Είναι
εντελώς αδύνατον, αν έχουμε μέσα μας την καινούργια ζωή και πραγματικότητα, να
μένει αμάρτυρη. Και δεν θα χρειαζόταν να κάνουμε ιδιαίτερες ενέργειες ή να
πούμε κάτι για να πείσουμε τους άλλους. Η παρουσία μας θα ήταν ζωντανό κήρυγμα
και ζωντανή πρόσκληση. Ποτέ άλλοτε η κοινωνία δεν είχε τόση ανάγκη να δει το
«κάτι» αυτό, τόσο σήμερα.
Μήπως όμως ακόμη και εμείς οι ίδιοι-που
υποτίθεται ότι ρέει το αίμα του Κυρίου μέσα μας- αναρωτιόμαστε αν είναι αληθινά
και κατορθωτά η «καινή κτίσις», η αγιότητα, η χαρά, η ειρήνη του Χριστού; Μήπως
αμφιβάλλουμε ότι είναι δυνατόν μέσα στην Εκκλησία να ξεπηδήσουν άνθρωποι
τέτοιοι, που να λέμε: «Δόξα τω Θεώ, γίνονται και σήμερα αυτά που γράφει το Ευαγγέλιο»;
Ξεκίνα από αυτό που μπορείς. Σιγά-σιγά θα
μπορέσεις περισσότερο.
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου