Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

ΑΥΤΟΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ


μαθητεα στος ναβαθμος τς πομονς
Στ
ν Πρεσβυτρα πο συνοδοιπρησε

π. Κων . Ν. Καλλιανς

Aπ ' τ νυχτωμνο παρθυρο το νοσοκομεου κοιτζεις ν δες τν ξω κσμο , πασχζοντας ν ξορκσεις γι λγο τν δνη , μ κα ν στρψεις τ βλμμα σου πρς τ κε , πο ζω συνεχζει τ ρυθμ της , μ τ δικ της τ βματα , διαφορντας γι τ δικ σου μαρτριο , γι τοτο τ νβασμα στς νεμσκαλες τς γωνας .
Τ δωμτιο μισοσκτεινο · χν φωτζει μι μικρ λεκτρικ λμπα τ πρσωπα το γου Ρηγνου , τν γων ναργρων κα το γου Νικολου το Πλαν . σιωπηλ τμσφαιρα το δωματου διακπτεται π τν χαμηλ θρυβο , πο τ μηχνημα το ρο φνει , καθς συντονζει τ ρο του σταθερ , πκουα κα μ τν διο ρυθμ κα χο . Κα μσα σ τοτη τν τμσφαιρα τς σιωπς κα τς θλψης , δυ πρσωπα γρυπνον , ψαοντας τ χρνο πο μετριται μ τς ργς κα σταθερς σταγνες το ρο . νς χρνου πο ο τραγικς του διαστσεις μεγιστοποιονται μν , λλ συγκλνουν μ βεβαιτητα πρς τν Οραν , τν μοναδικ τς λπδας χρο , τ ββαιο καταφγιο γι τος πελπισμνους π τν κσμο κα τ ν ατ .
ξω πφτει μι συχη σιγαν βροχ , πο κρμεται σν λεπτς , πειρες κλωστς . μεγλος δρμος καθρεφτζει τ φτα , τ ' ατοκνητα τος νθρπους , πο βιζονται τοτο τ Κυριακτικο βροχερ πβραδο ν τ περσουν στ σπτι τους .
π τ παρθυρο το νοσοκομεου κοιτζεις ατ τν κνηση , βλπεις στς πυργωμνες πολυκατοικες , τ πολλ φωτισμνα παρθυρα κα προσπαθες ν μαντψεις καλτερα ν διακρνεις πσω π τ καθνα , τν δνη , τν σταυρ , τν γωνα το καθενς γνστου πο ζε κα κινεται στ μεγλη ατ κα ξνη πολιτεα . Γιατ ξρεις πολ καλ , πς δν εσαι μονχα σ πο τοτη τν ρα σπουδζεις τν κορυφαα ρα τς γωνας κα το πνου , λλ πρχουν χιλιδες νρθπων πο δν ξρουν πς θ γυρσει νχτα , πς θ περσουν ο τραγικς ο ρες τς σχοινοβασας ......
Παρλληλα , φνεσαι σ καποιους στοχασμος πο τος μετρς μ τος κμπους τς μυστικς , εχς πο τοτη τν ρα εναι συντονισμνη μ τος χους τς μηχανς πο ρυθμζει τ ρο το ρο .
Κι ναρωτισαι τοτη τν ρα κα δοκιμζεσαι , μ γνωρζοντας καλ τ μθημα τς ατο - ποιμαντικς , τς δρευσης νλογων λγων μπειριν δηλαδ , πο θ σοζυγισουν τ πδυνο μ τ φυσικ , τ κορυφαο μ τ σχατο ...... ναρωτισαι κα ρευνς τ μπορες ν πες στν αυτ σου πι , καθς σύ᾿ σαι τρ μιλητς λλ κα τ κροατριο .......
ξω πφτει βροχ ..... Χαμηλνει κι νχτα κα μνο λγος το ποιητ ρχεται ν ψασει τ μχια τς ψυχς σου μ τος στχους του :
Λμψε , Χριστ μου , στ σκοτδι κ'λα πψε
ν
μοιραστομε τ σταυρ σου κα τ δκρυ
πο
μο ᾿ δωκες ν σο προσφρω ( Π.Β.Πσχος )
Δν ξρω γιατ πψε τς βροχς τς πμονης τς λιτς , σχς σταγνες τς νοιθω ν εναι τ δκρυα το Ορανο , πο πασχζουν ν μ φιλψουν καλωσνη , ερνη κα λπδα . να προνμιο πο τ προσφρει μνον σταυρς , δνη κι πνος . 

22-9-1996 Β irminham
Αποστολική Διακονία

Δεν υπάρχουν σχόλια: