Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

Γρηγόρης Αυξεντίου. Ο σταυραετός του Μαχαιρά


Ο Γρηγόρης Αυξεντίου γεννήθηκε στην κωμόπολη Λύση, της επαρχίας Αμμοχώστου, στις 22 Φεβρουαρίου 1928. Έπεσε στις 3 Μαρτίου 1957 κοντά στην Ιερά Μονή Μαχαιρά, σε μάχη εναντίον των Άγγλων. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο Λύσης και το Ελληνικό Γυμνάσιο Aμμοχώστου. Σπούδασε στη Σχολή Εφέδρων Aξιωματικών της Ελλάδας και υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό, με το βαθμό του Έφεδρου Ανθυπολοχαγού. Μετά την επιστροφή του στην Κύπρο το 1953, ανέπτυξε πλούσια κοινωνική και εθνική δράση. Αρχές Ιανουαρίου του 1955 ο Γρηγόρης Αυξεντίου μυήθηκε στον αγώνα από τον ίδιο τον Αρχηγό Διγενή. Αντί του καθιερωμένου όρκου, ο Διγενής δέχτηκε το λόγο της στρατιωτικής τιμής του Αυξεντίου.

Αμέσως μετά άρχισε τη στρατολόγηση ανδρών στις τάξεις της ΕΟΚΑ σε συνεργασία με τις οργανωμένες ήδη ομάδες της περιοχής, που δρούσαν στις τάξεις του ΕΜΑΚ (Εθνικό Μέτωπο Απελευθερώσεως Κύπρου).Ο Αυξεντίου ήταν ο πρώτος τομεάρχης της ΕΟΚΑ στην περιοχή Αμμοχώστου και την 1η Απριλίου του 1955 ηγήθηκε των επιθέσεων εναντίον αγγλικών στόχων στον τομέα του. Επικηρύχθηκε από τους Άγγλους από την ημέρα εκείνη για το ποσό των 250 λιρών, το οποίο αργότερα αυξήθηκε σε 5.000 λίρες. Μετά την επικήρυξή του κατέφυγε στην οροσειρά του Πενταδακτύλου και ηγήθηκε της πρώτης ορεινής ανταρτικής ομάδας στο Μαύρο Όρος, όπου ανέπτυξε πλούσια δράση.

Από εκεί, στις 29 Νοεμβρίου 1955, κλήθηκε από το Διγενή στο αρχηγείο της ΕΟΚΑ στην περιοχή Σπηλιών. Στις 11 Δεκεμβρίου 1955 επέδειξε τις εξαίρετες στρατιωτικές του ικανότητες στην ιστορική μάχη των Σπηλιών, παρασύροντας δυο φάλαγγες των Άγγλων στρατιωτών, που ανηφόριζαν προς τα κρησφύγετα, να συγκρουστούν μεταξύ τους. Ο Διγενής του ανέθεσε μαζί με τον τομέα Πιτσιλιάς και τα χωριά της Ορεινής - Μαχαιρά.

Τον Ιούλιο του 1956 προστέθηκαν στον τομέα του και τα Κρασοχώρια Λεμεσού. Έδρασε με τα ψευδώνυμα Ζήδρος, Αίας, Άρης, Ρήγας, Ζώτος, Ανταίος και έγινε το φόβητρο των Άγγλων και ο θρύλος των συμπατριωτών του. Στις 3 Μαρτίου 1957 Άγγλοι στρατιώτες περικύκλωσαν το κρησφύγετό του κοντά στο Μαχαιρά, ύστερα από προδοσία. Η μάχη κράτησε για ώρες. Στην ομάδα του ήταν οι Ανδρέας Στυλιανού, Αυγουστής Ευσταθίου, Αντώνης Παπαδόπουλος και Φειδίας Συμεωνίδης, τους οποίους, όμως, διέταξε να βγουν από το κρησφύγετο.

Σύμφωνα με μαρτυρία του συμπολεμιστή του Αυγουστή Ευσταθίου, που μετά τη ρίψη χειροβομβίδας στο κρησφύγετο επέστρεψε, με υπόδειξη των Άγγλων, για να διακριβώσει, αν ο Αυξεντίου ήταν ζωντανός και παρέμεινε σ' αυτό, προσπάθειά τους ήταν να κρατήσουν τη μάχη μέχρι να νυχτώσει και επωφελούμενοι από το σκοτάδι να διαφύγουν. Οι Άγγλοι στρατιώτες, που αντιλήφθηκαν το σκοπό τους, περιέλουσαν το κρησφύγετο με βενζίνη, το πυρπόλησαν και έκαψαν ζωντανό τον Αυξεντίου, ενώ ο Αυγουστής διασώθηκε με βαριά εγκαύματα.

Ανδρέας Παρασκευάς, ο νεότερος από τους ήρωες μαθητές


Ο ήρωας της Κώμας Γιαλού, γεννήθηκε στις 27 Ιουνίου 1940 και μυήθηκε στην ΕΟΚΑ τέλος του 1955. Ο Ανδρέας Παρασκευάς, μαθητής τότε του Γυμνασίου Γιαλούσας, ήταν αντικαταστάτης του υπεύθυνου της Κώμας Γιαλού, και δρούσε με αξιοθαύμαστη προθυμία οε διάφορους τομείς του απελευθερωτικού αγώνα, όπως στην αναγραφή συνθημάτων, την κυκλοφορία προκηρύξεων, τη μεταφορά οπλισμού και πυρομαχικών και παρακο­λουθούσε την κατασκευή βομβών.

Ο ήρωας επιτέθηκε με βόμβα εναντίον μικρής αυτοκινητοπομπής στις 30 Ιουνίου 1956. Ήταν τρία αυτοκίνητα με Άγγλους. Η βόμβα εκείνη δεν εξερράγη. Δεύτερη επίθεση επιχείρησε στις 2 Ιουλίου 1956. Ήταν το παράτολμο εγχείρημα που του στοίχισε τη ζωή. Ο Ανδρέας είδε στρατιωτικά αυτοκίνητα στο κέντρο της αγοράς του χωριού. Έτρεξε, παράλαβε τη βόμβα που είχε κρυμμένη, πήρε θέση και τη στιγμή που διέρχονταν από κοντά του τα εχθρικά οχήματα την άναψε και την πέταξε. Η βόμβα χτύπησε στον τροχό του στρα­τιωτικού αυτοκινήτου, κύλησε κι εξερράγη πιο πέρα. Οι Άγγλοι δεν τραυματίστηκαν. Χτυπήθηκε όμως θανάσιμα ένα μικρό παιδάκι, μαθητής της Α' Δημοτικού σχολείου Κώμας Γιαλού, ο Σωτηράκης Κωνσταντίνου. Ο τραυματισμός του παιδιού κι ο θάνατος του ήταν η πρώτη σκηνή του δράματος.

