Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Εκκλησία και Λατρεία




            Ο χριστιανισμός είναι θρησκεία λειτουργική. Η Εκκλησία πάνω απ’ όλα είναι λατρεύουσα κοινότητα. Η λειτουργική εμφάνιση του χριστιανισμού ανήκει εμφανώς στην ορθόδοξη ανατολική παράδοση. Γι’ αυτό ο όρος « ορθοδοξία» σημαίνει ορθή δοξολογία, ορθή λατρεία του Θεού.
            Κέντρο αυτής της λατρείας είναι η Θ. Ευχαριστία. Η Ευχαριστία είναι μία αποκάλυψη του Χριστού και θέτει μπροστά μας με τη βοήθεια  συμβολικών εκφράσεων και πράξεων ολόκληρη τη Ζωή Του. Και η συμβολική αυτή παρουσία δεν είναι απλώς μία υπενθύμιση κάποιων γεγονότων, αλλά μία « αναπαράσταση» δηλ. μία πράξη που κάνει κάτι και πάλι παρόν. Και σ΄ αυτό το παρόν του Χριστού μετέχουμε συνειδητά εμείς οι πιστοί. Η χριστιανική λατρεία δεν είναι ούτε μαγεία ούτε θρησκευτική τελετή, αλλ’ είναι η « λογική λατρεία» και χρειάζεται ο λογικός άνθρωπος να συμμετέχει συνειδητά. Γι’ αυτό πρέπει να ξέρουμε τι σημαίνει η φράση « πηγαίνω στην Εκκλησία» ή « δεν πηγαίνω στην Εκκλησία».
            « Πηγαίνω στην Εκκλησία» σημαίνει, ότι πηγαίνω να ενωθώ με τους άλλους πιστούς, για να συναποτελέσουμε την Εκκλησία και να δείξουμε ότι είμαστε παιδιά του Θεού. Σημαίνει ότι δεν είμαστε διασκορπισμένοι, αλλά αποτελούμε ένα σώμα με κεφαλή το Χριστό και αποτελούμε το λαό του Θεού.
            « Πηγαίνω στην Εκκλησία» σημαίνει ότι πηγαίνω για να πάρω ενίσχυση, χαρά, δύναμη, χάρη, φως. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι Εκκλησία είμαστε εμείς και ο Χριστός εν μέσω των « συνηγμένων» μαθητών Του.
            Κληρικοί και λαϊκοί αποτελούμε το λαό του Θεού. Όλοι είμαστε « γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον». Όλοι ανήκουμε στο λαό, αλλά σε ορισμένους ο Θεός έχει αναθέσει βαρύτατο έργο, να ποιμαίνουν, να διδάσκουν, να κατηχούν, να προΐστανται της κοινοτικής σύναξης , να «εικονίζουν» τον Χριστό.
            Ακόμη « πηγαίνω στην Εκκλησία» σημαίνει, ότι πηγαίνω να αγιασθώ. Η Εκκλησία είναι Αγία και η αγιότητα  δεν είναι άθροισμα  της αγιότητας των μελών της, αλλά η αγιότητα του Χριστού στην οποία μετέχουμε με το βάπτισμα μας και πρέπει να αυξάνουμε διαρκώς.
            Όλα αυτά και άλλα πολλά ακόμη σημαίνει « πηγαίνω στην Εκκλησία». Και η στέρηση όλων αυτών σημαίνει η φράση « δεν πηγαίνω στην Εκκλησία». Γι’ αυτό όποιος βιώνει τη λατρεία της Εκκλησίας σωστά, γίνεται ο ίδιος αληθινός, υγιής, ισορροπημένος και ικανός να ζήσει σωστά.
            Αν συμμετέχουμε στην λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας τότε ολόκληρη η ζωή μας θα είναι μία « λογική λατρεία», « θυσία ζώσα, αγία, ευάρεστη τω Θεώ» (Ρωμ. 12,1).

π.Γ.στ.
       

Δεν υπάρχουν σχόλια: