Θεέ μου, θέλω πολλά. Βλέπεις, Τα θέλω όλα. Λαχταρώ την ανάβαση στις
κορυφές του πνεύματος. Με γοητεύει όμως αφάνταστα και ο ίλιγγος της πτώσης.
Τι ανυπόφορος
διχασμός! Διάσπαση που εξαπολύει μέσα μου γιγάντιες δυνάμεις. Τι μαρτύριο!
Είναι ώρες, είναι
μέρες που θα’ θελα να’ μουν αετός. Η καρδιά μου τότε χωρίς κόπο υψώνεται σε
Σένα, Κύριε. Σε ζητεί.
Αν μπορούσα, θα
πετούσα από κορφή σε κορφή, ολοένα πιο ψηλά. Για να Σ’ ανταμώσω λυτρωμένος από
κάθε χοϊκό και αμαρτωλό. Το βλέμμα μου μαγνητισμένο από την ομορφιά του
προσώπου Σου δεν βλέπει τίποτε άλλο.
Ο κόσμος κάτω από τα
πόδια μου φαίνεται σβησμένος, νεκρός. Ένας σωρός σκύβαλα.
Μα έρχονται και
μέρες. Αιώνιε Θεέ, που μέσα μου αντηχούν βρυχηθμοί θηρίων.
Με τραβάει τόσο η
πτώση! Ο Σατανάς ξεναγεί τη φαντασία μου σε τόπους γεμάτους από μεθυστικό άρωμα
των ανθέων του κακού. Ο πειρασμός μου φέρνει ζάλη.
Μου φαίνεται πως
περπατώ στην άκρη της στέγης ενός σπιτιού και όπου νά’ ναι θα πέσω και θα
πολτοποιηθώ στην αναμμένη άσφαλτο.
“Πατέρα των
οικτιρμών”, λυπήσου με. Ας σταματήσει πια αυτή η διάσπαση.
Τόσα χρόνια ο
πόλεμος δεν κόπασε στο στήθος μου. Τουλάχιστον ας γίνει κάποια ανακωχή. Νέκρωσε
μέσα μου το συνεταίρο του Διαβόλου. Δώσε τη νίκη στον άνθρωπο που Σε διψάει.
Σταθεροποίησε κάθε
βήμα, που κάνω, για να Σε προσεγγίσω. Κάνε με όλο και πιο πολύ αναζητητή Σου.
Δώσε μου τη χαρά της ανάβασης στις κορυφές Σου. Έτσι θα με τραβάει λιγότερο ο
κάμπος με τα έλη και τη λάσπη.
Απαράμιλλε Ενοποιέ, φέρε την ενότητα
στη διασπασμένη μου ύπαρξη.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, Αρχιεπισκόπου πρώην
Αμερικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου