ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Αγίων Πάντων) Ευαγγέλιο: Μτ, 10,32-33,37-38,19,27-30

ΟΙ ΑΓΙΟΙ: ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

            Εν ολίγοις

            Την πρώτη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή οι Πατέρες της Εκκλησίας θέσπισαν να επιτελείται η μνήμη όλων των αγίων: προφητών, αποστόλων, μαρτύρων και ομολογητών, οσίων και δικαίων. Και αυτό γιατί οι Άγιοι Πάντες αποτελούν την έμπρακτη μαρτυρία της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος στη ζωή της Εκκλησίας. Με τη γιορτή αυτή τιμάται και το πλήθος των πολλών ανωνύμων και αγνώστων αγίων.

            Ολόκληρο το εκκλ. έτος κατακοσμείται από γιορτές και μνήμες αγίων. Καθημερινά η Εκκλησία πανηγυρίζει και γιορτάζει τους «μάρτυρες Κυρίου» που ως θύματα τέλεια Θεού, «Θεόν γινώσκοντα και Θεώ γινωσκόμενα», αποτελούν «λογικά ολοκαυτώματα» και τα ζωντανά παραδείγματα του Θεού.

            Ας σημειωθεί εδώ ότι οι γιορτές των αγίων δεν έχουν καμία σχέση με το ιουδαϊκό ή το παλαιό και νέο ημερολόγιο. Ούτε είναι απλά αναμνήσεις ιστορικών γεγονότων. Οι γιορτές των αγίων αποτελούν βασικούς σταθμούς της ζωής της Εκκλησίας στο λειτουργικό χρόνο και εξυπηρετούν το έργο και την πορεία της Εκκλησίας και του λαού του Θεού που πορεύεται προς την ευλογημένη βασιλεία Του.  Έτσι οι γιορτές μας προσκαλούν να ζήσουμε και να θυμηθούμε βασικές αλήθειες της πίστεώς μας.

            Και πρώτα –πρώτα την μαρτυρία του Πατέρα. Κατά τη διδασκαλία  και τη θεολογία της Εκκλησίας όλο το έργο του Χριστού ήταν η μαρτυρία και η φανέρωση του Θεού Πατέρα και του θελήματός Του στον κόσμο. Μεταξύ των πολλών μαρτυριών της Κ. Διαθήκης χαρακτηριστική είναι ο δραματικός διάλογος του Χριστού με τους μαθητές Του με την αποχαιρετιστήρια ομιλία  Του λίγο πριν από το πάθος : «Εάν γνωρίζετε εμένα και τον πατέρα μου θα τον έχετε γνωρίσει. Από τώρα όμως αρχίζετε να γνωρίζετε τον Πατέρα μου και ήδη τον έχετε δει με τα μάτια σας…. Όποιος  είδε εμένα έχει δει τον Πατέρα…..». Να, λοιπόν, ο Χριστός μαρτυρεί και αποκαλύπτει τον Θεό Πατέρα και το έργο Του.

            Μία άλλη σπουδαία αλήθεια που μας προσφέρει η σημερινή γιορτή είναι η μαρτυρία του Ιησού χριστού. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης στο 14^ο κεφ. Αναφέρει, ότι ο Χριστός επαγγέλλεται την έλευση και τον ερχομό του γ΄ προσώπου της Αγ. Τριάδος, του Αγίου Πνεύματος. «Ο δε Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον ο πέμπει ο Πατήρ εν  τω ονόματι μου, εκείνος υμάς διδάξει πάντα και υπομνήσει υμάς πάντα α είπον υμίν». Το Άγ. Πνεύμα έρχεται να μαρτυρήσει για τον Υιό, να υπενθυμίσει το έργο και τη διδασκαλία Του και να την εξηγεί δια μέσου των αιώνων μέσα στην Εκκλησία.