Ο Ανδρέας, ευθύς μετά την έκρηξη, πετάχτηκε στο ποδήλατο του και τρέχοντας απομακρυνόταν από τη σκηνή του επεισοδίου, μάλλον χωρίς να έχει αντιληφθεί τον τραυματισμό του Σωτηράκη. Οι Άγγλοι σταμάτησαν, κατέβηκαν από τ' αυτοκί­νητα τους κι άρχισαν την καταδίωξη. Του φώνα­ζαν να σταματήσει. Αρνήθηκε να υπακούσει και συνέχισε ν' απομακρύνεται ποδηλατώντας. Άλλοι Άγγλοι, ανεβασμένοι σε μια στέγη, τον πυροβό­λησαν. Κι ο ήρωας μαθητής, με το κορμί διάτρητο από τις Βρετανικές σφαίρες έπεσε, 20 περίπου σκάλες από τον τόπο της ενέδρας. Οι στρατιώτες τον πήραν στο νοσοκομείο και την επομένη τον παράδωσαν στους δικούς του για ταφή.

Η κηδεία του Ανδρέα Παρασκευά, του ήρωα μαθητή της Δ' τάξης του Γυμνασίου Γιαλούσας, έγινε σε ατμόσφαιρα ασυγκράτητης λύπης και γενικού πένθους. Ακουμπώντας στο φέρετρο του ο Γυμνασιάρχης του, εκφώνησε τον επικήδειο κι έβαλε στο χέρι του Ανδρέα τον έλεγχο και το βραβείο που είχε πάρει ενώ ακόμα εζούσε, άρι­στος όντας στο ήθος και την επίδοση. Στην τάξη που φοιτούσε ο Ανδρέας Παρασκευάς δόθηκε τ' όνομα του. «Τάξη Ανδρέα Παρασκευά»!

Πέτρος Γιάλλουρος. Ο πρώτος μαθητής στο βωμό της ελευθερίας


Ήταν ο πρώτος χειμώνας της ΕΟΚΑ κι ο Πέτρος Γιάλλουρος από το Ριζοκάρπασο ο τρίτος νεκρός μας. Πρώτος ήταν ο Μόδεστος Παντελή, που έπεσε την πρώτη νύχτα της εποποιίας, εκείνος που οριοθέτησε την αφετηρία των ηρωικών θυσιών. Δεύτερος ήταν ο Χαράλαμπος Μούσκος. Έπεσε στη μάχη των Σόλων στις 15 Δεκεμβρίου 1955. Τον θάψαμε στη Λευκωσία, την αλησμόνητη βροχερή μέρα της ανοιχτής αντιπαράθεσης των δυνάμεων της ελευ­θερίας με τα όργανα της αποικιοκρατικής καταισχύνης. Κι ακολούθησε ο φλογισμένος σκυταλοδρόμος της Καρπασίας.

Η θλιβερή είδηση διαδόθηκε αστραπιαία. Σκότωσαν ένα δικό μας, ένα μαθητή, το Γιάλλουρο.

Θυμάμαι τον κόσμο με την ψυχή βαρυπενθούσα, με σκυ­θρωπά τα πρόσωπα, βουβό, να κατεβαίνει από την Αγία Σολομονή, ν' ανεβαίνει από την Καλαμιά, από τους Κήπους, το Αιμνιώνα. Αγρότες, ψαράδες, εργάτες, υπάλληλοι, δάσκα­λοι, ιερείς, μαζεύονταν στον κεντρικό δρόμο της κωμόπολης που οδηγούσε στο Ριζοκάρπασο. Είχε μαθευτεί πως το λεί­ψανο θα περνούσε από τη Γιαλούσα. Τέσσερις - πέντε το απόγευμα, ο ουρανός γκρίζος κι η προαιώνια βοή της φουρ­τούνας από τ' άντρα του Δαιμονιάρη να συνοδεύει το θρήνο του λαού π' αγκομαχούσε στην ορειβασία του χρέους.

Οι μαθητές κι οι μαθήτριες του Ελληνικού Γυμνασίου Αιγιαλούσης είχαν παραταχθεί στις δυο πλευρές του δρόμου. Κι όταν φάνηκε η νεκρική πομπή, ευλαβική σιγή κυριάρχησε.

Σήκωσαν στους ώμους τους οι συνοδοί το φέρε­τρο και προχωρούσαν με βήματα βαριά. Σαν έφτασε η σορός στο τυπογραφείο, μυριόστομος δόνησε το χειμωνιάτικο δειλινό ο Εθνικός μας Ύμνος και στεντόρειες οι Ενωτικές ιαχές συγκλό­νισαν την ελληνική κωμόπολη, που παρατάχθηκε για ν' αποχαιρετήσει τον ήρωα και να διατρανώ­σει ακόμα μια φορά πως «τ' αντρειωμένου ο θάνατος δίνει ζωή στη νιότη».

ΕΟΚΑ: θρύλος και πραγματικότητες


Η έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ, ήταν όπως την ξαφνική σπίθα που άναψε τη θρυαλλίδα ενός παμπάλαιου δυναμίτη, που η ιστορική μοίρα είχε κρύψει, χρόνια αμέτρητα πριν, στην μπαρουταποθήκη των θρύλων. Των εθνικών μας θρύλων. Όπως οι πόθοι οι προαιώνιοι, οι αβάσταχτοι καημοί της λευτεριάς, της σκλαβιάς οι αλογάριαστοι πόνοι κι οι δραματικές λυτρωτικές αναζητήσεις, ύφαναν τους θρύλους στον αργαλειό των μεγά­λων οραματισμών της Φυλής μας.

Ήταν κάτι σαν θαύμα. Από τ' απύθμενα βάθη της λαϊκής παράδοσης, ξεπετάχτηκαν οι θρύλοι των Ελλήνων. Οι Έλληνες της Κύπρου ζούσαν στον κόσμο των θρύλων τις επόμενες μέρες εκεί­νου του Απρίλη. Αυτή την αντίληψη δείχνει η αφήγηση που εκτίθεται παρακάτω:

«θυμάμαι την ανάσταση των θρύλων, στην κοσμογονική θέρμη της γενέτειρας μου, της Γιαλούσας. Κάτω από μια μεγάλη, πλατιά, καλαμένια καλύβα, σκεπασμένη με θαμνώδη κλαδιά σκοινιάς. Εκεί συναθροίζονταν κάθε δειλινό οι άνθρωποι του λαού, όπως πάντα. Θυμάμαι, λοι­πόν, τον Απρίλη του '55 τον Παναγή Κ. να μιλά: «κάτι μεγάλο γίνεται. Επανάσταση. Όπως το 1821 που λεν. Πήγα χτες στο αλακάτι. Κι είδα μπροστά μου ένα λεβεντάνθρωπο. Είχε γένια. Διψούσε. Γύρευε νερό να ξεδιψάσει. Ως με είδε, σηκώθηκε. Σαραντάπηχος! Μη φοβάσαι πατριώτη, μου είπε. Διψώ. Μόνο νερό θέλω». Ε, το λοιπόν, απάντησε ο Φίλιππος, σίγουρα ήταν ο Διγενής!"

Έτσι φαντάστηκε τον αρχηγό του αγώνα μας η ψυχή του λαού μας. Όπως το μυθικό ήρωα που συμβόλιζε τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία στα χρόνια του υπέροχου οικουμενικού μεγαλείου της. Τον ημιθεϊκό εκείνο γίγαντα που δρασκελούσε ποτά­μια και κάμπους, που πατούσε στην Καραμανιά τα πόδια του κι άδραχνε την κορφή του βουνού μας με το χέρι του, σφραγίζοντας με τ' όνομα του το ημερολόγιο της αιωνιότητας. Κι όπως η λαϊκή μούσα των μέσων αιώνων τραγουδούσε τον πανταχού παρόντα Ακρίτα να μάχεται το ένα πρωί στα Μικρασιατικά περιγιάλια της Μαύρης Θάλασσας, το άλλο πρωί στις κλεισούρες του Ταύρου και το δειλινό στα ειδυλλιακά ακροθαλάσ­σια του Πενταδάκτυλου και να συντρίβει τα πειρα­τικά στίφη των άγριων Σαρακηνών, έτσι κι η φορ­τισμένη από τις λυτρωτικές πνοές φαντασία του Κυπριακού Ελληνισμού διαισθανόταν το Διγενή του 1955 να δρασκελά τα ρουμάνια της Κύπρου και να πολεμά την τυραννία στα διάσελα των κορυφογραμμών μας, στις πόλεις μας, στην ύπαι­θρό μας.

Βέβαια, η πραγματικότητα, ήταν αλλιώτικη. Ήταν γιγαντιαίο το πνεύμα. Μα το κορμί ανθρώπι­νο κι οι δυνατότητες περιορισμένες. Ο ανθρώπι­νος Διγενής ήταν ο καταδιωκόμενος Αρχηγός, ο κατατρεγμένος ηγέτης που τον κυνηγούσε η προ­δοσία, η Ιντέλιτζενς Σέρβις, ο στρατός, μια πανί­σχυρη αυτοκρατορία. Κι ο Αρχηγός έπρεπε να μετακινείται διαρκώς, να κρύβεται, να γλιστρά μεσ' απ' τα χέρια των διωκτών του, να δραπετεύει μέσα από τις αδηφάγες φλόγες της πύρινης κόλασης που άναβαν οι Άγγλοι για να τον κάψουν. Ήταν αναγκασμένος να κατευθύνει τη μοίρα του αγώνα από τα κρησφύγετα των βου­νών, τα καταφύγια των πόλεων, τις κρύπτες των χωριάτικων σπιτιών.


ΕΟΚΑ: Οι Μεγάλες Ώρες

Χιλιάδες Ευρωπαίοι απο-βαπτίζονται !


Περισσότεροι από 100.000 Βρετανοί έχουν κατεβάσει από το Διαδίκτυο «πιστοποιητικά από-βάπτισης», αποκηρύσσοντας τη χριστιανική τους πίστη. Η συγκεκριμένη κίνηση ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Εθνικής Κοσμικής Κοινωνίας (NSS), που παρακολουθεί αθεϊστικές εκστρατείες σε διάφορα σημεία του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης μιας που σήκωσε θύελλα αντιδράσεων με το πόστερ σε λεωφορεία που διακήρυσσε ότι «πιθανότατα δεν υπάρχει Θεός».

"Πλέον διαθέτουμε πιστοποιητικό σε περγαμηνή και έχουμε πουλήσει περίπου 1.500 τέτοια για τρεις λίρες το καθένα» ανέφερε ο πρόεδρος της NSS, Τέρι Σάντερσον. Ο Τζον Χαντ, 58 ετών σήμερα, είναι από τους πρώτους που αγόρασαν το πιστοποιητικό, θεωρώντας ότι ήταν πολύ μικρός όταν βαπτίστηκε για να γνωρίζει εάν το επιθυμούσε ο ίδιος. Κατόπιν δικής του έρευνας, έμαθε ότι έπρεπε να προχωρήσει σε ανακοίνωση της πρόθεσης του στην εφημερίδα London Gazette προκειμένου να από-βαπτιστεί, όπως και έκανε.
Πολλοί είναι εκείνοι που ακολούθησαν τον Χαντ, όπως ο Μάικλ Έβανς, που παρομοίασε τη βάπτιση του με «μορφή παιδικής κακοποίησης» ενώ ανέφερε ότι όταν έκανε παράπονα στην εκκλησία που βαπτίστηκε, τον παρέπεμψαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Η επίσημη θέση της Εκκλησίας της Αγγλίας είναι ότι δεν έχει πρόθεσει να τροποποιήσει τα αρχεία της. «Η αποκήρυξη της βάπτισης είναι ένα ζήτημα μεταξύ του κάθε ατόμου και του Θεού».
Οι οργανωτές της κίνησης αναφέρουν ότι η πρωτοβουλία μπορεί να θεωρηθεί και ως απάντηση στη στάση της εκκλησίας απέναντι σε πολλά κοινωνικά θέματα, με πιο πρόσφατη έκφανση τις δηλώσεις του πάπα Βενέδικτου σε ταξίδι του στην Αφρική, που ανέφερε ότι η χρήση προφυλακτικού μπορεί να οδηγήσει στην εξάπλωση της ασθένειας. «Πιστεύω ότι η στάση του κόσμου προέρχεται από την ενεργή πολιτική ανάμειξη της Εκκλησίας. Στις καθολικές χώρες, υπάρχει έντονο το αίσθημα τιμωρίας της Εκκλησίας για αυτή τη στάση της, που εκφράζεται με την αποχώρηση από τους κόλπους της» εξήγησε ο Σάντερσον.
Με αυτή την άποψη διαφωνεί ο Πολ Μάρει, θεολόγος στο πανεπιστήμιο του Ντάραμ. «Διανύουμε μια εποχή που ο καθολικισμός και τα άλλα συστήματα πίστης έχουν μεταφερθεί στη δημόσια, πλουραλιστική αρένα, μαζί με τα αντίστοιχα κοσμικά». Κινήματα από-βάπτισης ανθούν ήδη σε άλλες χώρες, όπως στην Ισπανία και την Ιταλία, όπου εκδικάστηκαν υποθέσεις τέτοιας φύσης και κατέληξαν στην πραγματοποίηση επιθυμίας όσων επιθυμούσαν να από-βαπτιστούν.
Σύμφωνα με τον γραμματέα της ιταλικής Ένωσης Ορθολογιστών και Αγνωστικιστών (UAAR), τα τελευταία χρόνια οι πολίτες έχουν κατεβάσει το πιστοποιητικό από-βάπτισης περισσότερες από 60.000 φορές, με ρυθμό 2.000 πιστοποιητικά το μήνα. Μάλιστα, όπως καταλήγει ο Σάντερσον, «το γεγονός ότι ο κόσμος προτίθεται να πληρώσει για να προμηθευτεί το πιστοποιητικό από-βάπτισης δείχνει πόσο σοβαρά λαμβάνουν το θέμα».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Γαλλικό Πρακτορείο


ΟΡΚΟΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ

«Ορκίζομαι εις το όνομα της Αγίας Τριάδας ότι:

Θα αγωνιστώ με όλας μου τας δυνάμεις δια την απελευθέρωσιν της Κύπρου από τον Αγγλικόν ζυγών, θυσιάζων και αυτήν την ζωήν μου.

Δεν θα εγκαταλείψω τον αγώνα υπό οιον­δήποτε πρόσχημα, παρά μόνον όταν διατα­χθώ υπό του Αρχηγού της Οργανώσεως και αφού εκπληρωθεί ο σκοπός του αγώνος.

Θα πειθαρχήσω απολύτως εις τας διαταγάς του Αρχηγού της Οργανώσεως και μόνο τού­του.

Συλλαμβανόμενος θα τηρήσω απόλυτον εχεμύθειαν τόσον επί των μυστικών της οργανώσεως όσον και επί των ονομάτων των συμμαχητών μου, έστω και εάν βασανισθώ διά να ομολογήσω.

Δεν θα ανακοινώ εις ουδένα την διαταγήν της Οργανώσεως ή μυστικόν το οποίον περιήλθεν εις γνώσιν μου, παρά μόνον δι' όσους έχω εξουσιοδότησιν υπό του Αρχηγού της Οργανώσεως.

Τας πράξεις μου θα κατευθύνει μόνον το συμφέρον του αγώνος και θα είναι απηλλαγμέναι πάσης ιδιοτέλειας ή κομματικού συμ­φέροντος.

Εάν παραβώ τον όρκο μου θα είμαι ΑΤΙΜΟΣ και άξιος πάσης τιμωρίας.»

ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ


Ο αγώνας της ΕΟΚΑ άρχισε την 1η Απριλίου 1955. Πολιτικός Αρχηγός ήταν ο Εθνάρχης Μακάριος ο Γ’ και στρατιωτικός αρχηγός ο Συνταγματάρχης ( τότε) Γεώργιος Γρίβας. Στην πρώτη επαναστατική του προκήρυξη ο Γ.Γρίβας, που υπέγραφε με το ψευδώνυμο «ΔΙΓΕΝΗΣ» έγραφε :


«ή ταν ή επί τας».

Αδελφοί Κύπριοι. Από τα βάθη των αιώνων μας ατενίζουν όλοι εκείνοι οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν Ιστορίαν δια να διατηρήσουν την ελευθερίαν των: οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Τριακόσιοι του Λεωνίδα και οι νεώτεροι του Αλβανικού έπους. Μας ατενίζουν οι αγωνισταί του 1821, οι οποίοι και μας εδίδαξαν ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν δυνάστου αποκτάται πάντοτε με το αίμα. Μας ατενίζει ακόμη σύμπας ο Ελληνισμός, ο οποίος και μας παρακολουθεί με αγωνίαν, αλλά και με εθνικήν υπερηφάνειαν. Ας απαντήσωμεν με έργα, ότι θα γίνωμεν «πολλώ κάρρονες» τούτων. Είναι καιρός να δείξωμεν εις τον κόσμον, ότι εάν η διεθνής διπλωματία είναι άδικος και εν πολλοίς άναδρος, η Κυπριακή ψυχή είναι γενναία. Εάν οι δυνάσται μας δεν θέλουν να αποδώσουν την λευτεριά μας, μπορούμε να την διεκδικήσωμεν με τα ίδια μας τα χέρια και με το αίμα μας. Ας δείξωμεν εις τον κόσμον ακόμη μίαν φοράν ότι και του «σημερινού Έλληνας ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει». Ο άγων θα είναι σκληρός. Ο δυνάστης διαθέτει τα μέσα και τον αριθμόν. Ημείς διαθέτομεν την ψυχήν, έχομεν και το δίκαιον με το μέρος μας. Γι' αυτό και θα νικήσωμεν.

«Διεθνείς διπλωμάται, ατενίσατε το έργον σας. Είναι αίσχος εν εικαστώ αιώνι, οι λαοί να χύνουν το αίμα των δια να αποκτήσουν την λευτεριά των, το θείον αυτό δώρον, για το οποίον και εμείς επολεμήσαμεν παρά το πλευρόν των λαών σας, και για το οποίον σεις τουλάχιστον διατείνεσθε ότι επολεμήσατε εναντίον του ναζισμού και του φασι­σμού. Έλληνες, όπου και αν ευρίσκεσθε, ακούσατε την φωνήν μας: Εμπρός, όλοι μαζί για την λευτεριά της Κύπρου μας.


- «Ε. Ο. Κ. Α., Ό Αρχηγός Διγενής»

3ήμερο αφιέρωμα στο Κυπριακό Έπος της ΕΟΚΑ

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ


Ο αγώνας του 1955-1959, που σημάδεψε τους προσανα­τολισμούς και το μέλλον του Ελληνισμού της Κύπρου στον αιώνα μας, δεν προέκυψε τυχαία. Απετέλεσε την κορύφωση των προσπαθειών για διεκδίκηση του αιτήματος των Ελλήνων της Κύπρου για ελευθερία. Ήταν η απάντηση στην επίμονη άρνηση των Βρετανών να αποδώσουν δικαιοσύνη στην Κύπρο. Να ανταποκριθούν στο αίτημα των Ελλήνων της Κύπρου για ένωση με το φυσικό εθνικό κορμό, την Ελλάδα. Ο αγώνας των Ελλήνων της Κύπρου για ελευθερία, ένας αγώ­νας εθνικός και συγχρόνως αντιαποικιακός, συνιστά την απάντηση ενός περήφανου λαού στους ισχυρούς της γης, στην επίμονή τους άρνηση να αποδώσουν στον Ελληνισμό της Κύπρου το στοιχειώδες δικαίωμα για ελευθερία.

Ύστερα από πολύχρονη καταπίεση, διωγμούς, κατατρεγμούς, μέσα σ' ένα κλίμα παγερής άρνησης, με μια παράλλη­λη, συστηματική προσπάθεια από μέρους των Άγγλων αποι­κιοκρατών ν' αλλάξουν την ψυχή και να δουλώσουν το φρό­νημά του, ο ελληνισμός της Κύπρου απάντησε πια με ένα ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα, αυτόν του 1955-1959.

Ο αγώνας του 1955-1959 στην Κύπρο αποτελεί ό,τι πιο ωραίο και υψηλό έχει να επιδείξει ο Ελληνισμός της Κύπρου. Πρόκειται για έναν αγώνα που ανέδειξε ηρωισμούς και ολο­καυτώματα και οδήγησε τελικά στην αποτίναξη του αγγλικού ζυγού. Είχε ως αποτέλεσμα το τέλος της αποικιοκρατίας στην Κύπρο, τη φυγή των Άγγλων και τη δημιουργία του κυπριακού κράτους.

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Τα κάστρα του Ερυμάνθου, του Παν.Θ.Παπαθεοδώρου

Ο ακούραστος και υπερδραστήριος τέως Λυκειάρχης και τέως Διευθυντής Β/βάθμιας Εκπαίδευσης κ.Παναγιώτης Θ.Παπαθεοδώρου, Θεολόγος - Φιλόλογος, εξέδωσε ένα βιβλίο -οδηγό, κατατοπιστικό, για τον επισκέπτη που θα ήθελε να περιηγηθεί περιμετρικά το βουνό του Ερυμάνθου. Η αγάπη του για τον τόπο καταγωγής του, αλλά και η συνεχής ενασχόλησή του με τα ιστορικογεωγραφικά της ιδιαιτέρας πατρίδας του, τον "ανάγκασαν" να συγγράψει αυτό το βιβλίο -οδηγό για το μεγάλο αδικημένο βουνό της Αχαΐας, τον Ερύμανθο. Και μιλάμε για αδικημένο, γιατί το όρος Παναχαϊκόν έχει πάρει όλη τη δόξα και την αίγλη και πάντοτε ο Ερύμανθος ήταν υπό την σκιάν του.

Ας ευχηθούμε το πόνημα αυτό του κ. Παπαθεοδώρου να σταθεί αφορμή για να γνωρίσουμε καλύτερα τον Ερύμανθο, να ζήσουμε την υπέροχη και οργιώδη φύση του, να απολαύσουμε το υπέροχο κελάρυσμα των νερών του ποταμού του και τέλος να προσκυνήσουμε στα ιστορικά μοναστήρια του.


Γράφει στον Πρόλογο του βιβλίου του ο κ.Παπαθεοδώρου :


Ο ταξιδιώτης, καθώς διατρέχει την 111 εθνική οδό από Πάτρα προς Λαμπεία- Τρίπολη, διακρίνει αριστερά του ένα από τα ψηλότερα βουνά της Πελοποννήσου, τον Ερύμανθο. Η κορυφογραμμή του, άλλου ολόισια και αλλού καμπυλωτή, αποτελεί το φυσικό όριο των Νομών Αχαΐας και Ηλείας.

Αγναντεύοντας το βουνό διαπιστώνουμε ότι τίποτε δεν είναι ρευστό στο κορμί του. Η μονιμότητα του είναι φυσικό γέννημα της φύσης. Κοντά του νομίζει κανείς ότι κατακτά το άπειρο, αισθάνεται ότι είναι αναπόσπαστο κομμάτι του φυσικού περιβάλλοντος. Ακόμα, εξηγεί γιατί οι Νεφέλες, στο ομώνυμο έργο του Αριστοφάνη, θυμούνται ότι άφησαν τον πατέρα τους Ωκεανό, για να ανέβουν στις κορυφές των βουνών και να ιδούν απ' εκεί τα απόμακρα ψηλώματα, τα ποτάμια που κελαρύζουν, τη γη που ποτίζεται απ' αυτά και παράγει καρπούς και το πέλαγος που ηχεί (στιχ.279-284).

Στις πλαγιές του Ερύμανθου, στις ρεματιές του, στις ακροπόλεις του και στις σπηλιές του κατέφυγαν για προστασία, στο διάβα του χρόνου, όχι μόνο κλέφτες και φυγάδες, αλλά και καταδιωγμένοι από εχθρούς, καθώς και άνθρωποι που εγκατέλειψαν τον κόσμο και τα θέλγητρα του, για να αφιερωθούν στη λατρεία του Θεού.

Στον πανάρχαιο πέτρινο μανδύα του βουνού αυτού χτίστηκαν, από πολύ παλιά, πανέμορφα χωριά, υψώθηκαν περίοπτα κάστρα, ιδρύθηκαν ιστορικά μοναστήρια, δημιουργήθηκαν οριζόντια και κάθετα σπήλαια. Για όλα αυτά κάναμε λόγο σε σειρά άρθρων μας που δημοσιεύτηκαν στα φιλόξενα περιοδικά «ΑΧΑΪΚΑ» (τεύχη 4, 5 και 6 του 2005 και 2006) της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας και «ΗΛΕΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ», τα οποία ευχαριστούμε και από τη θέση αυτή. Τα άρθρα αυτά συγκρότησαν το παρόν με τον τίτλο «ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΤΟΥ ΕΡΥΜΑΝΘΟΥ».

Στο βιβλίο καταγράφονται οι φυσικές ομορφιές του βουνού, στοιχεία από το παρελθόν, από την ιστορία και την παράδοση της περιοχής, πληροφορίες για τα μνημεία που στήθηκαν περιμετρικά του Ερύμανθου, για τον πολιτισμό που αναπτύχθηκε εκεί και για την πνευματική ζωή που καλλιεργήθηκε. Αυτές οι ψηφίδες, παρ' ότι φαντάζουν σκόρπιες, στην πραγματικότητα συγκροτούν τη φυσιογνωμία του Ερύμανθου. Έτσι, το παρόν είναι ένας κατατοπιστικός οδηγός για τον επισκέπτη που θα ήθελε να περιηγηθεί περιμετρικά το βουνό.

Η έκδοση του βιβλίου πραγματοποιείται με δαπάνη αφ' ενός μεν του συγγραφέα εις μνήμην των γονέων του Θεοδώρου, ιερέα και Ελένης, πρεσβυτέρας και αφ' ετέρου της Σπυρούλας Ν. Ντερτινή εις μνήμην της αιωνόβιας μητέρας της Μαριγώς Μενούνου-Ντερτινή, της επονομαζόμενης, για το λόγο αυτό, «Ερύμανθος». Τη χορηγό ευχαριστώ θερμά και από τη θέση αυτή.


Εμείς είμαστε μασόνοι ! είπαν 4 μέλη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου !


Στον πατέρα Γεώργιο Μεταλληνό, που έμεινε άναυδος «Εμείς είμαστε μασόνοι», είπαν τέσσερα μέλη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου στον πατέρα Γεώργιο Μεταλληνό κατά τη διάρκεια της συγγραφής -μαζί με τον καθηγητή Β. Φίλια- του βιβλίου των Θρησκευτικών της Α' Λυκείου. Την αποκάλυψη έκανε ο ίδιος ο πατέρας Μετάλλινος στην Ημερίδα των Θεολόγων στη Λευκάδα πριν από μερικούς μήνες, και καλό θα είναι τώρα που ο νέος υπουργός Παιδείας Άρης Σπηλιωτόπουλος ξεκινάει «από το μηδέν» να το έχει υπόψη του και να μας πει εάν αποδέχεται να καθορίζουν οι μασόνοι -με αυτήν τους την ιδιότητα- την ύλη των βιβλίων μας.
Όπως είπε o π. Γ. Μεταλληνός στο μπλογκ Thriskeftika, «ένα βασικόμειονέκτημα του εκπαιδευτικού έργου είναι τα Αναλυτικά Προγράμματα πουσυντάσσονται στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Μας δίνουν μετά καλούπια και λένε σε μας τους συγγραφείς να ρίξουμε υλικό μέσα στα συγκεκριμένα καλούπια. Σε μένα λοιπόν και στον κ. Φίλια ανατέθηκε η συγγραφή του βιβλίου της Α΄ Λυκείου. Έπρεπε να γράψουμε και για τη θέση της Εκκλησίας απέναντι σε άλλα θρησκεύματα. Πριν κυκλοφορήσει το βιβλίο οι μασόνοι και οι χιλιαστές μας έκαναν αγωγές. Ζητήσαμε ακρόαση από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι.). Όταν πήγαμε να τους συναντήσουμε, 4 μέλη του Π.Ι. (η μία ήταν γυναίκα), όχι θεολόγοι, μας είπαν ευθαρσώς: «Εμείς είμαστε μασόνοι».
Ο πρόεδρος του Π.Ι. ήρθε σε δύσκολη θέση, αλλά εγώ τους είπα «Αυτό με χαροποιεί», γιατί ξέραμε με ποιους έχουμε να κάνουμε. Τελικά γράψαμε τις ενότητες αναφέροντας αρχικά τη διδασκαλία των μασόνων και των χιλιαστών και μετά τις εγκυκλίους της Εκκλησίας για τις ομάδες αυτές. Μετά από δυο-τρία χρόνια, μια μέρα μου τηλεφώνησε ο κ. Φίλιας και με ρώτησε αν είχα δει τη νέα ενότητα του βιβλίου της Α΄ Λυκείου. Το βιβλίο είχε αλλαχθεί και έγραφε τελείως διαφορετικά από αυτά που εμείς είχαμε γράψει. Κάποιοι δικοί μας έκαναν αλλαγές χωρίς να το ξέρουμε. Τότε ζητήσαμε την απόσυρση συνολικά του βιβλίου και τη συγγραφή άλλου από άλλους συγγραφείς. Αλλά αυτό δεν έγινε».

Εμείς έχουμε μερικές παρατηρήσεις να κάνουμε:

1. Η ομολογία μελών του Π.Ι. ότι είναι μασόνοι φανερώνει ξεκάθαρα γιατί ταβιβλία αποχριστιανίζονται. Πώς μπορούμε να δεχόμαστε τα νέα βιβλίααδιαμαρτύρητα όταν ξέρουμε με βεβαιότητα ότι ανάμεσα στους υπεύθυνους για το περιεχόμενό τους υπάρχουν μασόνοι; Άλλωστε και ο π. Γεώργιος διερωτήθηκε αν και σήμερα υπάρχουν μασόνοι στο Π.Ι. και θεώρησε πως το γεγονός αυτό μπορεί να μας ερμηνεύσει γιατί το μάθημα των Θρησκευτικών πολεμείται.

2. Η ευθύνη για την αλλαγή της ενότητας για τους χιλιαστές ανήκει στο Π.Ι.Θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μας αποκαλύψουν οι θεολόγοι του Π.Ι. τονσυγγραφέα της νέας ενότητας για τους χιλιαστές. Σε κάθε περίπτωση, είναιαντιδεοντολογικό και άδικο να αποδίδεται η νέα ενότητα στον π. Γεώργιο καιτον κ. Φίλια (που τα ονόματά τους αναφέρονται ως συγγραφέων του βιβλίου),ενώ την έχουν γράψει άλλοι. Επίσης, είναι ψευδής η πληροφορία ότι οισυγγραφείς συμφώνησαν δήθεν για τη νέα ενότητα για τους χιλιαστές. Ούτεενημερώθηκαν για την αλλαγή, ούτε πολύ περισσότερο συμφώνησαν με αυτήν.

3. Η νέα ενότητα για τους χιλιαστές πρέπει να αποσυρθεί και να επανέλθει ηπαλαιότερη που είχαν γράψει οι συγγραφείς του βιβλίου.


εφημ. Το Παρόν, 1/3/09

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Εξακόσιες χιλιάδες νοικοκυριά έσβησαν τα φώτα

Μήνυμα ευαισθητοποίησης και πολιτισμού έστειλαν στην οικουμένη το Σάββατο εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, με την πρωτοφανή στη μαζικότητά της συμμετοχή τους στο μεγαλύτερο οικολογικό γεγονός του πλανήτη, στην "Ώρα της Γης".

Κορυφαία στιγμή, όταν τα φώτα έσβησαν στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, κάνοντας όσους παρακολουθούσαν τη συναυλία του Μάριου Φραγκούλη στην Πνύκα να ξεσπάσουν



σε ένα παρατεταμένο χειροκρότημα.


Υπολογίζεται ότι με την ανταπόκριση στο κάλεσμα της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF, του ΣΚΑΪ και της Καθημερινής, περίπου 600.000 νοικοκυριά κατέβασαν τους διακόπτες, μειώθηκε κατά 500 μεγαβάτ η κατανάλωση ενέργειας και το περιβάλλον γλίτωσε από εκατοντάδες τόνους διοξειδίου του άνθρακα.

Στην Ελλάδα, που αναδείχθηκε "πρωταθλήτρια" παγκοσμίως σε συμμετοχές, έσβησαν τα φώτα στην Ακρόπολη, το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, το Κοινοβούλιο, στο Λευκό Πύργο, την Ακρόπολη της Λίνδου στη Ρόδο, στη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου, στη στέγη Καλατράβα, καθώς και στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις.

πηγή :skai


Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Κυριακή Δ’ Νηστειών Μάρκος κεφ.9, στχ. 17 -31

Το «προφίλ» του διαβόλου


Ο Ιησούς Χριστός με τρία ονόματα χαρακτηρίζει τον διάβολο - βασανιστή του ανθρώπου- της σημερινής περικοπής : «πνεμα λαλον καί κωφόν».

Το πρώτο αναφέρεται στη φύση του, ενώ τα άλλα δυο στον τρόπο με τον οποίο βασάνιζε «παιδιόθεν»το συγκεκριμένο θύμα. Άπειρα είναι τα ονόματα, οι μορφές, οι τρόποι και οι μεθοδίες του διαβόλου.

Απλώς θα επισημάνουμε κάποια στοιχεία απαραίτητα για την επείγουσα ενημέρωσή μας με αφορμή τη σημερινή περικοπή. Για να αντιληφθεί κανείς τον κίνδυνο και να τον αντιμετωπίσει με τα όπλα της προσευχής και της νηστείας απαιτείται μαζί με την άσκηση και η γνώση του «αντικειμένου». Και τα δυο λείπουν απ’ όλους σχεδόν τους ανθρώπους της εποχής μας. Έτσι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την υποχθόνια ύπαρξή του και καταντούμε ευάλωτοι στις επιθέσεις του εναντίον μας.

Συγχρόνως περιφρονούμε τις πράξεις και τον λόγο της Γραφής και της Εκκλησίας. Για να πεισθούμε δεν φτάνει μόνο η γνώση μερικών από τα εγκλήματα του σατανισμού στη χώρα μας, δείγματα της τραγικής άγνοιας και των δραστών και των θυμάτων.

Είναι απαραίτητο να υπολογίζουμε πάντοτε την ύπαρξη του σατανά και τα καταχθόνια σχέδιά του, ιδιαίτερα στις διενέξεις μας, όπου εύκολα μπορεί να διεισδύσει. Σκοπός του είναι πάντοτε η καταστροφή του ανθρώπου, γιατί ο διάβολος «νθρωποκτόνος ν π’ ρχς» και τις τριβές μεταξύ μας μάς μεταβάλλει σε όργανά του, όπως φαίνεται από τα λόγια του Απ.Παύλου ότι « μισν τόν δελφόν ατο νθρωποκτόνος στί». Ο διάβολος είναι πνεύμα και συνεπώς αόρατος στον άνθρωπο. Ορατές είναι μόνο οι ενέργειές του, ενώ πολλές μέθοδοί του είναι πολύ γνωστές στους πατέρες και τους ασκητές της Εκκλησίας. Η Εκκλησία γνωρίζει όχι μόνο την φύση αλλά και τα έργα του. Η δε πίστη στην αγάπη και την δύναμη του Ιησού Χριστού μας δίνει και την δύναμη για να τον πολεμήσουμε. «Πάντα δυνατά τ πιστεύοντι» βεβαιώνει ο Θεός και «νδύσασθαι την πανοπλίαν το Θεο προς το δύνασθαι μς στναι προς τάς μεθοδίας το διαβόλου».

Η γνώση όμως αυτή έχει αποδειχθεί ανεπαρκής ή και άχρηστη όταν δεν συνοδεύεται και από ανάλογη άσκηση , συνεχή και μόνιμη, όπως την ορίζει η Εκκλησία, ιδιαίτερα την περίοδο που διανύουμε. Το περιεχόμενο της άσκησης είναι νηστεία και προσευχή. Σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου ότι «τοτο τό γένος ν οδενί δύναται ξελθεν μη ν προσευχ καί νηστεί».

Σήμερα, Δ’ Κυριακή Νηστειών, συγχρόνως εορτάζουμε και την μνήμη του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος, ενός γίγαντα της προσευχής και της νηστείας. Ο Μέγας αυτός νηπτικός πατέρας με το υπέροχο έργο του «Κλίμακα» χαράζει τον γοητευτικό και βαθύ δρόμο προς την τελείωση μέσω της άσκησης και τη οικογένειας των αρετών. Με αυτό το μέσο και σε κατάλληλο χρόνο η Εκκλησία έρχεται να ενισχύσει την αγωνιστική μας πορεία και συμπόρευση στη λατρεία και την νηστεία ώστε να μας αποκαλυφθεί το νόημα των παθών του Κυρίου και να αξιωθούμε και την Ανάστασή του. Κυρίως όμως να αντιληφθούμε τη σχέση με το δικό μας κοινό θάνατο και την κοινή Ανάσταση που θα σημάνουν την ένδοξη και ανέσπερη ημέρα της βασιλείας του. Αμήν.

Οικολογική οδήγηση


Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;


  • 10-15% λιγότερη κατανάλωση καυσίμου και εκπομπών ρύπων.
  • 10-25% λιγότερα ατυχήματα και βελτίωση της οδικής ασφάλειας.
  • Σημαντική μείωση της ηχορύπανσης.
  • Μείωση κόστους για καύσιμα, συντήρηση οχήματος και ασφάλιση.
  • Αύξηση της άνεσης μεταφοράς για τον οδηγό και τους επιβάτες.
  • Ίσος χρόνος ταξιδιού σε σύγκριση µε τον συνήθη τρόπο οδήγησης.


Πώς γίνεται αυτό;

  • Οδηγείτε µε υψηλή σχέση μετάδοσης (μεγάλη «ταχύτητα») στις χαμηλές στροφές του κινητήρα.
  • Προβλέψτε την απαιτούμενη επιτάχυνση ή επιβράδυνση ανάλογα µε τις συνθήκες κυκλοφορίας.
  • Επιταχύνετε γρήγορα το αυτοκίνητό σας.
  • Κάντε γρήγορες αλλαγές ταχυτήτων προς τις υψηλές σχέσεις και καθυστερήστε τις αλλαγές προς τις μικρές σχέσεις μετάδοσης (με άλλα λόγια οδηγείτε όσο είναι δυνατό με τετάρτη ή πέμπτη).
  • Αποφύγετε κάθε άσκοπη επιβράδυνση, φρενάρισμα ή αλλαγή ταχύτητας.


Το «κόλπο» με τα λάστιχα


Ελέγχετε τακτικά τα λάστιχα του αυτοκινήτου σας. Μια μικρή απόκλιση από το κανονικό φούσκωμα, μπορεί να σας κοστίσει πολλά. Αν τα λάστιχά σας δεν είναι φουσκωμένα στη σωστή πίεση που προβλέπει ο κατασκευαστής, τότε καταναλώνετε 1,2-3,7% περισσότερο καύσιμο (ανάλογα με την ταχύτητα). Το σωστό φούσκωμα θα σας εξοικονομήσει κατά μέσο όρο 25 λίτρα καυσίμου το χρόνο!

ANAKYKΛΩΣH



Να προτιμάμε τις επιστρεφόμενες φιάλες και συσκευασίες. Να επαναχρησιμοποιούμε τα υλικά αντί να τα πετάμε στα σκουπίδια. Να προσέχουμε τις συσκευασίες στα προϊόντα που αγοράζουμε. Οι γυάλινες συσκευασίες είναι φιλικότερες προς το περιβάλλον από τις πλαστικές και τις αλουμινένιες. Να χρησιμοποιούμε πάνινη τσάντα ή διχτάκι για τα ψώνια μας.

HΛIAKOΣ ΘEPMOΣIΦΩNΑΣ


Ένας ηλιακός θερμοσίφωνας μπορεί να περικόψει το λογαριασμό του ηλεκτρικού μέχρι και 40%, ενώ κάθε φορά που κάποιος κάνει ντους με ζεστό νερό από τον ήλιο, αποφεύγεται η έκλυση τριών κιλών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

EΞOIKONOMHΣH ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣTH ΘEPMANΣH KAI ΣTHN ΨYΞH


1 - Το χειμώνα, μια θερμοκρασία γύρω στους 18 - 19 βαθμούς Κελσίου είναι αρκετή για να νιώθουμε άνετα στο χώρο μας. Χαμηλώνοντας το θερμοστάτη ένα βαθμό, κερδίζουμε μέχρι και 10% από το λογαριασμό μας.

2 - Με θερμοστατικούς διακόπτες σε κάθε σώμα, η θερμοκρασία μπορεί να ρυθμιστεί ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε δωματίου.

3 - Καλό είναι να εξαερώνουμε περιοδικά τα καλοριφέρ και να μην τα σκεπάζουμε.

4 - Για να κρατάμε τη ζέστη στο χώρο μας μπορούμε το βράδυ να κλείνουμε τα πατζούρια και τις κουρτίνες.

5 - Αν υπάρχει η δυνατότητα, ας μονώσουμε τη σκεπή, την πυλωτή, το λέβητα και τις εξωτερικές σωληνώσεις της κεντρικής θέρμανσης και ας βάλουμε διπλά τζάμια και κουφώματα.

6 - Το καλοκαίρι αντί για κλιματιστικό μπορούμε να τοποθετήσουμε ανεμιστήρα οροφής. Αν ένας ανεμιστήρας λειτουργήσει για 30 εικοσιτετράωρα, το οικονομικό όφελος σε σχέση με ένα μικρό κλιματιστικό θα είναι 48 ευρώ ενώ θα αποφευχθεί η έκλυση 684 κιλών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.