«… Οι άνδρες πρέπει να προσέχουν ώστε να μη βάζουν
λέαινες να κατοικούν με τα παιδιά τους, οδηγώντας μέσα στο σπίτι τους μητριές
και ανατρέποντας όλη την ασφάλειά τους.
Και αυτά τα λέγω όχι νομοθετώντας να αποστρέφεστε το
δεύτερο γάμο, αλλά προτρέποντας να αρκείστε με σωφροσύνη στον πρώτο.
Όπως λοιπόν ο γάμος είναι καλό πράγμα, αλλά η παρθενία
είναι ανώτερη, έτσι και ο δεύτερος γάμος
είναι ασφαλώς καλό πράγμα, αλλά καλύτερος από αυτόν είναι ο πρώτος και
μοναδικός γάμος.
Δεν απορρίπτουμε λοιπόν τον δεύτερο γάμο, ούτε
νομοθετούμε αυτά, αλλά προτρέπουμε, αν κάποιος μπορεί να συγκρατηθεί, να
παραμείνει στον πρώτο.
Προτρέπουμε όμως και συμβουλεύουμε αυτά για την ασφάλεια
της ίδιας της οικογένειας, διότι πολλές φορές ο δεύτερος γάμος γίνεται αιτία
και αρχή διαμάχης και καθημερινών συγκρούσεων.
Πολλές φορές δηλ. ο άνδρας καθισμένος στο τραπέζι και
μπροστά στη δεύτερη γυναίκα του, θυμήθηκε την πρώτη του γυναίκα και δάκρυσε
σιγά-σιγά, και αυτή αμέσως αγρίεψε και σαν θηρίο πήδηξε εναντίον του ζητώντας
την τιμωρία του για τη φιλοστοργία του προς εκείνην. Και αν θελήσει να
επαινέσει την πεθαμένη, οι έπαινοι γίνονται αρχή συγκρούσεως και διαμάχης. Και
με τους εχθρούς μας, όταν πεθαίνουμε, συμφιλιωνόμαστε και μαζί με τη ζωή τους
εξαλείφουμε και την έχθρα μας προς αυτούς, ενώ με τις γυναίκες συμβαίνει
εντελώς αντίθετο. Διότι εκείνην που δεν την είδε, δεν την άκουσε και από την
οποία δεν έπαθε κανένα κακό, αυτήν τη μισεί και την αποστρέφεται, και ούτε ο
θάνατος σβήνει το μίσος. Ποιος είδε, ποιος άκουσε να φθονείται η σκόνη και να
πολεμείται η τέφρα;
Πηγή: ΑΓ. Ι. Χρυσοστόμου εις το «χήρα
καταλεγέσθω…, ΕΠΕ 27, 470-472
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου