Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΠΑΤΡΩΝ

          ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΚΑΙ
          ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

          Ανακοινώνεται, ότι την προσεχή Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου, εορτή της  ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ο Ι. Ναός μας εορτάζει κατά το ακόλουθο πρόγραμμα:

          ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ: ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ , Ώρα 5 μ. μ.

          ΤΕΤΑΡΤΗ, μετά τον Εσπερινό στην αίθουσα εκδηλώσεων του πνευματικού μας κέντρου θα πραγματοποιηθεί τιμητική εκδήλωση προς τιμή της χριστιανής μητέρας. Θα μιλήσει 

                    η δ. ΧΑΡΑ ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ, σχολική σύμβουλος Α΄βάθμιας εκπαίδευσης με θέμα:
                             “ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΜΑΝΑ”
          Θα προβληθεί και σχετικό video, ώρα 6 . μ.

          Την πέμπτη το πρωί θα τελεσθεί πανηγυρική θεία Λειτουργία μετά θείου κηρύγματος υπό του Πανοσιολογιοτάτου Αρχ. π.Γερβάσιου Παρακεντέ
                                                           ώρα 7-10 π. μ.
                                                ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ.

Περί  παίδων αγωγής


         Ο Λυκούργος, ο νομοθέτης των Λακεδαιμονίων, πήρε κάποτε δύο κουταβάκια γεννημένα από τους ίδιους γονείς και τα μεγάλωσε με τρόπο εντελώς διαφορετικό το ένα από το άλλο, κάνοντας το ένα λαίμαργο και με ροπή στην κλοπή,και το άλλο ικανό στην ανίχνευση και επιτήδειο στο κυνήγι.

         Αργότερα, όταν κάποτε οι Λακεδαιμόνιοι είχαν συγκεντρωθεί σ’ ένα μέρος, τους είπε: “Για τη δημιουργία τη αρετής, Λακεδαιμόνιοι,  μεγάλη συμβολή έχουν η συνήθεια, η εκπαίδευση, η διδαχή και ο τρόπος αγωγής, και τούτα ευθύς θα σας τ’ αποκαλύψω”.

          Έφερε τότε τα δύο σκυλιά και τ’ άφησε ελεύθερα, αφού έβαλε στην μέση μπροστά τους ένα δοχείο με φαγητό κι ένα λαγό. Τότε το ένα σκυλί κίνησε κατά τον λαγό, ενώ το άλλο όρμησε στο δοχείο. Οι Λακεδαιμόνιοι δεν μπορούσαν ακόμη να καταλάβουν τι σημασία απέδιδε σ’ αυτό και με ποια πρόθεση τους έφερε τα σκυλιά. Τότε τους είπε: “Και τα δύο τούτα είναι από τους ίδιους γονείς, αλλά με το να λάβουν διαφορετική αγωγή, ο ένα έγινε του  φαγητού και το άλλο του κυνηγιού”.                                                                                                                                                                  

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

Όταν κάποιος φεύγει


Όταν κάποιος φεύγει από τον κόσμο αυτό για την αιωνιότητα, συνηθίζουμε να προσέχουμε αυτόν, τη ζωή και τα έργα του. Κάποτε, ιδίως σε καιρούς τέτοιας καλπάζουσας μωρίας, χρειάζεται να στρέφει κανείς το βλέμμα του και να κοιτάζει τους ζωντανούς. Να τους ζητά να αιτιολογήσουν τα έργα τους μπροστά στο θάνατο. Είναι μια μεγάλη και θεάρεστη ευεργεσία που επιδαψιλεύει  ο νεκρός στους ζωντανούς. Για εκείνον πια δεν υπάρχει καμία ανάγκη. Για μας υπάρχει γιατί γινόμαστε αποτρόπαιοι όταν λησμονούμε πως δεν πεθάνουμε, γινόμαστε άσχημοι και παράλογοι από κακία. Μέσα μας ακούμε μια φωνή που μας βεβαιώνει για την αιωνιότητα μας. Απομένει ν’ αντιληφθούμε ότι γδούπος του θανάτου δεν είναι ξένος αλλά οικείος στη φωνή αυτή. Τούτο φυσικά σημαίνει πως θα  πρέπει να  έχουμε, με αγωνία και δάκρυ, κερδίσει τον Θεό. Αλλ’ όσοι έχουν χάσει το Θεό, αφού πια δεν μπορούν να καθαρίσουν το βίο τους με την αγάπη, ας τον καθαρίσουν  με το φόβο και την έγνοια του θανάτου. Πάντως απελευθέρωση του ανθρώπου δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη συνείδηση του θανάτου, του προσωπικού μας τέλους στη γη.



          Κ. Τσιρόπουλου, “Η Μαρτυρία του Ανθρώπου”

Μηνύματα της Ιεράς Συνόδου προς εκπαιδευτικούς και μαθητές για τους Τρεις Ιεράρχες

Προς τους Εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων

(30/1/2017).

Αγαπητοί μας εκπαιδευτικοί,

Ο φετινός εορτασμός των τριών Ιεραρχών προσφέρει, όπως κάθε χρόνο, την ευκαιρία προς όλους όσοι εμπλέκονται στην υπέροχη αλλά και υπεύθυνη αποστολή της διαπαιδαγώγησης της νέας γενιάς, να προβληματιστούμε για την ποιότητα και το μέλλον της παιδείας στον τόπο μας και να επαναπροσδιορίσουμε τους στόχους μας.Η σημερινή πραγματικότητα αναδεικνύει με ανάγλυφο αλλά και οδυνηρό τρόπο τις συνέπειες των λαθών και των παραλείψεών μας. Διαμορφώσαμε κοινωνία στηριγμένη στην ατομική καταξίωση, στην ταύτιση της επιτυχίας με τον καταναλωτισμό και την ανάδειξη των νοητικών δεξιοτήτων ως βασικού εργαλείου επίλυσης των πολυποίκιλων ανθρωπίνων αναγκών.

Αποτέλεσμα της αντιμετωπίσεως αυτής αποτελεί η απογοήτευση και η παθητικότητα των ανθρώπων, κυρίως όμως των μαθητών μας. Τα νεανικά τους όνειρα και οι ευγενείς τους πόθοι προσαρμόζονται γρήγορα και βίαια στην αναγκαιότητα πρόσκαιρης ακαδημαϊκής επιτυχίας, η οποία δεν μπορεί να εξασφαλίσει πλέον ούτε την στοιχειώδη επιβίωση. Ως συνέπεια αυτού του γεγονότος γινόμαστε όλοι μάρτυρες πρωτόγνωρης νεανικής καταθλίψεως, ιδιότυπης εξαρτήσεως από τις ηλεκτρονικές συσκευές και εξάρσεως παραβατικών συμπεριφορών κάθε είδους.

Οι τρεις Ιεράρχες έζησαν στο παρελθόν, με τη ζωή και το έργο τους όμως απαντούν στα αδιέξοδα του παρόντος και μας καλούν στην υλοποίηση του οράματος ενός φωτεινότερου μέλλοντος. Η εποχή τους, όπως και η δική μας, υπήρξε περίοδος μεγάλων ανατροπών και μεταβάσεως σ' ένα διαφορετικό κόσμο. Η σκέψη τους όμως υπήρξε συνθετική. Εντόπισαν τους θησαυρούς του παρελθόντος, απορρίπτοντας παράλληλα όλα εκείνα τα στοιχεία της δεισιδαιμονίας και της πλάνης, που δεν ήταν πλέον σε θέση να απαντήσουν σε βασικά ερωτήματα της ανθρώπινης υπάρξεως. Μαθήτευσαν σε κάθε πεδίο της τότε επιστήμης, παρέμειναν όμως πάντα σταθεροί αναζητητές του βαθύτερου νοήματος της ζωής. Καλλιέργησαν με συνέπεια τον νου και την ψυχή τους, διατήρησαν όμως διαρκώς στραμμένη τη ματιά τους στις ανάγκες της κοινωνίας, μετατρέποντας τις δεξιότητες και τις γνώσεις τους σε εργαλεία αγάπης και αλληλεγγύης.Ο Μέγας Βασίλειος υπήρξε αληθινός πανεπιστήμων και αναδείχτηκε κορυφαίος ερευνητής θεωρητικών και θετικών επιστημών. Συγχρόνως, αναδείχτηκε ιδρυτής ενός τεράστιου φιλανθρωπικού έργου.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος καλλιέργησε σε υπέρτατο βαθμό την λογική σκέψη και την γλωσσική διατύπωση. Παράλληλα, η αγάπη του, κυρίως προς τους νέους, τον κατέστησε έναν από τους κορυφαίους παιδαγωγούς.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αφομοίωσε δημιουργικά όλη την σοφία των Αρχαίων Ελλήνων και συνδύασε την γνώση με την καλλιτεχνική έκφραση και ευαισθησία. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να αναλώσει τη ζωή του στην πνευματική και υλική στήριξη του ποιμνίου του.

Αυτός ο συνδυασμός λόγων και έργων τους καθιστά πρότυπα και σήμερα. Ως στυλοβάτες της Ελληνορθόδοξης παράδοσής μας, μας προτείνουν την αγιότητα της ζωής ως προϋπόθεση αληθινού ανθρωπισμού, στηριγμένου στην πίστη προς τον Θεό και στην αγάπη προς όλους αδιακρίτως. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η γνώση θα επανεύρει το βαθύτερο νόημά της και το σχολείο θα μεταβληθεί σε χώρο υπαρξιακής ολοκληρώσεως, πνευματικής καλλιέργειας και καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Αγαπητοί μας εκπαιδευτικοί,

Οι καιροί απαιτούν τη συνεργασία όλων μας, προς όφελος των παιδιών μας και της κοινωνίας μας. Ως ποιμαίνουσα Εκκλησία, με αφορμή τον εορτασμό των εφόρων της παιδείας μας τριών Ιεραρχών, σας διαβεβαιώνουμε πως ευρισκόμεθα με όλες μας τις δυνάμεις στο πλευρό σας, αρωγοί σε κάθε σας ανάγκη.Στις προσπάθειές σας για την εκπλήρωση των κοινών μας στόχων εν μέσω αντίξοων συνθηκών, οι οποίες απαιτούν θυσιαστικό φρόνημα και υπέρβαση δυνάμεων, προσευχόμεθα με θέρμη, ώστε το παράδειγμα των τριών μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας να σας εμπνέει και να σας ενισχύει.

Με πατρική αγάπη και θερμές ευχές

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Πρός τούς μαθητές καί τίς μαθήτριες ὅλων τῶν Ἑλληνικῶν Σχολείων

Αγαπητά μας παιδιά,

Σήμερα εορτάζουν τρεις Άγιοι, τρεις Ιεράρχες όπως τους αποκαλεί η Εκκλησία μας, αφού και οι τρεις αναδείχτηκαν επίσκοποι. Αν και έζησαν πριν 17 περίπου αιώνες, η Εκκλησία όχι μόνον τους τιμά, αλλά τους έχει ανακηρύξει και προστάτες της Παιδείας. Ποιάς παιδείας όμως; Μήπως παιδείας, η οποία ρίχνει όλο το βάρος της στην ανάπτυξη της λογικής, παραμελώντας και άλλα κέντρα της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως το συναίσθημα και το σώμα; Μήπως παιδείας, η οποία διαμορφώνει ανθρώπους που είναι σε θέση να σκέφτονται μόνον την ατομική τους εξέλιξη, αδιαφορώντας για τον συνάνθρωπό τους και για τα μεγάλα προβλήματα της οικουμένης; Μήπως παιδείας, που αξιολογεί τους ανθρώπους ανάλογα με τις επιδόσεις τους, αδιαφορώντας για τα ιδιαίτερα χαρίσματα και χαρακτηριστικά του κάθε μαθητή ξεχωριστά;Δεν είναι αυτή η παιδεία που οραματίστηκαν οι τρεις Ιεράρχες, ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Αν και οι τρεις έφτασαν στην κορυφή της επιστήμης του καιρού τους, αν και οι τρεις είχαν την ευκαιρία να αποκτήσουν φήμη και πλούτο, προτίμησαν να αφιερώσουν τη ζωή τους στην υπηρεσία των ανθρώπων του καιρού τους, αγωνιζόμενοι για μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, όπως η αμάθεια και η κοινωνική αδικία.

Παρά τα μεγάλα τους χαρίσματα και την μόρφωσή τους, δεν κλείστηκαν σ' ένα γραφείο ή ένα εργαστήριο. Δεν έκαναν την γνώση αυτοσκοπό. Η ματιά τους ήταν διαρκώς στραμμένη στα μεγάλα προβλήματα της εποχής τους, που δεν διαφέρουν και πολύ από αυτά της δικής μας εποχής. Αφουγκράστηκαν τον πόνο των ανθρώπων, τον έκαναν δικό τους και θέλησαν να τον απαλύνουν με κάθε τρόπο. Έτσι τα ταλέντα και οι γνώσεις τους έγιναν εργαλεία αγάπης.Ο Μέγας Βασίλειος δημιούργησε την Βασιλειάδα, πολιτεία αγάπης για ανθρώπους και κάθε ανάγκης.

Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος δεν έπαψε στιγμή να αναλώνεται για την επισκοπή του.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αρχικά στην Αντιόχεια και κατόπιν στην Κωνσταντινούπολη, θέλησε να μην αφήσει ούτε έναν άστεγο χωρίς στέγη, ούτε ένα φτωχό χωρίς τροφή, ούτε μία χήρα ή ένα ορφανό χωρίς συμπαράσταση.



Παράλληλα, και οι τρεις έγραψαν έργα που ακόμη διδάσκονται σε πανεπιστήμια όλου του κόσμου. Δεν αποσκοπούσαν όμως στην προσωπική τους καταξίωση. Το ενδιαφέρον τους στράφηκε στη διαμόρφωση ανθρώπων, όχι μόνον με γνώσεις, αλλά και ήθος, αρχές και αξίες, όπως η αγάπη και η δικαιοσύνη. Δίδαξαν με τον λόγο, την πένα, κυρίως όμως με τη ζωή τους, πως ο καλύτερος κόσμος θα προέλθει από ανθρώπους με υψηλή μόρφωση, εσωτερική γαλήνη και έργα αγάπης προς όλους τους ανθρώπους αδιακρίτως.Τέτοια Παιδεία χρειαζόμαστε σήμερα. Η γνώση και η τεχνολογία εξελίσσονται με ραγδαίους ρυθμούς, η ευαισθησία και η ανθρωπιά όμως όλο και υποχωρούν. Η επιστήμη προοδεύει, ο κόσμος όμως συνεχίζει να φοβάται, να αγωνιά και να απελπίζεται. Να, λοιπόν, γιατί οι τρεις Ιεράρχες έρχονται σήμερα να προτείνουν εκπαιδευτικό σύστημα με προτεραιότητα τον άνθρωπο και τις ανάγκες όχι μόνο του μυαλού, αλλά και της καρδιάς του. Οι τρεις Ιεράρχες χτυπούν σήμερα την πόρτα των σχολείων μας και μας καλούν να ανακαλύψουμε το αληθινό νόημα της γνώσης. Εκείνοι το βρήκαν. Ας τους ζητήσουμε να μας εμπνέουν πάντοτε, ώστε παράλληλα με τη γνώση να βρίσκουμε την αληθινή χαρά που προσφέρει Εκείνος που τόσο πολύ πίστεψαν και αγάπησαν στη δική τους αγιασμένη πορεία: Τον Χριστό μας.

Η χάρη τους να σας συνοδεύει πάντα στην προσπάθειά σας.

Με πατρική αγάπη και θερμές ευχές

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2017

Η  αναγνώριση της αδυναμίας  μας


          Το πόσο μεγάλο κέρδος συγκεντρώνει εκείνος που έχει φτάσει στο σημείο να αναγνωρίζει την αδυναμία του, θα το μάθεις προσέχοντας τον έκτο ψαλμό του θείου Δαβίδ που λέγει: “ ελέησόν με, Κύριε, ότι ασθενής είμι”, και αλλού, “εγώ είμι σκώληξ και ουκ άνθρωπος, όνειδος ανθρώπων και εξουθένημα λαού”. Και ο άγιος Ισαάκ, “μακάριος άνθρωπος ο γινώσκων την εαυτού   ασθένειαν” γιατί αυτή η αναγνώριση γίνεται σ’ αυτόν θεμέλιο και ρίζα και αρχή κάθε αγαθού. Γιατί όταν κανείς  μάθει και αισθανθεί πραγματικά την αδυναμία του, τότε προφυλάσσει την ψυχή του από τη χαυνότητα που θολώνει τη γνώση, και θησαυρίζει για τον εαυτό του περιφρούρηση. Και πάλι: “ο άνθρωπος που έφτασε να γνωρίσει το μέτρο της αδυναμίας του, αυτός πέτυχε το τέλειο της ταπεινώσεως”.


Καλλίστου και Ιγνατίου των Ξανθοπούλων

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΕ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Κωνσταντῖνος Χολέβας – Πολιτικός Ἐπιστήμων

Ἡ ὕλη τοῦ Νέου Προγράμματος Σπουδῶν (Ν.Π.Σ.) γιά τά Θρησκευτικά δημοσιεύθηκε στήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως τῆς 13.9.2016 καί ἔχει ἤδη προκαλέσει ἀναστάτωση στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Παιδείας. Ἡ συνταγματικότητα καί ἡ ἐν γένει νομιμότητα τοῦ Νέου Προγράμματος θά κριθεῖ ἀπό τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου κατατέθηκαν προσφυγές γονέων καί θεολόγων. Ἡ οὐσιαστική ἀποδόμηση τοῦ Νέου Προγράμματος ἔγινε μέ πλούσια τεκμηρίωση ἀπό τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο μέ τήν ἐπιστολή του τῆς 27.9.2016 πρός τόν Πρωθυπουργό καί τούς πολιτικούς ἀρχηγούς.Στίς γραμμές πού ἀκολουθοῦν θά καταθέσω τίς δικές μου ἐνστάσεις, συνοψίζοντας καί πολλές ἀπό τίς παρατηρήσεις πού ἐγράφησαν ἤ ἀκούσθηκαν ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ κατά τό τελευταῖο τρίμηνο.

Διαφωνῶ μέ τό Ν.Π.Σ. γιά τά Θρησκευτικά διότι δέν προηγήθηκε διάλογος μέ τήν Ἐκκλησία καί τήν Πανελλήνιο Ἕνωση Θεολόγων. Ὁ διάλογος γίνεται τώρα ἐκ τῶν ὑστέρων καί κατόπιν ἐντόνου διαμαρτυρίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.Διερωτῶμαι γιατί δέν δίδονται στή δημοσιότητα τά πορίσματα τῆς πιλοτικῆς διδασκαλίας τοῦ Ν.Π.Σ. πού ἔγινε σέ ὁρισμένα Γυμνάσια. Τό Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς κρατᾶ τά ἀποτελέσματα καί τήν κριτική μαθητῶν καί διδασκόντων σάν ἑπτασφράγιστο μυστικό. Ὅποτε, ὅμως, δίδεται ἡ εὐκαιρία σέ διδάξαντες τό πιλοτικό πρόγραμμα νά ἐκφρασθοῦν δημοσίως –π.χ. σέ ἡμερίδα στή Βέροια- ἠ κριτική εἶναι σκληρή καί σαφῶς ἀρνητική.

Καί ἄν μέν γιά τίς τρεῖς τάξεις τοῦ Γυμνασίου δεχθοῦμε ὅτι ὑπῆρξε ἐπί δύο χρόνια πιλοτικό πρόγραμμα- μέ ἄγνωστα ἀποτελέσματα ἐπισήμως- στό Δημοτικό καί στό Λύκειο γιατί ἐπεβλήθη τό Ν.Π.Σ. χωρίς τήν παραμικρή δοκιμαστική ἐφαρμογή;Διαφωνῶ ριζικά μέ τήν πολυθρησκειακή φιλοσοφία τοῦ μαθήματος καί μέ τή συρρίκνωση τῆς διδασκαλίας τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὅπως δέν εἶναι δυνατόν στά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ νά διδάξεις π.χ. τή λέξη «μολύβι» σέ ἑπτά γλῶσσες ταυτοχρόνως, ἔτσι καί δέν εἶναι δυνατόν νά τούς μιλᾶς ἀπό τήν Τρίτη Δημοτικοῦ γιά Ἰνδουισμό καί ἄλλα θρησκεύματα πρίν κάν τούς μιλήσεις γιά τόν Ἰησοῦ Χριστό.Θεωρῶ παιδαγωγικά, ἐθνικά καί δημοκρατικά ἀπαράδεκτο νά χάνεται ὁ ἠθοπλαστικός χαρακτήρας τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καί νά μετατρέπεται τό μάθημα σέ κουραστική ἀφήγηση ξερῶν πληροφοριῶν γιά ἔθιμα καί δοξασίες ἄλλων λαῶν καί πολιτισμῶν μέ σαφῆ ὑποβάθμιση καί ἀλλοίωση τῶν στοιχείων τῆς ἑλληνορθόδοξης κληρονομιᾶς.Ἐνίσταμαι ὡς Χριστιανός Ὀρθόδοξος ὅταν βλέπω τήν προσπάθεια τῶν συντακτῶν τοῦ Ν.Π.Σ. νά παρουσιάσουν τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό σάν ἕναν περιπλανώμενο πρόσφυγα-δάσκαλο δίδοντας λανθασμένη εἰκόνα γιά τόν Θεάνθρωπο στά παιδιά μας. Τά μεταλλαγμένα Θρησκευτικά ἀσεβοῦν πρός τήν κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐξ ἄλλου σέ καμμία ἀπό τίς δέκα τάξεις τῆς Στοιχειώδους καί Μέσης Παιδείας δέν παρουσιάζεται ὁλοκληρωμένη ἡ ζωή καί ἠ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Καινή Διαθήκη διδάσκεται ἐλλιπῶς καί ἡ Παλαιά Διαθήκη ἔχει σχεδόν ἐξαφανισθεῖ!Θεωρῶ προκλητική, ἐσφαλμένη καί ἀποπροσανατολιστική τήν παρουσίαση τῶν Ἁγίων τῆς πίστεώς μας ὡς ἀντιστοίχων καί ἰσοτίμων μέ πολιτικά πρόσωπα ἄλλων χωρῶν καί μέ σοφούς ἄλλων θρησκειῶν. Ὁ Ἅγιος Πορφύριος δέν μπορεῖ νά διδάσκεται κάτω ἀπό τήν ἴδια ἑνότητα μέ τόν Μαχάτμα Γκάντι, Ἰνδό πολιτικό καί εἰρηνιστή, καί μέ τόν Μάρτιν Λοῦθερ Κίνγκ, Ἀμερικανό μαχητικό ὑποστηρικτή τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Σεβαστοί οἱ ἀγῶνες αὐτῶν τῶν προσωπικοτήτων, ἀλλά δέν εἶναι σωστό νά ταυτίζονται μέ τήν ἁγιότητα τῶν σεβασμίων μορφῶν τῆς Ἐκκλησίας μας.

