Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Μερικές φορές το παιδί δεν θέλει να προσευχηθεί. Τι πρέπει να κάνουμε;


ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ

                   Το λειτούργημα των γονέων είναι υπεύθυνο και σοβαρό. Δεν περιορίζεται μόνο στη βιολογική διαδικασία. Κυρίως καταξιώνεται στην φροντίδα για την ποιοτική του ανάπτυξη και την αληθινή του αγωγή. Το έργο αυτό έχει οπωσδήποτε πολλές δυσκολίες και εμπόδια. Η παιδική και εφηβική ηλικία βραχυκυκλώνει τις προσπάθειες με τις ιδιάζουσες  ψυχολογικές απαιτήσεις. Μετά υπάρχει και το σύγχρονο πνεύμα που έρχεται να επηρεάσει τη σκέψη των νέων και μαζί και τη ζωή τους. Ενώ από το άλλο μέρος το χάσμα των γενεών προσφέρει σε γονείς και παιδιά τη γεύση της απελπισίας γιατι τους οδηγεί στην ασυνεννοησία που χαρακτηρίζει σε μεγάλο ποσοστό τις σχέσεις τους. Όλα αυτά αποτελούν ένα μεγάλο πρόβλημα για την αγωγή των παιδιών και έχουν φέρει τους γονείς  σε δύσκολη θέση γιατί δεν μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά τα παιδιά τους.
          Στην επιθυμία αυτή θα προσπαθήσει ν’ ανταποκριθεί η ειδική αυτή αναφορά που ξεκινάει από σήμερα, σε εβδομαδιαία βάση, με σκοπό να βοηθήσει τους γονείς. Τα  κείμενα  ανήκουν στον μακαριστό αρχιεπίσκοπο κυρό ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ και θα παρουσιάζονται συνοπτικά και περιληπτικά. Πρόκειται για απαντήσεις σε ερωτήματα των γονέων που θίγουν  θέματα καθημερινής πρακτικής και έχουν σχέση με την αγωγή των παιδιών. Είναι πράγματι σπουδαία και μπορούν οι γονείς να ωφεληθούν αν νομίζουν πως αξίζουν τον κόπο. 
                            
ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΒΙΑ


                 Ερώτημα: Μερικές φορές το παιδί δεν θέλει να προσευχηθεί. Τι πρέπει να κάνουμε;

          Μία νεαρή μητέρα αντιμετώπιζε  αυτό το πρόβλημα. Στο θέμα της καθημερινής  προσευχής το παιδάκι δεν έδειχνε μεγάλη προθυμία και η μητέρα ζητεί πώς ν’ αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Στην περίπτωση αυτή πολλοί γονείς εξασκούν βία στα μικρά παιδιά για να μάθουν να προσεύχονται. Δεν είναι σωστός ο τρόπος αυτός, γιατί συχνά οδηγεί σε αντιδράσεις, που φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα. Θα ήταν προτιμότερο κάθε βράδυ η μητέρα αυτή να αφιερώσει λίγη ώρα για να διαβάσει κάτι στο παιδάκι ή να μιλήσει μαζί του σχετικά με τον Θεό, τον Χριστό και την ζωή Του. Αν η κάθε μητέρα με απλά λόγια εξηγούσε στο παιδί της πως ο Θεός μας στέλνει τον ήλιο, τη βροχή, που κάνει ν’ ανθίζουν τα λουλούδια, που είναι τόσο όμορφη η θάλασσα, το δάσος, η εξοχή, τότε η παιδική ψυχή θα δεχόταν τον καλό σπόρο της θεογνωσίας με την πιο απλοϊκή του μορφή.
          Μετά αν ήθελε κάθε μητέρα να προσεύχεται το παιδί της να προσευχόταν η ίδια, με απλά λόγια, μπροστά του, ώστε ν’ ακούει εκείνο και να καταλαβαίνει τι λέει. Το παράδειγμα παίζει σπουδαίο ρόλο στην προσπάθεια για καθοδήγηση του παιδιού. Όταν ακούσει το παιδί μερικές βραδιές κάποια προσευχή, θ’ αρχίσει κι αυτό σιγά-σιγά να μιμείται τη μητέρα του. Θα μπορούσε τότε να του πει να κάνει κι αυτό μια δική του προσευχή, έστω να πει ελάχιστα. Πάντως το καλό παράδειγμα υπάρχει. Μπορεί να πει το «Πάτερ ημών», το «Άγιος ο Θεός» κ. α. και καθώς θα μεγαλώνει θα είναι σε θέση να συνειδητοποιήσει την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη από τον Θεό για μερικά λάθη του και θα έχει την ικανότητα να διακρίνει το καλό από το κακό. Τότε θα ένοιωθε την ανάγκη να ζητήσει τη βοήθεια του Θεού.
          Όλα βέβαια αυτά προϋποθέτουν ευσεβείς γονείς που καταλαβαίνουν την αναγκαιότητα και την αξία της προσευχής και έχουν δοκιμάσει τα αγαθά αποτελέσματα της στη ζωή τους. Γιατί πρέπει να πούμε ότι πολλοί  νέοι γονείς δεν ασχολούνται με τέτοια θέματα αγωγής των παιδιών τους.
          Δεν υπάρχει ιερώτερο πράγμα από το να διδάσκεις το μικρό σου παιδί τα μεγαλεία του Θεού και να ενσταλάζεις στην αθώα παιδική ψυχή απαλά- απαλά απλοϊκές αρχές με αιώνιο κύρος. Κρατώντας κανείς στα χέρια του την ψυχή ενός παιδιού, μοιάζει να κρατεί όλο τον κόσμο.
          Με τέτοια συναίσθηση χρέους πρέπει να μεγαλώνουν τα παιδιά τους οι καλοί γονείς για ν’ αξιωθούν να τα καμαρώνουν ολοκληρωμένους ανθρώπους.


Χάνονται δέκα μεγάλες πόλεις της πατρίδας μας κάθε χρόνο!


    Στην πατρίδα μας κάθε χρόνο χάνονται ή καλύτερα δολοφονούνται 500.000 παιδιά! Και ποιοι είναι οι Ηρώδες; Πρωτίστως οι γιατροί οι οποίοι καταπατώντας τον όρκο που έδωκαν όταν έλαβαν το πτυχίο τους, σφαγιάζουν χωρίς συνειδησιακές αναστολές χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο.
          Όταν κοιμηθεί κάποιος συγγενής ή φίλος πενθούμε και πονάμε για τον θάνατό του. Το γεγονός ότι χάνουμε το 1/ 10 του πληθυσμού της πατρίδας μας, αυτό δεν μας συγκινεί και δεν μας τρομάζει; Όταν σκοτώνεται ένα έφηβος λυπούμαστε γιατί χάθηκε κάποιος που θα υπεράσπιζε την πατρίδα μας. Γιατί όμως μένουμε ασυγκίνητοι όταν εξολοθρεύονται πεντακόσιες χιλιάδες παιδιά που θ’ αποτελούσαν το στρατό της Ελλάδας; 
          Όλοι αυτοί θα ήταν  αυριανοί πολίτες κι όμως κανείς δεν διαμαρτύρεται γι’ αυτό το μακελειό. Μία στρατιά συνενόχων ζευγαριών και  γιατρών γίνονται φονείς και παραβαίνουν τον νόμο του Θεού-«ου φονεύσεις»-. Παλαιότερα υπήρχε νόμος που απαγόρευε τέτοιες ενέργειες και προέβλεπε ποινές στους παραβάτες. Σήμερα έχει καταργηθεί, γιατί δήθεν οι παρανομούντες ένοιωθαν άβολα που είναι παράνομοι! «Κύριε, ελέησον»! Τι σκέφθηκαν οι έξυπνοι του αιώνος τούτου για να μην νοιώθουν ένοχοι οι εγκληματούντες!
          Οι αρμόδιες αρχές λησμονούν ότι κανένας νόμος δεν μπορεί να σταθεί αν αντιστρατεύεται τον αιώνιο ηθικό νόμο. Το «ου» φονεύσεις είναι και θα παραμείνει ασάλευτος νόμος του Θεού και όποιοι τον καταστρατηγούν τον χρεώνονται.
          Αν κύριοι υπεύθυνοι της πολιτείας ενδιαφέρεστε γι’ αυτή την πατρίδα να μην εξαφανιστεί, να πάρετε μέτρα και να βοηθήστε τις πολύτεκνες οικογένειες. Να απαγορεύσετε τη θανάτωση των αθώων εμβρύων και δείξτε ενδιαφέρον για τις μικρομάνες, γιατί σε λίγο θα είναι πολύ αργά!   

π. Γ. 

Η ΕΝΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΣΕ ΙΕΡΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ







          Η Ενορία μας στις 13 κα 14 Οκτωβρίου και εν όψει της μεγάλης εορτής του οσίου πατρός ημών Γερασίμου-20 Οκτωβρίου-πραγματοποίησε προσκυνηματική επίσκεψη στο όμορφο νησί της Κεφαλληνίας με υπεύθυνο τον π. Γερασιμάγγελο Στανίτσα, για να προσκυνήσουμε τα ιερά σεβάσματα της νήσου.
          Ο υπέροχος φθινοπωρινός καιρός μάς διευκόλυνε στις μετακινήσεις μας, αλλά και το όμορφο φυσικό περιβάλλον- πράσινο – θάλασσα- μας προδιέθεταν και για ένα πνευματικό  και ξεκούραστο διήμερο.
          Κέντρο του ιερού προσκυνήματός μας υπήρξε πρωτίστως η ιερά γυναικεία κοινοβιακή μονή του Αγίου Γερασίμου που βρίσκεται στα Ομαλά Κεφαλληνίας, όπου διανυκτερεύσαμε με τους προσκυνητές μας. Τις πρωινές ώρες τελέσαμε τη Θ. Λειτουργία στον παλαιό ιερό ναό όπου βρίσκεται το άφθαρτο και χαριτόβρυτο ολόσωμο λείψανο του Οσίου Γερασίμου. Μετά το πέρας της ακολουθίας ακολούθησε  Παράκληση προς τον Άγιο και στη συνέχεια προσκυνήσαμε με δέος και πολλή ευλάβεια το ιερό λείψανο του Οσίου.
          Η προσκυνηματική ενοριακή ομάδας μας μετά τον καθιερωμένο καφέ συνέχισε το πρόγραμμά της προς τη μονή του Αγίου Ανδρέου Μηλαπηδιάς πλησίον του χωρίου Περατάτα. Στην ι. μονή φυλάσσεται σε αργυρά λειψανοθήκη το δεξιό πέλμα του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου του οποίου η τιμία κάρα, ο μαρτυρικός τάφος του και τεμάχιο σταυρού του μαρτυρίου του βρίσκονται στην Αχαϊκή πρωτεύουσα, όπως όλοι γνωρίζουμε στον ι. ναό του Αγ. Ανδρέου, γι’ αυτό και η συγκίνησή μας ήταν μεγάλη.
          Αλλά η Κεφαλληνία έχει κι άλλες πνευματικές ευκαιρίες για τον επισκέπτη προσκυνητή.   Έτσι μετά το προσκύνημα του αγ. Ανδρέου επισκεφθήκαμε και προσκυνήσαμε τη θαυματουργική εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, της «Φιδούσας», που βρίσκεται στο Μαρκόπουλο Κεφαλληνίας πλησίον του Πόρου. Η επίσκεψή μας εκεί  συνέπεσε με την παρουσία πολυπληθών προσκυνητών, οι οποίοι άκουγαν κατάπληκτοι την ιστορία της εμφάνισης των φιδιών στην εικόνα της Θεοτόκου κατά τη διάρκεια του 15 Αύγουστου. Η ομάδα μας συνέχισε την προσκυνηματική της περιήγηση δια θαλάσσης τώρα προς το πληγωμένο από τον εγκέλαδο, Ληξούρι. Στον ι. ναό του αγίου Σπυρίδωνος, ως γνωστό, ευρίσκεται ο τάφος και η κάρα του νεοφανούς  αγίου Παναγή Μπασιά, ενός Ληξουργιώτη αγίου της Εκκλησίας μας. Εκεί ο ιερέας του ναού  δι’ ολίγων μας μίλησε για τη ζωή και θαύματα του αγίου Παναγή δίνοντάς μας  από μία εικόνισα ως ευλογία.
          Το προσκύνημά μας συνεχίζεται προς την Έρισσο μέσα από μια εκπληκτική διαδρομή που κυριαρχεί το πανέμορφο θαλασσινό τοπίο με  φόντο την παραδοσιακή ΄Ασσο και την παγκοσμίως γνωστή παραλία του Μύρτου, για να φθάσουμε στην μαγευτική Αγία Ευφημία με το φυσικό λιμανάκι της και την άγρια ομορφιά της. Προορισμός τώρα η Ωραία Σάμη, το επίκεντρο της περιοχής, σπουδαίο επίνειο που συνδέει το νησί με την Πάτρα. Στην περιοχή της Σάμης βρίσκεται σε υπερκείμενο λοφίσκο η Ι. Μονή της υπεραγίας Θεοτόκου Αγριλίων όπου φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας «Αγριλίωτισσας», καθώς και μικρός ναΐσκος επ’ ονόματι του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση φθάνοντας στη Κεφαλληνία ως ιεραπόστολος του Χριστού επισκέφτηκε και την Ι. Μονή διδάσκοντας τους κατοίκους της περιοχής.
Επίσης στη Σάμη στον Ι. Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου φυλάσσονται τα ιερά λείψανα των Αγίων Φανέντων-Θεοδώρου, Λέοντος και Γρηγορίου-  τα οποία τώρα τελευταία έφθασαν στον τόπο που βρήκαν τα λείψανά τους, αλλά είχαν μεταφερθεί στη Δύση, όπως συμβαίνει και με πολλά άγια λείψανα αγίων. Σήμερα διασώζονται ερείπια της ομώνυμης μονής των αγίων Φανέντων πλησίον της Ι. Μονής Αγριλίων.
Κάπου εδώ τελειώνει το προσκύνημα και η περιήγησή μας στο όμορφο νησί της Επτανήσου. Ήρθε η ώρα της επιστροφής και το απόγευμα με το πορθμείο Πόρου –Κυλλήνης επιστέφουμε  στον ίδιο τόπο, αφού γευτήκαμε την πνευματική ομορφιά και χάρη που μας πρόσφερε τόσο πλουσιοπάροχα η αγιοτόκος Κεφαλληνία και απολαύσαμε τις σπάνιες φυσικές ομορφιές με τις οποίες την έχει πλουτίσει η δημιουργία του Θεού.
Ας έχουμε την ευλογία των Αγίων της και αξίζει ν’ αφιερώσουμε έναν προορισμό στον τόπο του αγίου Γερασίμου, του προστάτη των Ορθοδόξων.

Πρωτοπρεσβύτερος

Γερασιμάγγελος Στανίτσας

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Η Ελλάδα, η πατρίδα του Θεού





"...Όταν ο Θεός αποφάσισε να ορίσει τας "οροθεσίας" των Εθνών, όπως λέει ο Παύλος, κάλεσε όλα τα έθνη προκειμένου να δώσει στο καθένα το ανάλογο κομμάτι γης για να κατοικήσουν. Οι Έλληνες όμως έφθασαν τελευταίοι στη μοιρασιά και δεν είχε μείνει πλέον γι'αυτούς κανένα κομμάτι γης. Παρακάλεσαν  λοιπόν τότε τον Θεό να κάνει κάτι και γι'αυτούς ώστε να μη μείνουν ανέστιοι. Ο Θεός, αφού εξέφρασε την λύπη του, τους είπε πως δεν είχε μείνει πια κανένα κομμάτι γης αδιάθετο. Εκείνοι επέμεναν και ο Θεός κάμφθηκε μπρος στην επιμονή τους και τους είπε:
«Κράτησα ένα μικρό κομμάτι για τον εαυτό μου, να απολαμβάνω σε αυτό  τις ομορφιές της γης κάθε φορά που κατεβαίνω σε αυτήν. Πάρτε το, και όταν το χρειαστώ μου το επιστρέφετε. Και τους έδωσε την Ελλάδα».

Νικόπουλος Βασίλειος, "Αγαπημένο μου Σύνταγμα ή αντισυνταγματικοί παραλογισμοί", Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ, Αθήνα 2013, σελ. 125

Ν.εανία.Σ

Τη αυτή ημέρα...





Ετήσιον σύναξιν και εορτήν επιτελούμεν προς τιμήν της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, της Ελευρωτρίας ,της κατ'εξαιρετον τρόπν υπερμάχου και προστάτιδος και εφόρου του ευσεβούς ημών Έθνους.
 
O Oίκος 

Άνωθεν παραδόξως καινή κλήσει Παρθένε, υπέδειξας ημίν την σην χάριν, δι' ής λυτρωθέντες των δεινών, Ελευθερώτριαν σε ονομάζομεν, υμνούντες σου τα θάυματα και βοώντες σοι γηθοσύνως:

Χαίρε δι'ης η Ελλάς χορεύει
Χαίρε δι'ης τους εχθρούς εκτρέπει
Χαίρε φιλοχρίστου στρατού η ενίσχυσις
Χαίρε Ορθοδόξου λαού η αντίληψις
Χαίρε ότι εταπείνωσας υψιτένοντα εχθρόν
Χαίρε ότι χαράς έπλησας τον λαόν σου τον πιστόν
Χαίρε παρηγορία χαλεπώς θλιβομένων
Χαίρε ελευθερία των δεινώς δουλωθέντων
Χαίρε πηγή πλουσίας χρηστότητας
Χαίρε αλκή ημών η στερέμνιος
Χαίρε πιστοίς η αεί βοηθούσα
Χαίρε ημάς πόνων ελευθερούσα
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.

 Στίχοι

Ελευθερίαν ημίν δούσαν Παρθένε
ελευθερώτριαν πάς Ελλάς καλεί σε.
Μητρός Θεοίο ίτε παίδες Ελλήνων κυδαίνειν χάριν.

Σκοταδισμός;



 


      Πώς, αλήθεια, μπορεί να χαρακτηρισθεί ο Χριστιανισμός σκοταδισμός, όταν το Ευαγγέλιο περιέχει τις ύψιστες κοινωνιολογικές αρχές για την ανθρώπινη ευημερία για την αξία του ανθρωπίνου προσώπου, για την υπερνίκηση των ανθρωπίνων παθών και για την ομαλή εξέλιξη της ανθρωπότητος; Ποιος μπορεί να σβήσει με μια μονοκονδυλιά την συμβολή της θρησκείας μας στον εκπολιτισμό  λαών ολοκλήρων, το σκύψιμό της πάνω στον ανθρώπινο πόνο με αγάπη και ανιδιοτέλεια, την διδαχή της για αληθινή και έμπρακτη δικαιοσύνη, ειρήνη και αδελφοσύνη; Ποιος είναι τόσο θρασύς, που να αμφισβητεί τις υπηρεσίες  που η θρησκεία προσέφερε στην επιστήμη, στην ανθρωπιά, στο ξεπέρασμα εσωτερικών κρίσεων και προβλημάτων;
          Ναι, μόνον ο ανιστόρητος ή ο παθιασμένος μπορεί να μη συμφωνήσει πως ο χριστιανισμός, εκτός των άλλων, είναι φως και χαρά και ελπίδα, ολωσδιόλου δηλ. αντίθετος με το σκοτάδι και την στείρα αντίδραση στο καλό. Δεν είναι απλώς άδικο, είναι συκοφαντικό και ανέντιμο το να λέμε την θρησκεία σκοταδισμό.

Αρχιεπ. Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Χρύσανθος, ο Αρχιεπίσκοπος του 1940




          Στη μεγάλη περιπέτεια του Έθνους του 1940  η Εκκλησία ως στοργική μητέρα αγκάλιασε όσους βρέθηκαν στα μετόπισθεν και όσους βρέθηκαν στο μέτωπο. Στο μέτωπο έστειλε ιερείς στη φωτιά του πολέμου και εμψύχωναν τους στρατιώτες μας φέρνοντάς τους την παρουσία του Θεού που μπορούσε να στερεώσει την καρδιά τους. Στα μετόπισθεν η Εκκλησία οργάνωσε τη φροντίδα για τις οικογένειες των πολεμιστών.
          Αρχιεπίσκοπος στα χρόνια της εισβολής των Ιταλών ήταν μία μεγάλη εκκλησιαστική προσωπικότητα, ο από τραπεζούντος Χρύσανθος Φιλιππίδης, ο όποιος από την πρώτη στιγμή έδωσε το «παρόν» στη δοκιμασία της πατρίδος. Αναδείχτηκε ως ο αρχιεπίσκοπος της αντίστασης.
          Αναφέρουμε μερικές αντιστασιακές  του ενέργειες που προκαλούν κατάπληξη και θαυμασμό.
          -Του ζητήθηκε να συμμετάσχει στην επιτροπή παραδόσεως της πόλεως των Αθηνών στους Γερμανούς. Απάντησε: «Οι Έλληνες ιεράρχες δεν παραδίδουν τας πόλεις εις τον εχθρόν, αλλά καθήκον έχουν να εργασθούν για την απελευθέρωσιν αυτών».
          -Του ζητήθηκε να κάνει δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό για την άφιξη των Γερμανών στην Αθήνα. Απάντησε: «Δοξολογία δεν έχει θέσιν επί τη υποδουλώσει της Πατρίδος. Η ώρα της Δοξολογίας θα είναι άλλη».
          -Του ζητήθηκε να ορκίσει την κυβέρνηση που σχηματίσθηκε με την άφιξη των Γερμανών, την κατοχική κυβέρνηση. Απάντησε: «Δεν μπορώ να ορκίσω κυβέρνησιν προβληθείσα από τον εχθρόν. Ο βασιλεύς και η ελληνική κυβέρνησις ανεχώρησαν για να συνεχίσουν τον αγώνα της Ελλάδος εις την Κρήτην. Ως εκ τούτου, ο Αρχηγός της Εκκλησίας δεν δύναται να ορκίσει κυβέρνησιν, σχηματιζομένην υπό την διοίκησιν του εχθρού».
          - Του ζητήθηκε να συναντήσει τον Γερμανό Διοικητή Φον Στούμε. Είπε πως θα τον δεχθεί αυτός στην αρχιεπισκοπή. Τον δέχθηκε όρθιος, ατάραχος, γαλήνιος και του ζήτησε να σεβασθεί η Γερμανική Διοίκηση έναν λαό που αγωνίσθηκε με πραγματική πίστιν δια την ελευθερία του και την ουδετερότητά του. Ο Αρχιεπίσκοπος με αυστηρό ύφος είπε: «Η Ελληνική  Εκκλησία ευρέθη παρά το πλευρόν του Ελληνικού λαού, εις τους αγώνας  του, αξία της εμπιστοσύνης του, και να είσθε βέβαιοι ότι δεν θα λείψει να πράξει το καθήκον της και κατά την κρίσιμον αυτή περίστασιν».
          Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος με το υψηλό ήθος του κράτησε ψηλά την αξιοπρέπεια του Έθνους. Η Εκκλησία στο πρόσωπό του διέσωσε την τιμή του Έθνους και ανάγκασε τους εχθρούς να υποκλιθούν μπροστά του.
          Η Ελλάδα και η υστερία της δεν νοείται χωριστά από την Εκκλησία της.

Πηγή: Από το Περιοδικό «Προς τη Νίκη», τ. 776