Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ, ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Ευαγγέλιο : Ιω. 19,5-11, 13-20


ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

          Εν ολίγοις

          Η μεγάλη γιορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού αποτελεί το επίκεντρο μίας μηνιαίας σχεδόν λειτουργικής περιόδου όπου η Εκκλησία μάς μυσταγωγεί στο μυστήριο του Σταυρού του Ιησού Χριστού.
          Από τους πρώτους κιόλας χρόνους μοναδική σχέση στη ζωή της Εκκλησίας κατέχει ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου. ΄Ετσι στον λειτουργικό κύκλο της ζωής των πιστών ο Σταυρός παίζει πρωτεύοντα ρόλο, γιατί αυτός είναι το πανσεβάσμιο ξύλο της νίκης κατά του θανάτου. Είναι το σύμβολο της λυτρώσεώς μας, γιατί άνοιξε την πύλη του παραδείσου. Ο μήνας Σεπτέμβριος για τους χριστιανούς είναι ο χρόνος του Σταυρού. Η Εκκλησία τελεί την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού και προσκαλεί τους πιστούς σε ευλαβική προσκύνηση, αλλά και αναγνώριση και αποδοχή της λυτρωτικής χάριτος που απορρέει από τον πανσεβάσμιο Σταυρό του Χριστού.
          Η χριστιανική πίστη στηρίζεται σε δύο γεγονότα: στον Σταυρό του Χριστού και στην Ανάστασή Του. Οι μαθητές Του και ο απ. Παύλος κηρύττουν και πιστεύουν αυτά τα δύο στοιχεία σαν πρωταρχικά γεγονότα της πίστεως. Και όχι μόνον τα πιστεύουν, αλλά και καυχώνται για τον Σταυρό του Κυρίου.
          Το ξύλο του σταυρού τότε θεωρούνταν ατιμωτικό μέσον θανατώσεως, γι’ αυτό ήταν αποτρόπαιο και καταραμένο. Οι μαθητές όμως που έζησαν την οδύνη του σταυρού του Χριστού και τη χάρη της Αναστάσεώς Του, δεν φοβούνταν να κηρύξουν και να καυχηθούν για τον τίμιο Σταυρό, γιατί από ξύλο καταδίκης έγινε ξύλο της ζωής. Για τον λόγο αυτό η πίστη της πρώτης Εκκλησίας στον Σταυρό ήταν βαθειά και ουσιαστική. Περικλείει μέσα της το πνευματικό περιεχόμενο του γεγονότος της Σταυρώσεως  που μεταβάλλει το ξύλο του Σταυρού σε κλίμακα «δι ης εις ουρανούς ανατρέχομεν και σε ακένωτο πηγή που αγιάζει θεία χάριτι τα σύμπαντα». Από την πίστη αυτή προήλθε η γιορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.
          Η Εκκλησία μας επικεντρώνει την προσοχή των πιστών σ’ αυτό το μυστήριο, αφιερώνοντας, όπως αναφέραμε, μία ιδιαίτερη περίοδο. Και αυτό δεν είναι τυχαίο.
          Ο αγ. Ι. Χρυσόστομος λέγει ότι ο σταυρός είναι θέλημα του Πατρός, η δόξα του Υιού και το αγαλλίαμα του Αγ. Πνεύματος. Αυτό βέβαια αποκαλύφθηκε με την σταυρική θυσία Κυρίου, με την οποία τελεσιουργήθηκε η σωτηρία μας. Μ’ αυτή, λέγει, ο αγ. Ι. Δαμασκηνός καταργήθηκε ο θάνατος, συγχωρέθηκε η προπατορική αμαρτία, απογυμνώθηκε ο Άδης, χαρίστηκε η δωρεά της αναστάσεως, μας δόθηκε η δυνατότητα να περιφρονούμε τα παρόντα, ακόμη και τον θάνατο, κατορθώθηκε η επανασύνδεση με την αρχαία μακαριότητα και γίναμε παιδιά και κληρονόμοι του Θεού. Γι’ αυτό ο απ. Πέτρος αποκαλεί τον εσταυρωμένο Σωτήρα άμωμο και άσπιλο. Από αιώνες ήταν γνωστός στον Θεό και φανερώθηκε στους έσχατους χρόνους με το έργο της ένσαρκης οικονομίας.
          Στους ύμνους της εορτής, στους χαιρετισμούς και άλλους πολυάριθμους ύμνους που είναι αφιερωμένοι στον Τίμιο Σταυρό, αναφέρονται όλα τα παλαιοδιαθηκικά σύμβολα και προτυπώσεις, όπως: το δένδρο της ζωής στον παράδεισο, το κτύπημα της ράβδου του Μωυσή στην Ερυθρά θάλασσα, η ράβδος του Ααρών που βλάστησε, το χάλκινο φίδι στην έρημο κ. α. π.
          Οι προτυπώσεις αυτές δεν είναι μοναδικές και οι περισσότερες αφορούν την πορεία του Ισραηλιτικού λαού από την έρημο στην γη της επαγγελίας. Με αυτές προτυπώνονταν το απολυτρωτικό γεγονός της σταυρώσεως του Κυρίου χάρη στην οποία λυτρωθήκαμε από την διαβολική κυριαρχία.
          Όταν λοιπόν ο Σταυρός είναι τόσο μεγαλειώδης και η δύναμη του πανσωστική, πώς να μην είναι ο Σταυρός το καύχημα των χριστιανών; Αυτό ήταν  το μυστικό όλων των αγίων: ότι έλαβαν πείρα της δυνάμεως του δεσποτικού Σταυρού. Ο Σταυρός είναι καύχημα, γιατί είναι το μόνον όπλο στον αγώνα εναντίον του κόσμου, του διαβόλου και του εαυτού τους.
          Από τη σημερινή γιορτή της Υψώσεως ας μείνει μέσα μας η αντίληψη, ότι μπορεί να μην είμαστε άξιοι να φέρουμε τον τίμιο Σταυρό, όμως με την συνειδητή αναγνώριση πως εκπληρώθηκε το χρέος των αμαρτιών μας, έχουμε την ευκαιρία να στηρίξουμε την πίστη μας  στον τίμιο Σταυρό. Κι αυτό είναι που μας δίνει το δικαίωμα να στηρίζουμε την ζωή μας πάνω στην δύναμη του Σταυρού και να κραυγάζουμε: «Σταυρέ του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει σου».

Καλή Κυριακή


π. γ. στ.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Θεολογικότατη ανάπτυηξη του Ευαγγελίου.
Την ευχή σας.