Έρευνα περί αμβλώσεων

Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα τα τελευταία χρόνια είναι και αυτό των αμβλώσεων. Πολλές απόψεις, από αντίθετες ομάδες τίθενται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, για το αν είναι φόνος, αν η γυναίκα είναι ελεύθερη να διαθέτει το σώμα της όπως αυτή θέλει.

Το κύριο όμως ερώτημα που πρέπει να τεθεί και να απαντηθεί, και από εκεί εξαρτώνται όλα είναι: Αν το έμβρυο είναι ανθρώπινη ζωή ή όχι. Από την απάντηση αυτή εξαρτάται η στάση της Ηθικής έναντι των εκτρώσεων.

Εδώ θα αναλύσουμε ενδελεχώς το θέμα, και θα αποδείξουμε -όχι εμείς- αλλά οι επιστήμονες και οι ειδήμονες ότι η έκτρωση είναι φόνος.

Σήμερα στην εποχή μας, στην εποχή του Ορθολογισμού ζητείται η γνώμη της επιστήμης. Όλα ξεκινούν και καταλήγουν στην επιστήμη.

Σε πολλά θέματα έχουμε την επιστήμη, αλλά και κάτι παρά πάνω από αυτή, τις διδασκαλίες της Εκκλησίας, της Θεολογίας, έχουμε υπερφυσικά φαινόμενα, τα οποία δεν είναι δυνατόν να ερμηνεύσει η επιστήμη και να δώσει απάντηση διότι δεν δύναται.

Στο συγκεκριμένο όμως θέμα -δυστυχώς για τους οπαδούς της εκτρώσεως- θα αποδείξουμε επιστημονικά, ότι η άμβλωση είναι δολοφονία, και μάλιστα μιας αθώας ύπαρξης, η οποία δεν έβλαψε κανένα.

Ας ξεκινήσουμε την έρευνά μας, λέγοντας τι λέγουν η Γενετική, Βιολογία, Εμβρυολογία για την άμβλωση.

 

Γενετική - Βιολογία - Εμβρυολογία.

Το 1981, η υποεπιτροπή της Αμερικάνικης Γερουσίας, ζήτησε την γνώμη των κορυφαίων επιστημόνων. Οι εφτά εξ αυτών του Yale, Rosenberg, έθεσε το θέμα ως μεταφυσικό και θρησκευτικό, δηλαδή συμφώνησε αλλά με βάση την Θεολογία.

Η επιστήμη υποστηρίζει ότι την στιγμή κατά την οποίαν 23 χρωμοσώματα του σπερματοζωαρίου ενωθούν με τα 23 χρωμοσώματα του ωαρίου, δημιουργείται ένας νέος ανθρώπινος οργανισμός, διαφορετικός από τους γεννήτορες του. Το έμβρυο από την ηλικία του 1-1,5 μηνός, παρουσιάζει τα ανθρώπινα σωματικά χαρακτηριστικά. Στις 3 εβδομάδες το έμβρυο γίνεται μόνο 2,5 χιλιοστά μήκος, έχει τις καταβολές ματιών, πνευμόνων, στομάχου, σπονδυλικής στήλης και καρδιάς. Η καρδιά του χτυπά ήδη, από την 18η μέρα. Μετά τους 2,5 μήνες δεν δημιουργείται κανένα νέο όργανο, απλώς αυξάνει ότι υπάρχει.

Ο dr. Ernest Huant λέγει: Το γονιμοποιημένο ωάριο, δεν είναι μία απλή κυτταρική μάζα. Είναι πλήρης ζωή μίας ανθρώπινης υπάρξεως.

Ο Ολλανδός βιοχημικός Schopping απέδειξε ότι, 48 ώρες μετά την γονιμοποίηση, μια νέα ζωή ερχόταν να προστεθεί σ' εκείνη του μητρικού οργανισμού.

To 1976, ένας Ιάπωνας απέδειξε την καθησυχαστική επίδραση μίας εγγραφής των χτύπων της καρδιάς στα ανήσυχα νεογέννητα. Ο σχετικός δίσκος είχε τεράστια επιτυχία (οι παραγωγοί του θησαύρισαν).

