Είναι πολύ σημαντικό ότι ο
άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής στην αρχή του θεολογικού του αγώνα ομιλούσε για τα
ησυχαστικά, νηπτικά ζητήματα. Άρχισε, δηλαδή, με τα κείμενα, τα περί αγάπης και
γενικότερα με τα κείμενα τα οποία ομιλούν για την θεραπεία του ανθρώπου. Η
δεύτερη φάση του αγώνος του ήταν το πως θα μεταφέρει την ορολογία των
Καππαδοκών Πατέρων περί του Τριαδικού Θεού στο Πρόσωπο του Χριστού. Και η τρίτη
φάση του θεολογικού του αγώνος ήταν ότι κάθε φύση έχει την δική της θέληση,
δηλαδή, ήταν εναντίον του μονοθελητισμού στον Χριστό.
Αλλά θεωρώ ότι η βάση της διδασκαλίας του άγιου Μαξίμου του
Ομολογητού ήταν αυτή η ησυχαστική παράδοση. Είναι μεγάλος ησυχαστής και μεγάλος
ομολογητής. Δεν μπορεί κανείς να είναι πραγματικά ομολογητής, αν προηγουμένως
δεν είναι ησυχαστής. Καθ αυτό το βλέπουμε καθαρά στα πρώτα κείμενα τα οποία
συνέγραψε ο άγιος Μάξιμος.
Θυμάμαι πριν από χρόνια, όταν έγινα κληρικός, ήθελα να δω
τι ακριβώς είναι η αγάπη και διάβασα τα “κεφάλαια περί αγάπης” του αγίου
Μαξίμου του Ομολογητού και προσπαθούσα να εντοπίσω τι ακριβώς είναι η αγάπη.
Νόμιζα ότι θα βρω στον άγιο Μάξιμο το να ορίζει τι ακριβώς είναι η αγάπη, αλλά
εκείνο το οποίο διέκρινα είναι ότι μιλούσε συνέχεια για τα πάθη, και το
κυριότερο πάθος έλεγε είναι ότι είναι το πάθος της φιλαυτίας.
... Εάν η φιλαυτία είναι η ρίζα, όπως ακριβώς το ονομάζει, όλων των παθών, τότε από αυτή την ρίζα και τον κορμό τη φιλαυτίας γεννιούνται τα πάθη της φιληδονίας. Επομένως, όλος ο αγώνας που πρέπει να γίνει από τον Χριστιανό και τον μοναχό είναι το πάθος της φιλαυτίας.
Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου
“Εκκλ. Παρέμβαση”, τ. 301
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου