Η φιλανθρωπία του Χριστού

 

Από ομιλία του εκλεκτού μητροπολίτου Λεμεσού κ.κ. Αθανασίου άκουσα ένα καταπληκτικό και θαυμαστό γεγονός το οποίο αναφέρω ευθύς αμέσως προς δόξαν Θεού και ψυχική μας ωφέλεια.

Τα πρώτα χρόνια, που πήγε στην Κύπρο, τον πλησίασε ένας Κύπριος, ο οποίος είχε μαθητεύσει σε γκουρού και ασχολιόταν πολύ με τη γιόγκα και τον διαλογισμό, τον οποίο ο Άγιος Παΐσιος αποκαλούσε διαβολισμό, αλλά είχε μελετήσει και τον ισλαμισμό και άλλες ανατολικές πλάνες. Για κάποιο διάστημα είχε εκατοντάδες μαθητές στους οποίους δίδασκε το διαλογισμό. Κάποτε όμως, που ήταν στην Αγγλία, συνάντησε τον Άγιο Σωφρόνιο του Έσσεξ και μέσα του τραντάχτηκε και αποφάσισε να απαλλαγεί από τις πλάνες του. Έτσι πήγε στον Μητροπολίτη Λεμεσού και άρχισε να εξομολογείται. Ο διάβολος όμως, που δεν αφήνει εύκολα τα θύματά του, τον πολεμούσε με φοβερούς λογισμούς. Εκείνος αγωνιζόταν με σκληρά και πρόκοβε στην πνευματική ζωή με τις συμβουλές του πνευματικού του.

Στο εξομολογητήριο ο μητροπολίτης Λεμεσού είχε δίπλα του μία εικόνα του Νυμφίου Χριστού. Αυτό έκανε εντύπωση στον εξομολογούμενο, ο οποίος διερωτάτο, γιατί ήταν εκεί αυτή η συγκεκριμένη εικόνα. Κάποια μέρα εξομολογήθηκε και όταν γύρισε στο σπίτι του, έκανε την προσευχή του και ξάπλωσε για να κοιμηθεί. Σε λίγο είδε τον Χριστό ως Νυμφίο με τον κόκκινο χιτώνα και το καλάμι στο χέρι ο οποίος έψαχνε σε σκουπίδια, σε χόρτα, σε βάτους και σε γκρεμούς. Αυτό του προξένησε μεγάλη απορία και βρήκε το θάρρος και πλησίασε τον Χριστό και τον ρώτησε: «Κύριε, τι ψάχνεις;». Τότε ο Χριστός απάντησε: «Ψάχνω κάποια τέρατα σαν κι εσένα». Αυτή η απάντηση, που φανερώνει την άπειρη φιλανθρωπία του Χριστού μας, συγκλόνισε τόσο πολύ αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος επί χρόνια έκλαιγε σκεπτόμενος ότι ο Χριστός έψαξε να βρει και αυτόν για να τον σώσει.

Αυτό το γεγονός επιβεβαιώνει τα λόγια του Αποστόλου Παύλου ότι ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να Τον γνωρίσουν και να σωθούν. Δίνει, λοιπόν, ευκαιρίες στους ανθρώπους και μακάριοι είναι εκείνοι που αρπάζουν τις ευκαιρίες και σώζονται.