Πρόσφατη μελέτη δύο Αμερικανών ειδικών γιατρών -του ζεύγους Wilke- με τίτλο «ABORTION HOW IT IS», την οποίαν συνοδεύουν 30 έγχρωμες διαφάνειες λέγει: ότι με την έκτρωση φονεύεται ένα πλήρες αυξανόμενο ανθρώπινο ον, του οποίου η καρδιά χτυπά την 8η εβδομάδα (στην μαγνητοταινία ακούγονται οι χτύποι).

Οπαδοί της Έκτρωσης

Οι οπαδοί της εκτρώσεως παρασιωπούν ότι η έκτρωση καταστρέφει ένα ανθρώπινο ον. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Grutfmaeher Προέδρου της Παγκοσμίου Ομοσπονδίας των Συνδέσμων Οικογενειακού Προγραμματισμού. Το 1967 δημοσίευσε μία μελέτη υπέρ της νομιμοποιήσεως της εκτρώσεως, τηρώντας απόλυτη σιγή για το πότε αρχίζει η ανθρώπινη ζωή. Το μειονέκτημα του κυρίου Προέδρου είναι ότι ο ίδιος αυτοδιαψεύσθηκε αφού είχε το 1933 εκδόσει ένα βιβλίο στο οποίο αναγνώριζε την σύλληψη σαν την αρχή της ανθρώπινης ζωής.

Οι οπαδοί της νομιμοποιήσεως των εκτρώσεων και στα κράτη που δεν έχουν αποποινικοποιηθεί, αντελήφθησαν ότι δε μπορούν να στηρίζονται στο «μη ανθρώπινο» του εμβρύου, και δημιούργησαν άλλη επιχειρηματολογία: Δηλαδή ότι το έμβρυο δεν είναι ανθρώπινη ζωή ποιότητας που να αρχίζει να ζει...

Σύμφωνα με το επιχείρημα αυτό, πρέπει να αρνηθούμε το δικαίωμα της ζωής και στο νεογέννητο και στο καθυστερημένο παιδί. Άρα και ο φόνος του νεογέννητου δεν πρέπει να θεωρείται φόνος.

Οι φεμινίστριες υποστηρίζουν ότι:

Πρώτον, κάθε γυναίκα δικαιούται, «να εξουσιάζει το σώμα της». Η έκτρωση όμως καταστρέφει έναν άλλο άνθρωπο. Ένα άλλο αυτεξούσιο ον. Η ζωή ανήκει στον άνθρωπο που την έχει, δηλαδή στο έμβρυο και όχι σ' εκείνη μέσω της οποίας αναπτύσσεται δηλαδή της μητέρας.

Δεύτερον, αν οι αμβλώσεις αποποινικοποιηθούν, θα σταματήσουν οι παράνομες εκτρώσεις. Στο Δημογραφικό Συνέδριο του Βελιγραδίου το 1966, υπολογίσθηκε ότι γίνονται παγκοσμίως τον χρόνο 30.000.000 εκτρώσεις. Από αυτές τα 29.000.000 είναι παράνομες παρόλο που δεν υπήρχε ποινική δίωξη στα κράτη όπου γίνονταν, και μόνο το 1.000.000 έγινε για θεραπευτικές περιπτώσεις.

Τρίτον, υποστηρίζουν ότι πολλές φορές η εγκυμοσύνη, εγκυμονεί τρομερούς κινδύνους για την υγεία της γυναίκας, άρα η αποφυγή της γέννησης θα εξασφαλίσει στη σύζυγο άκρα υγεία και μακροβιότητα.

Η έκτρωση δημιουργεί τρομερά προβλήματα, τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά, π.χ. Φλεγμονή γεννητικών οργάνων, θρομβοφλεβίτιδες, στείρωση, χαλάρωση στομίου. Πολλές φορές επέρχεται και ο θάνατος.