            Ένας ύμνος της Πεντηκοστής αναφέρει: «Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το Άγιον, βρύει προφητείας, ιερείς τελειοί, αγραμμάτους σοφίαν εδίδαξε, αλιείς θεολόγους ανέδειξε. Όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας». Συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας στο όνομα, στο έργο και τη διδασκαλία του Χριστού. Αλλά με το να μαρτυρεί και τον Υιό και το άγ. Πνεύμα αποκαλύπτει και τον Πατέρα, αφού ο «εωρακώς τον Υιόν, εώρακε τον Πατέρα και ακόμη το Άγ. Πνεύμα εκπορεύεται απτό τον Πατέρα.

            Και μία άλλη αλήθεια αποκαλύπτεται που έχει σχέση με τη μαρτυρία  του Αγ. Πνεύματος. Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι όπως επικαλύπτει τον Πατέρα και το Άγ. Πνεύμα, μαρτυρεί πάντα τα του Υιού. Ποιος μαρτυρεί περί του Αγ. Πνεύματος; Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, το μαρτύριο και η άθληση κάθε αγίου είναι καρπός, έργο μαρτυρία του Αγ. Πνεύματος που μένει «μεθ’ ημών εις τον αιώνα».

            Η κάθε μέρα είναι για την Εκκλησία μία γιορτή, η μνήμη κάθε αγίου η χαρά και ο θρίαμβος της Εκκλησίας για κάθε ένα από τους καρπούς της, της νίκης και το θρίαμβο κατά της αμαρτίας και της φθοράς. Η καθημερινή γιορταστική αναφορά στη μνήμη των Αγίων αποτελεί τη συνεχή βίωση της ιστορικής παρουσίας του Θεού μέσα στον κόσμο που είναι η προϋπόθεση και η απαρχή της «καινής κτίσεως», της Εκκλησίας. Μόνον έτσι μπορεί κανείς να αντιληφθεί και να κατανοήσει τα θαύματα των αγίων, την ευωδία των ιερών λειψάνων, την ολόσωμη διατήρησή τους και το αεικίνητό τους.

            Τέλος, η Κυριακή των Αγ. Πάντων είναι η πράξη του Αγ. Πνεύματος. Το Άγ. Πνεύμα επιφοιτά την ημέρα της Πεντηκοστής επί «πάντας» σ’ όλη την Εκκλησία. Η Εκκλησία μας είναι Εκκλησία πνευματοφόρων. Οι Άγιοι και οι μάρτυρες κατ’ εξοχήν αποτελούν την ζωντανή μαρτυρία του ότι η Εκκλησία είναι η διαρκής και μόνιμη Πεντηκοστή. Μάλιστα η μυστηριακή ενότητα Πάσχα και Πεντηκοστής οδηγεί στην Κυριακή των Αγ. Πάντων. Μέσα στην Εκκλησία που αποτελεί τον συγκεκριμένο χώρο του Αγ. Πνεύματος, «τυφλοί αναβλέπουσι, νεκροί εγείρονται, πτωχοί ευαγγελίζονται». Η Κυριακή των Αγ. Πάντων  αποτελεί τη μαρτυρία του έργου του Αγ. Πνεύματος «δια των Αγίων του Θεού, των καθ’ εκάστην γενεάν ευαρεστησάντων Αυτώ».

Κατά συνέπεια η παρουσία και  ενεργειών του Αγ. Πνεύματος είναι το μοναδικό κριτήριο της εκκλησιαστικότητας της Εκκλησίας, είναι η ιστορική απόδειξη της θείας  υποστάσεως, είναι η Εκκλησία του Θεού και όχι του ανθρώπου. Μόνο τότε η Εκκλησία ζει με μόνη την παρουσία και τη χάρη του Κυρίου της και όχι από τη σοφία, έστω των θεολόγων της, ή τις διοικητικές και οργανωτικές ικανότητες των λειτουργών  της. Αλλά και τότε μόνο η Εκκλησία αναδεικνύει αγίους  και  μάρτυρες και συνεχιστές της Πεντηκοστής  αφενός και τη δόξα του Τριαδικού Θεού αφετέρου, του όντως «θαυμαστού εν τοις αγίοις Αυτού». 

π. γ. στ.