«Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Άγιον Κύριον Ιησούν τόν μόνον Αναμάρτητον…»
Το θαύμα τών θαυμάτων του Χριστού μας, τήν εκ νεκρών Ανάστασίν Του, εορτάζουμε και ζούμε σήμερα.
Πλησιάζουμε τόν Πανάγιο Τάφο Του και διαπιστώνουμε ότι είναι κενός.
«Ηγέρθη ουκ έστιν ώδε», είπε ο Άγγελος στις Μυροφόρες (Μρκ. ιστ’, 6).
Κανείς άλλος ψευτοθεός στον κόσμο, που θέλησε να ονομάση τόν εαυτό του Θεό και σωτήρα, δέν άφησε τόν τάφο του κενό μετά τήν ταφή του. Μόνο του Χριστού μας ο τάφος είναι κενός στα Ιεροσόλυμα και εκπέμπει φως σωτήριο, γιατί μόνο ο Χριστός είναι Θεός αληθινός, ο Οποίος «εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι, ώφθη αγγέλοις, εκηρύχθη εν έθνεσιν, επιστεύθη εν κόσμω, ανελήφθη εν δόξη» (Α’ Τιμ. γ’, 16).
Ανέστη, για να συναναστήση όλο το γένος τών ανθρώπων.
Από τής στιγμής τής Αναστάσεως έως σήμερα, πολέμιοι του Χριστού μας και τής Αναστάσεώς Του, επιπόλαιοι σε επιχειρήματα, ανόητοι, μικρόψυχοι, τυλιγμένοι από το σκοτάδι του εγωισμού και τών παθών τους, υποδουλωμένοι σε δαιμονικές και αντίχριστες σκοπιμότητες, συκοφαντούν την Ανάστασι του Κυρίου, την αμφισβητούν και δυστυχώς παρασύρουν ευόλισθους αδελφούς μας.
Η Ανάστασι του Χριστού μας είναι γεγονός χιλιομαρτυρημένο και βεβαιωμένο. Δεν φοβήθηκε καμιά έρευνα όσο σκληρή, εμπαθής και εξονυχιστική και αν ήταν. Όσοι αμφισβήτησαν την Ανάστασι του Κυρίου, ειλικρινά όμως ερεύνησαν τα γεγονότα, κατέληξαν στην μεγαλύτερη ομολογία: «Αληθώς ανέστη ο Χριστός».
Όπως το θεόπνευστο βιβλίο τών Πράξεων τών Αποστόλων βεβαιώνει, ο Κύριος «παρέστησεν εαυτόν ζώντα μετά το παθείν αυτόν εν πολλοίς τεκμηρίοις» (Πρξ. α’, 3), απέδειξε την Ανάστασί Του με πολλές αποδείξεις. Όχι μόνο σαράντα ολόκληρες μέρες εμφανιζόταν στους μαθητές Του κι έτρωγε μάλιστα μαζί τους, αλλά παρουσιάστηκε και σε περισσότερους από «πεντακοσίους αδελφούς», δηλαδή σε πλήθος ολόκληρο.
Άν οι άγιοι Απόστολοι δέν έβλεπαν τόν Χριστό αναστημένο, πώς φαντάστηκαν ότι θα κυριεύσουν τήν οικουμένη; Μήπως τρελλάθηκαν;
Πως χωρίς αξιόπιστα κριτήρια αποφάσισαν να βγουν σε τόσους πολέμους, να τα βάλουν με στεριές και θάλασσες και δώδεκα αδύναμοι και σχεδόν αγράμματοι άνθρωποι να αγωνισθούν με τόση γενναιότητα, για να μεταβάλουν όλης της οικουμένης τα έθνη, που ήταν τόσα χρόνια νεκρωμένα από την αμαρτία και το σπουδαιότερο να χύσουν το αίμα τους για την αγάπη Του; Και αν είχαν μεγάλη προθυμία όσο ζούσε ο Χριστός, αυτή δεν θα έσβηνε μόλις εκείνος απέθανε;
Όσο κι αν Τόν επίστεψαν και τόν ακολούθησαν ζωντανό, δέν θα Τόν υπάκουαν, αν δέν Τόν έβλεπαν αναστημένο μετά την Σταύρωσι και τον θάνατο· για κανένα λόγο δεν θα εκήρυσσαν το όνομα ενός νεκρού.
Έπειτα, στο κήρυγμα τής Αναστάσεως, που έγινε από τόν Απόστολο Πέτρο τήν ημέρα τής Πεντηκοστής επίστευσαν τρείς χιλιάδες. Όλοι αυτοί ζούσαν στα Ιεροσόλυμα. Εκεί έγινε η ανάκρισι, η δίκη, η Σταύρωσι. Είδαν τον Κύριο να πεθαίνη ως άνθρωπος στο Σταυρό, να ενταφιάζεται. Όταν όλοι αυτοί και τόσοι άλλοι άκουσαν για την Ανάστασι, κανείς μα κανείς δεν την αρνήθηκε.
Όλα τα γεγονότα τών είκοσι αιώνων μέσα στην ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι μια ατελείωτη και αδιάσειστη απόδειξι της Αναστάσεως. Είναι μια ομολογία μοναδική ότι Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας, ομολογία που διακηρύσσει ότι ο Αναστάς Χριστός είναι Θεός αληθινός, Δημιουργός και Λυτρωτής του κόσμου, ο μόνος που μπορεί να φωτίση, να ανακαινίση, να ανορθώση, να σώση τον άνθρωπο. Ο Αναστάς Χριστός «Φως εστι και σκοτία εν αυτώ ουκ εστιν ουδεμία» (Α’, Ιωαν. α ,5).
Αγαπητοί, «Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Άγιον Κύριον Ιησούν τον μόνον Αναμάρτητον».
Σήμερα Κυριακή τής λαμπροφόρου Αναστάσεως, αφού δούμε, ζήσουμε τήν Ανάστασι του Χριστού μας, ας φανούμε γενναίοι και όχι δειλοί. Ας κλείσουμε τα αυτιά τής ψυχής και του σώματος στις φωνές τών σκοτεινών νάνων, που νομίζουν ότι μπορούν να αμφισβητήσουν την Ανάστασι και τον Αναστάντα Κύριο.
Άς τολμήσουμε ανυποχώρητα να προσκυνήσουμε, να αποδεχθούμε τόν Αναστάντα Κύριο και οδηγό τής ζωής μας. Ας Του παραδώσουμε νουν, επιθυμία και καρδιά να ενοικήση, ας αφήσουμε ανεπιφύλακτα τη ζωή μας να τη φωτίζη το φως της Αναστάσεως. Ας Του ζητήσουμε να έλθη στην οικογένειά μας, στην σύγχρονη ταραγμένη οικογένεια να την φωτίζη, να την καθοδηγή, να την ενώνη, να την σκέπη.
Άς Του παραδώσουμε τήν νεότητα, τα παιδιά μας για να γεμίζη με Φώς Αναστάσεως, χαράς και θριάμβου την κάθε παιδική και νεανική ψυχή, να την απομακρύνη από παγίδες, από αποτυχίες, από νεανικά ναυάγια.
Άς Του ζητήσουμε να έλθη στην κοινωνία μας, στην πατρίδα μας, για να μάς χαρίση αληθινή αγάπη, ενότητα, ελευθερία από το χάος στο οποίο οδηγούμαστε. Ο Αναστάς Κύριος τόσες φορές ελύτρωσε την πατρίδα μας, ο Αναστάς Κύριος και τώρα μόνο Αυτός, αν το θελήσουμε, μπορεί να μας λυτρώση.
Εύχομαι όλοι μας, κληρικοί, λαϊκοί, άρχοντες και πιστός λαός, να γεμίσουμε τήν καρδιά μας με θερμή πίστι στην Ανάστασι και τον Αναστάντα Χριστό μας. Το Φως της Αναστάσεως να φωτίση όλους μας κι εμείς με τον Αναστάντα να ζήσουμε ζωή φωτός, χαράς, ευτυχίας, αναστάσεως, αιωνιότητος.
Αδελφοί, Χριστός Ανέστη!
Μετά πατρικών ευχών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου