όλο έργο που έκανε ο Χριστός και σαυτόν να έχει την ελπίδα της σωτηρίας του, αλλιώς δεν θα τα έκανε ο Χριστός. Νομίζω πως ό, τι κι αν έχουμε, τελικά είναι γα το καλό μας. Ακόμη  και ο θάνατος, για τον οποίο γίνεται λόγος λ. χ. στο ευαγγέλιο στην περίπτωση της χήρας της Ναίν, βγήκε καλό γιαυτή τη μάνα. Ο Θεός θέλει εν λευκώ να αφεθούμε στα χέρια Του: «Εσύ ξέρεις, Θεέ μου». Όσο κι αν έρθουν δύσκολα τα πράγματα, κάπου  εκεί υπάρχει το τέλος.

Παρατήρησα πως, όταν υπάρχει μια δυσκολία, ένα πρόβλημα,  μόλις έτσι απλά παραδοθείς στον Θεό, χωρίς να το καταλάβεις θα φύγει εκείνο το κάτι το οποίο σε εμπόδιζε να είσαι του Χριστού και να κάνεις το θέλημά του. Ναι, νομίζω ότι έτσι είναι η αλήθεια.

        Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