Αλλά και οι επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία είναι τεράστιες. Πολλές παθαίνουν σοβαρά προβλήματα ψυχοπάθειας. Είναι αποδεδειγμένο ότι τις περισσότερες φορές που παρουσιάζονται ψυχικές διαταραχές και ψυχοπάθειες, πίσω υπάρχει ένας γυναικολόγος και μία έκτρωση. Το 30% της ψυχικής τους υγείας γίνεται ψυχοπαθητικό.

Τέταρτον, κακό για την γυναίκα σωματικά δεν είναι μόνο η άμβλωση, αλλά και η παρεμπόδιση της συλλήψεως, γνωστή υπό το όνομα «νεομαλθουσιανισμός». Ο Malthus, Άγγλος οικονομολόγος υποστήριξε ότι η αύξηση του πληθυσμού της γης είναι μεγαλύτερη από την απόδοση του εδάφους σε τρόφιμα. Άρα πρέπει να περιορισθεί ο αριθμός των γεννήσεων, με την αποχή των γεννήσεων ή με την εξόντωση του προϊόντος. Κατά τον Μαλθουσιανισμό μεταβάλλονται τα συζυγικά σπλάγχνα σε στείρα.

Ο dr. Sutherland, Άγγλος γυναικολόγος λέει: «Οι γυναικολόγοι κατόπιν παρατήρησης κατέληξαν ότι η αποφυγή συλλήψεως είναι αιτία νευρώσεως, νευρασθένειας και όγκων στη γυναίκα».

Πέμπτον, άλλη αιτία. Στην Ελλάδα κάθε χρόνο γίνονται 400.000 αμβλώσεις, επομένως πρέπει να νομιμοποιηθούν. Αυτός δεν είναι λόγος για να νομιμοποιηθούν οι αμβλώσεις, διότι και πολλές κλοπές υπάρχουν, και φοροδιαφυγή και ναρκωτικά. Είναι πραγματικά γεγονότα αλλά είναι αδύνατο να υποστηριχτεί η νομιμοποίηση τους.

Έκτον, άλλοι μιλούν για νομιμοποίηση, διότι μι¬λούν για περιπτώσεις βιασμών. Οι περιπτώσεις βιασμού είναι ελάχιστες και δεν μπορούν ν' αποτελέσουν κριτήριο για νομιμοποίηση.

Έκτρωση και νόμος 821/1978

Στις 15/9/1978 νομιμοποιήθηκαν με προϋποθέσεις οι αμβλώσεις. Στο άρθρο 5 παρ. 3 του νόμου 821/1978 προβλέπεται: «Επιτρέπεται η άμβλωσις μέχρι και της 20ης εβδομάδος όπου ήθελον διαπιστωθεί σοβαρές ανωμαλίες του εμβρύου με αποτέλεσμα τη γέννηση πα¬θολογικών νεογνών. Επίσης σε περιπτώσεις κινδύνου της ψυχικής υγείας της μητέρας, διαπιστωμένου όμως από ψυχίατρο που εργάζεται σε ίδρυμα δημοσίου δικαίου».

Μπορούμε να κατατάξουμε την παγκόσμια ισχύουσα Νομοθεσία σε τρεις μεγάλες κατηγορίες:

α) Σε χώρες που μόνο σε περίπτωση κινδύνου της ζωής της εγκύου επέτρεψαν την έκτρωση.

β) Σε χώρες που την επιτρέπουν για ψυχοπαθολογικές αιτίες, καθώς επίσης και για ανθρωπιστικούς λόγους π.χ. Κύπρος (βιασμός).

γ) Στις χώρες όπου οι εκτρώσεις «είναι ελεύθερες» αν και σε καμμία χώρα ο νόμος δεν δίνει πλήρη ελευθερία.

Οι εκτρώσεις στην Ελλάδα είναι 400.000 τον χρόνο. Δηλαδή κάθε χρόνο καταστρέφεται μία ολόκληρη πόλη όπως η Πάτρα. Στο μαιευτήριο «Αλεξάνδρα» στις 1000 γυναίκες, οι 374 είχαν κάνει από 1 ως 3 εκτρώσεις. Βρέθηκε δε μία γυναίκα με 45 εκτρώσεις!!!

Ο καθηγητής της Ψυχιατρικής και Γυναικολογίας Bernstein συνοψίζει την μαρτυρία του σε ειδική επιτροπή της Αμερικανικής Γερουσίας λέγοντας: «Δεν υπάρχουν ψυχιατρικές ενδείξεις για την θεραπευτική έκτρωση, διότι αυτή δεν είναι αποτελεσματική θεραπεία για την ασθενή και απλώς σκοτώνει μωρά».

Ο Ιπποκράτης, στον όρκο του λέγει: «Ουδέ γυναικί πεσσόν φθόριον δώσω».

Θέση της Εκκλησίας

Όλες οι θρησκείες δεν επικροτούν την άμβλωση. Η θέση της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας διατυπώνεται στην εγκύκλιο της 14/10/1937. Η ζωή δεν ανήκει στον επίγειο πατέρα ή μητέρα αλλά στον Θεό. Ρητή η εντολή του Θεού «Ου φονεύσεις».

Η έκτρωση είναι φόνος. Οι σύζυγοι γίνονται παιδοκτόνοι αντί να είναι γονείς διότι υπηρετούν στη φθορά και τον θάνατο αντί να δίνουν στη ζωή.

Το παγκόσμιο Συνέδριο των Χριστιανικών εκκλησιών, στη Στοκχόλμη, καταδικάζει και τον «Νεομαλθουσιανισμό» όπου τα συζυγικά σπλάχνα γίνονται στείρα, οι σύζυγοι απαρνούνται τον προορισμό τους δηλαδή το να γίνονται γονείς και ο γάμος μετασχηματίζεται σε «παλλακεία»....

Μπροστά στην έκτρωση

Ο άθεος Αμερικανός Καθηγητής NATHANSON που διαδραμάτισε κύριο ρόλο υπέρ της εκτρώσεως κάποια στιγμή μεταμελήθηκε και άλλαξε γνώμη. Παρουσίασε δε μια εικοσάλεπτη βιντεοταινία μιας πραγματικής εκτρώσεως ενός εμβρύου, 10 εβδομάδων. Ιδού η δραματική περιγραφή του ιδίου του NATHANSON:

«...όταν η άκρη του απορροφητήρα κτυπά τον αμνυακό σάκκο, το παιδί αναπηδά. Αντιλαμβάνεται ότι κάτι επιθετικό γίνεται και αναπηδά μακριά. Τη στιγμή που το άκρο τον απορροφητήρα αρχίζει να κινείται το έμβρυο το καταλαβαίνει και αρχίζει να αναρριχάται στην κορφή της μήτρας. Μπορείς να δεις το στόμα του να ανοίγει σε μια σιωπηλή κραυγή, την καρδιά να επιταχύνει τον ρυθμό της, τα άκρα να κινούνται γρηγορότερα, το παιδί να γυρίζει ταχύτατα ακόμη και η αναπνοή να αυξάνεται. Το δράμα τελειώνει με τον διαμελισμό του παιδιού μπροστά στα μάτια σου».

Η ακαταμάχητη επίδραση μιας τέτοιας ταινίας φαίνεται να έχει επιδράσει πάνω στους ίδιους τους γιατρούς. Ο NATHANSON που έκανε ο ίδιος χιλιά¬δες εκτρώσεις και ήταν προετοιμασμένος τι θα δει, λέει, ότι αισθάνθηκε ναυτία όπως και ο γιατρός που έκανε την έκτρωση, όταν προς αυτήν είδε στην οθόνη τι ακριβώς έκανε. Ο τελευταίος δεν στράφηκε άλλη φορά στην οθόνη κατά την διάρκεια της έκτρωσης και με πολύ κόπο τον έπεισε ο NATHANSON να δει αργότερα την ταινία για να τον βοηθήσει στην περι-γραφή. Τελικά ο γιατρός που έκανε την έκτρωση δεν δέχθηκε πια να αμβλώσει γυναίκα.

Συνέπειες της εκτρώσεως

Οι συνέπειες της εκτρώσεως είναι οι κάτωθι:

1.  Δημογραφικές. Ένας τομέας νευραλγικός, ένας

κίνδυνος που η Ελλάδα πρέπει να προσέξει πολύ. Κατέχουμε την Δεύτερη θέση περισσοτέρων εκτρώσεων μετά την Ιαπωνία. Οι στατιστικές για την Ελλάδα είναι τρομερά ανησυχητικές. Το 2000 μ.Χ. η Τουρκία θα

έχει 60.000.000 πληθυσμό και η Ελλάδα 11.000.000.

2. Ενθάρρυνση της νεολαίας στην ανευθυνότητα.

Ενθαρρύνει την ανευθυνότητα της νεολαίας απέναντι στην «Νέα Ζωή» που είναι δυνατόν να προέλθει από την ανεξέλεγκτη σεξουαλική της δραστηριότητα.

3. Η εκμετάλλευση του εμβρύου. Σε αρκετά κράτη έγιναν πειράματα με ζωντανά έμβρυα από εκτρώσεις με καισαρική τομή.

Χρησιμοποιούνται δε νεκρά έμβρυα σε βιομηχανίες καλυντικών κυρίως στη Γαλλία. Ο Γερμανός βουλευτής της ΕΣΣΗΣ ΡΑΙΣΛΕΡ κατήγγειλε ότι σε ορισμένες κλινικές στη Γαλλία και Γερμανία πληρώνουν τις γυναίκες να κάνουν έκτρωση με καισαρική τομή και χρησιμοποιούν τα έμβρυα για πειράματα. Κατήγγειλε επίσης εμπόριο βρεφών για τις βιομηχανίες καλλυντικών.

 

Διεθνής αντιμετώπιση της εκτρώσεως

Βλέπουμε στις μέρες μας διαμαρτυρίες για την θανατική καταδίκη και αιτήσεις για να καταργηθεί η ποινή του θανάτου η οποία αφορά στο κάτω-κάτω έναν άνθρωπο ο οποίος έφταιξε. Ενώ οι ίδιοι άνθρωποι ζητούν με πάθος την νομιμοποίηση των εκτρώσεων για  ένα αθώο άνθρωπο. Πώς ζητούν από τη μία μεριά θάνατο και από την άλλη ζητούν την κατάργηση του;

1. Η Διεθνής Κοινότητα καταδικάζει τις εκτρώσεις. Στις εργασίες της για τον πληθυσμό η Β' Διεθνής Συνέλευσις η οποία έγινε υπό την αιγίδα των Ηνωμ.. Εθνών λέει: «Καλούνται όλες οι Κυβερνήσεις αμέσως να λάβουν κατάλληλα μέτρα για να βοηθήσουν τις γυναίκες να αποφύγουν την έκτρωση, η οποία σε καμμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να προτείνεται ως μέθοδος Οικογενειακού Προγραμματισμού».

2. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλεί την Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Κοινότητας να χαράξει ένα πρόγραμμα για μείωση του αριθμού των εκτρώσεων.

3. Η Διακύρηξη του Ο.Η.Ε. για τα δικαιώματα του «παιδιού»: που επικυρώθηκε το 1949 «...το παιδί λόγω ελλείψεως φυσικής και διανοητικής ωριμότητος έχει ανάγκη ειδικής προστασίας, φροντίδας τόσο προ όσο και μετά τη γέννησή του...».

Οι πολιτισμένες χώρες ενδιαφέρονται πρώτα για τη μητρότητα και μετά για την άμβλωση. Ο ΜΙΤTERAN έδωσε 300.000 δρχ. για το τρίτο παιδί. Η Γερμανία δίνει 200.000 δρχ. στις εγκύους. Στην Ελλάδα δίνεται επίδομα στις οικογένειες που αποκτούν τρίτο παιδί.

Είναι τραγικό ότι η Ελλάδα τη φορά αυτή κινδυνεύει από την Ελληνίδα. Ας κλείσουμε την έρευνα αυτή με μία ευχή.

Ναι στη δημιουργία της ζωής, όχι στη δολοφονία των ανυπεράσπιστων ατόμων. Των ατόμων εκείνων που δεν έχουν απολύτως καμμία δυνατότητα να αμυνθούν.

Κωνσταντίνου Δωρ. Μουρατίδου Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών

www.tideon.org