Αἰσθάνομαι δυσάρεστη ἔκπληξη ὅταν ἀνακαλύπτω ὅτι στό ὄνομα τῆς δῆθεν προόδου οἱ ἁρμόδιοι τοῦ Ἰνστιτούτου Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς μεταφέρουν στά ἑλληνικά σχολεῖα κάθε τί ἀποτυχημένο ἀπό τήν ὑπόλοιπη Εὐρώπη. Ἡ θεωρία τοῦ «θρησκευτικοῦ ἐγγραμματισμοῦ», στήν ὁποία βασίζεται τό Ν.Π.Σ. δοκιμάσθηκε στήν Ἀγγλία καί ἀπέτυχε. Τώρα πλέον στά ἀγγλικά σχολεῖα τό μάθημα ἔχει στραφεῖ ἀπό τή θρησκειολογία καί πάλι πρός τήν χριστιανική διδασκαλία.

Διερωτῶμαι γιατί σέ ὅλη τήν Εὐρώπη ἐπικρατεῖ ἠ διδασκαλία τῆς ἐπικρατούσης θρησκείας, μέ τή θρησκειολογεία νά ἀποτελεῖ μειοψηφοῦσα τάση, ἐνῶ στήν Ἑλλάδα ὑποβαθμίζεται καί διαστρεβλώνεται ἡ διδασκαλία τῆς ἐπικρατούσης Ὁρθοδόξου Πίστεως. Μήπως πρέπει οἱ σχεδιαστές τῶν ἀπαράδεκτων νεωτερισμῶν νά δοῦν τό παράδειγμα τῶν περισσοτέρων χωρῶν τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης; Ἀμέσως μετά τήν πτώση τῶν κομμουνιστικῶν καθεστώτων εἰσήχθη τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν μέ ἔμφαση στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση. Τώρα πού οἱ πρώην κομμουνιστικές χῶρες εἰσήγαγαν στό σχολεῖο τή διδασκαλία τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐμεῖς παριστάνουμε τούς …μοντέρνους καί εἰσάγουμε τή διδασκαλία δεκάδων θρησκειῶν καί δοξασιῶν εἰς βάρος τῆς χριστιανικῆς ταυτότητας τοῦ λαοῦ!Θεωρῶ, τέλος, ἀνεξήγητη τή σπουδή τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, νά δώσει ἀπό τόν Μάιο τοῦ 2016 τό δικαίωμα στούς Μουσουλμάνους τῆς Θράκης καί σέ ἄλλες θρησκευτικές κοινότητες τῆς Ἑλλάδος νά διδάσκονται μόνο τή δική τους θρησκεία στό δημόσιο σχολεῖο καί νά ἐπιλέγουν τούς δικούς τους καθηγητές τῶν Θρησκευτικῶν, ἐνῶ στήν πλειοψηφία, δηλαδή στούς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες μαθητές, ἐπιβάλλεται τώρα τό πολυθρησκειακό συνονθύλευμα τοῦ Νέου Προγράμματος Σπουδῶν. Αὐτό συνιστᾶ ἀδικαιολόγητη παραβίαση τῆς ἀρχῆς τῆς ἰσονομίας.

Τό συμπέρασμά μου εἶναι ὅτι τά μεταλλαγμένα Θρησκευτικά δέν μποροῦν νά διορθωθοῦν. Πρέπει νά ἀποσυρθοῦν.

Άρθρο στο περιοδικό ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, τεύχος Δεκεμβρίου 2016
www.konstantinosholevas.gr

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2017

«ἀποδόμηση τῶν ἐμφύλων στερεοτύπων» - Μητροποίτης Πειραιῶς Σεραφείμ

Ἀκολουθεῖ ἡ Ἐγκύκλιος τήν ὁποίαν ἀπέστειλε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ νά ἀναγνωσθῆ στούς Ἱερούς Ναούς τῆς Μητροπολιτικῆς του  Περιφερείας τήν Κυριακή 29 Ἰανουαρίου ἐ.ἔ. μέ τήν ὁποία καλοῦνται οἱ γονεῖς καί κηδεμόνες μαθητῶν Γυμνασίου νά ὑποβάλουν δηλώσεις ἀπαλλαγῆς τῶν παιδιῶν τους ἀπό τήν θεματική ἑβδομάδα γιά τήν «ἀποδόμηση τῶν ἐμφύλων στερεοτύπων» τῆς Ἐγκυκλίου τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων κ. Κων/νον Γαβρόγλου.

Τέκνα μου ἀγαπητά,

Σήμερα ὁ Σατανᾶς σηκώνει πάλι μὲ αὐθάδεια τὸ κεφάλι καὶ ἀπειλεῖ νὰ καταστρέψει ὅ,τι ὡραῖο, ὑψηλό, ἠθικό, πνευματικό, χριστιανικό, εὐαγγελικό, ἀποστολικό καί πατερικό, ἔχει κατορθωθεῖ κατὰ τὸ δισχιλιετὲς διάστημα τῆς ζωῆς καὶ δράσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Προσπαθεῖ νά ἐκτροχιάσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν σκοπὸ τῆς δημιουργίας του πού εἶναι ἡ ὑποταγὴ τῆς σάρκας στὸ πνεῦμα, ἡ πνευματοποίηση καὶ ἡ κατά χάριν θέωση τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὄχι τὸ ἀντίθετο, ἡ σαρκοποίηση, ἡ ὑποταγὴ τοῦ πνεύματος στὴ σάρκα. Αὐτὸ ἀποτελεῖ ἀνατροπὴ τοῦ σχεδίου τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἀντικείμενος Σατανᾶς θέλει τὸν ἄνθρωπο δοῦλο τῆς σάρκας, τῆς ἡδονῆς, τῆς ἁμαρτίας, ὄχι πνευματικό, ἀλλὰ ὑλικὸ δημιούργημα, σὰν τὰ ἄλογα ζῶα.

Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὡς Σῶμα Χριστοῦ, εἶναι τό ἰατρεῖο τῶν ψυχικῶν καί σωματικῶν παθῶν καί χώρα τῶν μεταποιουμένων ἁμαρτωλῶν, καί ὄχι τῶν σατανικῶς καί ἀμετανοήτως ἐμμενόντων στήν διαστροφή τῆς ἀληθείας καί τῆς ἀνθρωπίνης ἀξιοπρεπείας καί ὀντολογίας.

Διαχρονικά, Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἀγωνιζομένη ἐπί τῆς Γῆς, στηλιτεύει τήν πολυποίκιλη τραγικότητα τῆς εἰδεχθοῦς ἁμαρτίας, ὡς ἀποκοπῆς καί σχάσης ἀπό τήν κοινωνία μέ τόν Ζῶντα Θεό, τόν Δημιουργό τῆς ζωῆς, καί ὄχι τόν ἁμαρτωλό ἄνθρωπο, τόν ὁποίο περιθάλπει διά τῶν εὐχῶν καί τῶν ἱερῶν μυστηρίων της καί περιβάλλει μέ ἄφατη στοργή καί συμπάθεια, ἐφαρμόζοντας κατά περίπτωση καί τήν οἰκονομία, μέσω τῆς ὁποίας ρυθμίζει τήν ἐπιστροφή καί ἀνάνηψή του.

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σέβεται τήν προσωπική καί ἰδιωτική ζωή κάθε προσώπου, ὡς ὑπεύθυνη ἐλεύθερη ἐπιλογή. Δέν ἔχει πρόθεση οὔτε νά ἐπέμβει ρατσιστικά οὔτε νά ἀναστείλει δικαιώματα καί ἐλευθερίες.

Ἡ ἀπενοχοποίηση, ὅμως, τοῦ ἐγκλήματος τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας καί φυσιολογίας, μέ τήν θεσμική ἀναγνώριση τῶν αἰσχίστων παθῶν τῆς ὁμοφυλοφιλίας σήμερα, τῆς παιδοφιλίας αὔριο (βλ. Ὀλλανδία) καί τῆς κτηνοβασίας μεθαύριο (βλ. Γερμανία), ἀποτελεῖ ἀσύγγνωστο καί τερατῶδες κακούργημα εἰς βάρος τοῦ αἰωνίου Θεοῦ καί τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, τό ὁποῖο ἐξισώνεται πλήρως μέ τήν ὕβρη τῶν Σοδόμων καί Γομμόρων. Ἡ ἀθώωση, ὑποστήριξη καί παρουσίαση τῶν αἰσχρῶν καί ἀτίμων παθῶν ὡς φυσιολογικῆς καταστάσεως καί ὡς ἁπλῆς διαφορετικότητος προσκρούει στήν πανανθρώπινη συνείδηση, ἡ ὁποία ἀνά τούς αἰῶνες γνωρίζει ὡς φυσιολογική σεξουαλική συμπεριφορά τίς σχέσεις ἀνάμεσα στόν ἄνδρα καί τήν γυναίκα, στό ἄρσεν καί τό θῆλυ. Αὐτή εἶναι ἡ ἀνθρώπινη φυσιολογία καί ὀντολογία. Κάθε ἄλλη σχέση ἀνατρέπει τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία, ὡς παρά φύσιν ἐκτροπή, ἡ ὁποία δέν παρατηρεῖται οὔτε καί στά ζῶα, παρά τά κατασκευασθέντα «ντοκυμαντέρς» τοῦ Σιωνιστικοῦ συστήματος.

Ἰδιαίτερα ἡ Ἁγία Γραφή, πού ἐκφράζει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί σοφοῦ Γνώστη τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, καταδικάζει τήν ὁμοφυλοφιλία ὡς πάθος, ἀτιμία καί ἀσχημοσύνη, τό ὁποῖο τιμωρήθηκε αὐστηρά μέ φωτιά καί θειάφι στήν πόλη τῶν Σοδόμων καί Γομόρων. Γιά τό σύνολο τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι τό πιό σιχαμερό καί ἀκάθαρτο ἁμάρτημα καί ἀποτελεῖ μεγάλη ἀσέβεια πρός τόν Θεό - Δημιουργό τοῦ ἀνθρώπου σέ ἄρσεν καί θῆλυ καί βλάσφημη κατάργηση τοῦ Εὐαγγελίου.

Ἡ δημόσια προβολή τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἐκτός τοῦ ὅτι προσβάλλει τήν δημόσια αἰδώ καί τήν θρησκευτική μας συνείδηση, στέλνει πρός τούς νέους μηνύματα ἀνώμαλης σεξουαλικῆς συμπεριφορᾶς καί ἀποτελεῖ τορπίλλη στά θεμέλια τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας καί τῆς κοινωνίας μέ τό ὀξύ δημογραφικό πρόβλημα, ἀλλά καί αἰτία ψυχοπαθολογικῶν διαταραχῶν στά παιδιά, πού θά ἀνατραφοῦν ἀπό ὁμοφυλοφιλικά ζεύγη, ὅπως ἐπιδιώκεται.

Στὸν νέο αἰώνα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ποὺ πραγματοποιεῖται μέσα στὴν ἱστορικὴ πορεία καὶ ζωὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐγκαταλείπονται τὰ παλαιὰ πάθη, τὰ γήϊνα, τὰ σαρκικά, καὶ βιώνεται ἀπὸ τώρα, κατὰ τὶς δυνατότητες κάθε πιστοῦ, εἴτε μέσα στὸν εὐλογημένο θεσμὸ τοῦ γάμου ὡς ἐγκράτεια καὶ σωφροσύνη, εἴτε στὸν ἰσάγγελο βίο τῶν μοναχῶν μὲ τὴν ἀρετὴ τῆς παρθενίας, ἡ πορεία ἀπὸ τὸ «κατ᾽ εἰκόνα» στό «καθ᾽ ὁμοίωσιν», ἡ νίκη τοῦ πνεύματος ἐπὶ τῆς σάρκας, ἡ ἀγγελοποίηση τοῦ ἀνθρώπου στὴ θέση τοῦ φθονεροῦ καὶ ἐκπεσόντος ἀπὸ τὴν ἀγγελικὴ τάξη Ἑωσφόρου. Ἀναφερόμενος ὁ Χριστὸς στὴν αἰφνιδιαστικὴ ἔλευση τῆς ἡμέρας τῆς κρίσεως, ποὺ θὰ ξαφνιάσει ὅσους ἀνέμελα καὶ ἀφρόντιστα ζοῦν μέσα στὶς ὑλικὲς καὶ σαρκικὲς ἀπολαύσεις, λέγει ὅτι θὰ πάθουν αὐτὸ, ποὺ ἔπαθαν πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ οἱ ἄνθρωποι, δίνοντάς μας ἔτσι ἀκριβέστατη εἰκόνα τῆς ὑλιστικῆς καὶ σαρκικῆς ζωῆς τους : «Ὥσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ Νῶε ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, ... ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν ἅπαντας, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου». Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς προσθέτει καὶ τὸν τρόπο ζωῆς τῶν Σοδομιτῶν, ὅμοιο πρὸς τὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ : «Καὶ καθὼς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· ἤσθιον, ἔπινον ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας. Ὁμοίως καὶ ὡς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Λώτ· ἤσθιον, ἔπινον, ἠγόραζον, ἐπώλουν, ἐφύτευον, ᾠκοδόμουν· ᾗ δὲ ἡμέρᾳ ἐξῆλθε Λὼτ ἀπὸ Σοδόμων, ἔβρεξε πῦρ καὶ θεῖον ἀπ᾽ οὐρανοῦ καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας». Ὁ ἴδιος εὐαγγελιστὴς παρουσιάζει τὸν Σωτῆρα Χριστὸ νὰ ἐξαγγέλλει τὸν νέο αἰώνα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὅπου οἱ ἄνθρωποι ἐγκαταλείπουν τὰ σαρκικὰ καὶ ζοῦν ὡς ἄγγελοι˙ «Οἱ δὲ καταξιωθέντες τοῦ αἰῶνος ἐκείνου τυχεῖν καὶ τῆς ἀναστάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν… ἰσάγγελοι γάρ εἰσι καὶ υἱοί εἰσι τοῦ Θεοῦ τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντες».

Μέσα, λοιπὸν, στὴν καινὴ κτίση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ ὁ καινὸς, ὁ νέος ἄνθρωπος, ποὺ κτίσθηκε ἐν Χριστῷ, θάπτει τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο, νεκρώνει τὰ πάθη καὶ τὶς ἁμαρτίες καὶ πραγματοποιεῖ τὸ θαῦμα τῆς μεταμορφώσεώς του κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ κατ᾽ εἰκόνα Χριστοῦ. Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ζοῦμε αὐτὸ τὸ θαῦμα· ἡ ἄγονη πρὶν καὶ στεῖρα ἀνθρωπότητα γέννησε καὶ καρποφόρησε ἑκατομμύρια ἁγίων ἀνθρώπων, ὁσίων, ἀσκητῶν, παρθένων, νέων καὶ νεανίδων, ποὺ κατόρθωσαν μὲ τοὺς πνευματικούς τους ἀγῶνες ὄχι νὰ ἀποφύγουν ἁπλῶς τὸ παρὰ φύσιν καὶ νὰ μείνουν στὸ κατὰ φύσιν, ἀλλὰ νὰ φθάσουν καὶ στὸ ὑπὲρ φύσιν, ἐκπλήττοντας ἀκόμη καὶ τοὺς ἀγγέλους, ποὺ ἔβλεπαν ἀνθρώπους συνδεδεμένους μὲ σάρκα νὰ κατανικοῦν τὸν ἄσαρκο Σατανᾶ καὶ νὰ συναγωνίζονται τοὺς ἀγγέλους. Οἱ ὕμνοι πρὸς τοὺς ὁσίους ἀσκητές αὐτὰ τὰ κατορθώματα ἐξυμνοῦν. Διδάσκουν οἱ ὅσιοι ἄνδρες καὶ οἱ ὅσιες γυναῖκες «ὑπερορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς πράγματος ἀθανάτου». Ἔζησαν ὡς «ἄσαρκοι» ἐπὶ τῆς γῆς, ὡς «ἐν σώματι ἄγγελοι», «τῶν δαιμόνων ὤλεσαν τὰς φάλαγγας, τῶν ἀγγέλων ἔφθασαν τὰ τάγματα, ὧν τὸν βίον ἀμέμπτως ἐζήλωσαν».

Οἱ σαρκικές πράξεις, ἐκτός τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου τοῦ Γάμου, χωματοποιοῦν ἀναπόδραστα τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου καί καταστρέφουν τίς πνευματικές του ἐφέσεις, σκοτίζοντας τόν ἀνθρώπινο νοῦ, καί καταλύουν τήν δυνατότητα κοινωνίας μέ τόν Πανάγιο Θεό, πού διασαλπίζει διαχρονικά «οὐ μὴ μείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας».

Ἡ σχέση μέ τόν Θεό εἶναι βέβαια θέμα ἐλευθέρας ἐπιλογῆς, κατά τήν διάρκεια τῆς ἐπιγείου ζωῆς. Ὁ Πανάγιος, ὅμως, Θεός, στό ἐπέκεινα, στήν ἄλλη, τήν αἰώνια ζωή, ὅταν ἅπασα ἡ ἀνθρωπότης θά ὑποστεῖ τήν κοινή καί καθολική κρίση, ὅπου «οὐκ ἔστι μετάνοια», θά στηλιτεύσει, ὅπως ἀποδεικνύεται μέσω τῶν Ἱερῶν Γραφῶν, τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων, καί τήν ἁμαρτία καί τόν ἁμαρτωλό. Οἱ φρικώδεις λόγοι τοῦ Σαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου, «Πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον τό ἠτοιμασμένο τω διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ», ἀποδεικνύουν τά πράγματα.

Ὅλα τά προαναφερθέντα ἔχουν ἄμεση καί ἄρρηκτη σχέση μέ τήν σωτηρία, τόν ἐξαγιασμό, τήν κατά χάριν θέωση τοῦ ἀνθρώπου. Ἔχουν δηλ. σωτηριολογικές συνέπειες. Εἶναι θέμα ζωῆς καί θανάτου, μετοχῆς τοῦ Παραδείσου ἤ τῆς κολάσεως. Ὅποιος διακατέχεται ἀπό τά αἰσχρά καί ἄτιμα πάθη καί δέν τά καταπολεμᾶ ἐν μετανοία, ἀλλά ἀντιθέτως ὑπερηφανεύεται γι’αὐτά καί προσπαθεῖ νά τά νομιμοποιήσει ἐπίσημα καί θεσμικά ὡς φυσιολογικά, δέν σώζεται, χάνει τόν Παράδεισο. Ὁ λόγος τοῦ Ἀπ. Παύλου, πού εἶναι τό στόμα τοῦ Χριστοῦ, εἶναι σαφέστατος, καθαρός καί ξάστερος˙ «μή πλανᾶσθε˙ οὔτε πόρνοι, οὔτε εἰδωλολάτραι, οὔτε μοιχοί, οὔτε μαλακοί, οὔτε ἀρσενοκοῖται, οὔτε πλεονέκται, οὔτε κλέπται, οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδωροι, οὐχ ἄρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι».

Ἀπό τά ἀνωτέρω ἀποδεικνύεται πασίδηλα ὅτι ἡ δῆθεν σχετική πρόοδος καί δημοκρατική εὐαισθησία, τά δῆθεν σχετικά «ἀνθρώπινα δικαιώματα» καί ὁ δῆθεν ἐλεύθερος αὐτοπροσδιορισμός καί προσανατολισμός περί τό γενετήσιο ἔνστικτο καί τήν ταυτότητα τοῦ φύλου δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἡ καταβαράρθρωση καί ὁ καταποντισμός τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας καί ἀξιοπρέπειας καί ὁ πλήρης εὐτελισμός τῆς ἐννοίας «ἄνθρωπος», πού στήν ἑλληνική γλώσσα σύγκειται ἀπό τό ἐπίρρημα «ἄνω» καί τό ρῆμα «θρώσκω», πού σημαίνει «ἄνω βλέπω, ἄνω φέρομαι».

Τά ἀνωτέρω αὐτονόητα μᾶς ὑποχρεώνει νά ἀναφέρωμε στήν ἀγάπη Σας ἡ πρόσφατη ἐγκύκλιος τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων κ. Κωνσταντίνου Γαβρόγλου μέ τήν ὁποία ἐντέλλεται ὅλα τά Γυμνάσια τῆς χώρας νά ὑλοποιήσουν θεματική ἑβδομάδα γιά τούς μαθητές μέ ἐξέτασι μαζί μέ ἄλλα ζητήματα καί τῆς ἑνότητος: «Ἔμφυλες ταυτότητες» μέ τήν ὁποία ἐπιδιώκεται ἡ ἀπενοχοποίησι στίς συνειδήσεις τῶν μικρῶν μαθητῶν Γυμνασίου τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί ἡ ἐμπέδωσι στίς συνειδήσεις τους τῆς δυνατότητος ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης φυσιολογίας ὥστε τά ἀγόρια καί τά κορίτσια νά μήν θεωροῦν ὡς δεδομένο τό φῦλο πού ὁ Θεός τούς δώρισε κατά τήν σύλληψη καί γέννηση τους ἀλλά καλοῦνται νά ἀποφασίσουν νά διαλέξουν τό φῦλο πού νομίζουν ὅτι προτιμοῦν. Ἀντιλαμβάνεσθε τό μέγεθος τοῦ ἐγκλήματος κατά τῶν παιδιῶν μας πού ἐπιχειρεῖ στό ὄνομά μας καί χωρίς τή γνώμη μας, αὐταρχικά καί ἀντιδημοκρατικά ἡ Ἑλληνική Πολιτεία καί μάλιστα διά τῆς ἐκπαιδευτικῆς διαδικασίας.

Ἑπομένως εἶναι ἡ ὥρα μηδέν γιά τούς γονεῖς καί κηδεμόνες νά προστατεύσουν τήν ψυχοσωματική ὑγεία τῶν παιδιῶν τους ἀπό αὐτή τήν ἄμεση ἐπίθεση στή διαμόρφωση τῶν χαρακτήρων τους καί στίς ρίζες τῆς κοινωνίας μας καί τοῦ Ἔθνους μας.

Γι’ αὐτό καλῶ ὅλους τούς γονεῖς καί κηδεμόνες μαθητῶν καί μαθητριῶν Γυμνασίου τῆς Μητροπολιτικῆς μας Περιφερείας νά προμηθευτοῦν ἀπό τίς Ἐνορίες τους δηλώσεις ἀπαλλαγῆς ἀπό τήν θεματική ἑβδομάδα πού περιλαμβάνει τά ἀκόλουθα.

Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί ἀδελφές προστατεύστε τά παιδιά μας ἀπό τήν λαίλαπα χωματοποίησης τῆς ψυχῆς τους καί διαστροφῆς τῆς προσωπικότητός τους. Δυστυχῶς εἶναι ἐσχάτη ὥρα!

Προσευχηθεῖτε θερμά στόν Κύριο νά σώσει τήν νεότητα ἀπό τήν νέα αὐτή ἐπίθεση τοῦ διαβόλου καί τῶν ὀργάνων του.

Μετ’ εὐχῶν

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017

ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΠΑΡΑΦΡΟΝΗΣΕΙ;

Ὀδύνη καὶ ὀργή!

Τὰ δύο αὐτὰ συναισθήματα καταλαμβάνουν κάθε ἐχέφρονα ἄνθρωπο πού, ἐμβρόντητος κυριολεκτικά, παρακολουθεῖ τὸ ποῦ ὁδηγοῦν τὰ πράγματα ὅσοι θέλουν νὰ ξεθεμελιώσουν ὅ,τι ὑγιὲς ἔχει ἀπομείνει στὸν τόπο αὐτό.

Ἀφορμὴ γιὰ τὴ συγγραφὴ τοῦ ἄρθρου δίνει ἡ μὲ βαθμὸ προτεραιότητος «ἐξαιρετικῶς ἐπεῖγον» (γιατί ἄραγε;) καὶ ἡμερομηνία 23-12-2016 ἐγκύκλιος τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας πρὸς τὶς «Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας καὶ Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης τῆς Χώρας», καθὼς καὶ πρὸς τὰ «Γυμνάσια τῆς Χώρας». Θέμα της: «Ὑλοποίηση στὸ Γυμνάσιο Θεματικῆς Ἑβδομάδας Ἐνημέρωσης καὶ Εὐαισθητοποίησης σὲ ζητήματα Διατροφῆς, Ἐθισμοῦ - Ἐξαρτήσεων καὶ Ἔμφυλων Ταυτοτήτων» μὲ γενικὸ τίτλο: «Σῶμα καὶ Ταυτότητα».

Καὶ μόνο ἀπὸ τὸν τίτλο τοῦ γενικοῦ θέματος διακρίνεται ἀμέσως ποῦ τὸ Ὑπουργεῖο ἀποδίδει τὴ μέγιστη βαρύτητα αὐτῶν τῶν σεμιναρίων γιὰ τὴν ἐνημέρωση τῶν μαθητῶν, καθὼς καὶ τῶν γονέων τους. Εἶναι σαφὲς ὅτι ἡ βαρύτητα πέφτει στὴν τρίτη θεματικὴ ἑνότητα «Ἔμφυλες Ταυτότητες».

Συνεπῶς οἱ μαθητὲς τῶν ἑλληνικῶν γυμνασίων (παιδιὰ 12-15 ἐτῶν) καθὼς καὶ οἱ γονεῖς τους θὰ κληθοῦν νὰ ἐνημερωθοῦν γύρω ἀπὸ τὸ φύλο τους. Τί ἐνημέρωση ἄραγε νὰ λάβουν; Ἀντιγράφουμε κάποια ἀπὸ τὰ θέματα ποὺ προβλέπει ὁ συγκεκριμένος θεματικὸς ἄξονας: «Βιολογικὸ καὶ Κοινωνικὸ Φύλο», «Ἀποδομώντας τὰ ἔμφυλα στερεότυπα», «Φύλο, Σεξουαλικὸς Προσανατολισμὸς καὶ Ἀνθρώπινα Δικαιώματα», «Ὀμοφοβία καὶ Τρανφοβία στὴν κοινωνία καὶ στὸ σχολεῖο».

Γιὰ πολλοὺς ἀπὸ τοὺς ἀναγνῶστες μας ἴσως ὑπάρχουν ἀρκετὲς ἄγνωστες λέξεις στὰ παραπάνω. Λοιπόν, σαφέστατα πιὰ καὶ τελείως ἀπροκάλυπτα τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας προωθεῖ στὰ παιδιὰ ἕναν Σοδομισμὸ πολὺ χειρότερου τύπου ἀπὸ τὴ γνωστὴ ὁμοφυλοφιλία. Πρόκειται γιὰ κίνηση παγκόσμια ποὺ θέλει τοὺς ἀνθρώπους, καὶ μάλιστα τὰ παιδιά, νὰ διαλέγουν αὐτὰ τὸ κοινωνικὸ φύλο τους, ἀνεξαρτήτως ἀπὸ τὸ βιολογικό τους φύλο. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἐὰν κάποιο παιδὶ δὲν αἰσθάνεται καλὰ μὲ τὸ ὅτι γεννήθηκε ἀγόρι ἢ κορίτσι, θὰ μπορεῖ νὰ δηλώνει τὸ ἀντίθετο, καὶ μάλιστα νὰ τὸ ἀλλάζει μὲ τὴ βοήθεια τῶν σχετικῶν ἰατρικῶν ἐφαρμογῶν.

Ἤδη, πρὸς τοῦτο, στὴν τελευταία παρέλαση ὁμοφυλοφίλων τοιχοκολλήθηκαν ἀφίσες μὲ τὸ σύνθημα: «Ἄνδρας δὲν γεννιέσαι· γίνεσαι», «γυναίκα δὲν γεννιέσαι· γίνεσαι». Καὶ ὄχι μόνο αὐτά. Παράλληλα, πάλι ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, διοργανώνεται γιὰ τὸ ἔτος 2017 «Πανελλήνιος Μαθητικὸς Διαγωνισμὸς Ψηφιακῆς Δημιουργίας» μὲ τίτλο: «Ὅλα τὰ παιχνίδια γιὰ ὅλα τὰ παιδιὰ» μὲ στόχο τὴν κατάργηση τῆς διακρίσεως τῶν παιχνιδιῶν γιὰ ἀγόρια ἢ γιὰ κορίτσια.

Ἔρχεται λοιπὸν ἡ θεματικὴ αὐτὴ τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας νὰ «ἀποδομήσει (ὅπως ἀκριβῶς τὸ λέει) τὰ ἔμφυλα στερεότυπα» καὶ νὰ διδάξει τὴν καταστολὴ τῶν φαινομένων «ὁμοφοβίας καὶ τρανφοβίας στὴν κοινωνία καὶ στὸ σχολεῖο» (αὐτὸ πάλι σημαίνει πὼς δὲν πρέπει οἱ μαθητὲς ἢ οἱ γονεῖς νὰ ἐκπλήσσονται καὶ νὰ προσπαθοῦν νὰ ἀντιδράσουν, ἂν κάποιο παιδί, συμμαθητὴς κ.ο.κ., δηλώσει κάτι διαφορετικὸ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ δείχνει καὶ διατρανώσει τὸν ὁμοφυλοφιλικὸ σεξουαλικό του προσανατολισμό).

Καὶ πότε κάνει τὴν ἐμφάνισή της ἡ ἐγκύκλιος αὐτὴ τοῦ Ὑπουργείου;

Εἶναι ἄραγε τυχαία ἡ «σύμπτωση»; Τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες (τέλη Δεκεμβρίου τοῦ 2016) κυκλοφόρησε διαδικτυακὰ τὸ ἐξώφυλλο τοῦ πρώτου γιὰ τὸ 2017 τεύχους (Ἰανουάριος 2017) τοῦ παγκοσμίου φήμης καὶ κυκλοφορίας περιοδικοῦ «National Geographic», ἀφιερωμένο στὸ θέμα τῆς ἀλλαγῆς τοῦ φύλου, μὲ τίτλο «Revolution of Gender» (=Ἡ Ἐπανάσταση τοῦ Φύλου) καὶ φωτογραφία ἑνὸς μικροῦ κοριτσιοῦ (;) ἐννέα ἐτῶν ἀπὸ τὶς ΗΠΑ πού, ἐνῶ εἶχε γεννηθεῖ ἀγόρι, θέλησε καὶ κατόρθωσε νὰ γίνει κορίτσι, μὲ τὴ συνδρομὴ τῶν γιατρῶν καὶ τὴ συμπαράσταση τῶν γονέων του (βλ. «Ὁ Σωτήρ», φύλ. 2147, 15-1-2017, σελ. 37).

Ποῦ πᾶμε λοιπόν; Ποῦ ὁδηγεῖται ὁ ἄνθρωπος;

Ὀδύνη καὶ ὀργή!

Ὀργὴ γιὰ τὴν ἔκφυλη ἀποδόμηση κάθε τελευταίου ἴχνους ὑγείας, ψυχικῆς καὶ σωματικῆς, ἐπάνω στὸν ἄνθρωπο· τὸ γκρέμισμα ὄχι πλέον τῶν ἀξιῶν – αὐτὲς ἔχουν ἐξαφανιστεῖ ἐδῶ καὶ καιρὸ – ἀλλὰ καὶ αὐτῶν τῶν φυσικῶν νόμων, τῆς φυσικῆς νομοτέλειας μέσα στὸ σύμπαν. Καὶ συνάμα ὀδύνη. Ὀδύνη γιὰ τὴν ἔσχατη καταρράκωση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Ἄραγε, μὲ αὐτὲς τὶς τακτικές, μὲ αὐτὲς τὶς διδασκαλίες πρὸς τὰ παιδιὰ τῶν δώδεκα καὶ δεκαπέντε ἐτῶν, τί μέλλον χτίζουμε γιὰ τὸν κόσμο μας, γιὰ τὴν πατρίδα μας;

Τὴν πατρίδα μας!

Μὲ τί ἀρχές, μὲ τί παράδοση πολιτισμοῦ μεγάλωναν τὰ παιδιὰ σὲ τοῦτα ἐδῶ τὰ χώματα, καὶ γίνονταν λεβέντες καὶ λεβέντισσες, γεμάτα ἀπὸ ὑγεία στὶς ψυχές τους καὶ ζωντάνια στὰ μάτια τους! Καὶ τώρα; Ποῦ τὰ ὁδηγοῦμε; Συναισθανόμαστε ἄραγε τὴν κόλαση, τὸ ἔρεβος ποὺ τὰ σπρώχνουμε;

Καὶ ποιὸς θὰ εἶναι σὲ θέση τότε, μετὰ ἀπὸ λίγα χρόνια, ὅταν τὰ παιδιὰ αὐτὰ καταλάβουν τί προξένησαν στὸν ἑαυτό τους (ἂν ὑποθέσουμε ὅτι κάποια ζητήσουν νὰ ἀλλάξουν τὸ φύλο τους λόγῳ τῆς ἀγωγῆς ποὺ θὰ τοὺς δώσουμε), ποιὸς θὰ εἶναι σὲ θέση νὰ τὰ ἐξαγάγει ἀπὸ τὰ φρικτὰ ψυχολογικά τους προβλήματα, ποὺ θὰ ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὸ ἴδιο τὸ «ἐγώ» τους, τὴν ψυχοσωματική τους ὑπόσταση: «Τί εἶμαι τώρα ἐγώ; Ἀγόρι ἢ κορίτσι; Ἄντρας ἢ γυναίκα;» Ποιὸς θὰ ἀναλάβει νὰ ἀπολογηθεῖ στὸ δριμὺ «κατηγορῶ» τους γιατὶ τὰ ἀφήσαμε νὰ κάνουν μιὰ ἐπιλογή, ὅταν ἀκόμα καλὰ δὲν γνώριζαν τί σημαίνει νὰ εἶσαι ἄντρας ἢ γυναίκα; Ποιὸς θὰ τὰ ἀποζημιώσει ὄχι γιὰ ἠθική, ἀλλὰ γιὰ ὀντολογική, ψυχοσωματικὴ βλάβη;

Ἐπιτέλους, ποῦ πᾶμε; Ἔχουμε λοιπὸν τελείως παραφρονήσει;

Ἂν ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι διαστροφή, αὐτὸ τί πρέπει νὰ τὸ ὀνομάσουμε; Ἐκεῖ, στὴν ὁμοφυλοφιλία, δὲν φεύγει κάποιος ἀπὸ τὴν ὀντολογική του ὑπόσταση· ἀπὸ τὴ φυσικὴ χρήση τοῦ σώματός του φεύγει. Ἐδῶ βγαίνει ἀπὸ τὴ φυσική του κατάσταση καὶ γίνεται κάτι ἄλλο, κάτι ποὺ δὲν ἔχει τὶς φυσικὲς καὶ ψυχικὲς προδιαγραφὲς νὰ γίνει. Τί εἴδους ἐκφυλισμὸς εἶναι αὐτός;

Καὶ ἐπιτέλους: Τὰ βάζουμε μὲ τὴ φυσικὴ νομοτέλεια τοῦ σύμπαντος; Μὲ τοὺς νόμους ποὺ ὁρίζουν τὴ φυσικὴ τάξη τῶν πραγμάτων; Μέχρι ἐκεῖ φτάνει ἡ ἀλαζονεία μας, ἡ «ὕβρις»; Δὲν φοβόμαστε τοὺς φυσικοὺς νόμους, τὶς φοβερὲς δυνάμεις τῆς φύσεως, ποὺ θὰ ἐπαναστατήσουν καὶ θὰ κινηθοῦν ἐναντίον μας; Τὴ Δημιουργία πᾶμε νὰ καταργήσουμε; Τόσο ἔχουμε βγεῖ ἀπὸ τὰ ὅριά μας;

«Αἰδώς, Ἀργεῖοι»! Αἰδώς!

Εἶναι ἡ ὥρα γιὰ σώφρονα, μαζὶ καὶ δυναμικὴ ἀντίδραση. Οἱ γονεῖς νὰ ἀντισταθοῦν μέσῳ τῶν Συλλόγων Γονέων καὶ Κηδεμόνων τῶν σχολείων. Οἱ ἐκπαιδευτικοὶ νὰ ἀρνηθοῦν νὰ διδάξουν αὐτὰ τὰ αἴσχη στὶς τρυφερὲς ἡλικίες τῶν παιδιῶν, ποὺ ποθοῦν τὴν ὑγεία καὶ τὴν ὀμορφιὰ στὴ ζωή τους. Νὰ ὑπερασπισθοῦν μὲ κάθε τρόπο τὴν ψυχοσωματική τους ἀκεραιότητα. Κανεὶς ἂς μὴ φανεῖ συνεργὸς στὰ ὕπουλα αὐτὰ παγκόσμια μηχανεύματα, ποὺ στόχο τους ἔχουν τὸν βιολογικὸ καὶ πνευματικὸ ἐκφυλισμὸ τοῦ ἀνθρώπινου εἴδους, ὥστε νὰ εἶναι εὔκολα χειραγωγήσιμο.

Ὅλοι μας μὲ σωφροσύνη καὶ σύνεση ἂς ἀντισταθοῦμε. Δὲν εἴμαστε οὔτε ρατσιστές, οὔτε φοβικοί. Λογικοὶ εἴμαστε. Ἄνθρωποι ποὺ ἀκόμα δὲν ἀπωλέσαμε τὰς φρένας μας.

Καὶ ποὺ φοβόμαστε τὸν Θεό. Γι’ αὐτὸ καὶ ὑπερασπιζόμαστε τὴν εἰκόνα Του, ποὺ λέγεται ἄνθρωπος.
περιοδικό Ο Σωτήρ