Η Πνευματική
καθοδήγηση
Ο πνευματικός αγώνας του πιστού ποτέ
δεν υπήρξε εύκολη υπόθεση. Ο χριστιανός
έχει να παλέψει με ορατούς και αοράτους πειρασμούς του κόσμου τούτου, αλλά και
την εσωτερική του φθορά. Ωραία το διατυπώνει ο απ. Παύλος όταν γράφει: «δεν
έχουμε να παλέψουμε με ανθρώπους, αλλά με αρχές και εξουσίες, προς τα πονηρά
πνεύματα που βρίσκονται ανάμεσα στη γη και στον ουρανό» (Εφ.6,12).
Πέρα από την πνευματική υποστήριξη
που προσφέρει στον πιστό η Εκκλησία με
τη συμμετοχή του στην εκκλησιαστική ζωή, τον παρηγορεί και η πραγματικότητα είναι
πως υπάρχει ένα μεγάλο νέφος αγίων μαρτύρων που έχουν ήδη αγωνισθεί και
γνωρίζουν να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους που ακολουθούν τη δική τους πορεία.
Μέσα στα συγγράμματα των αγίων Πατέρων
παρουσιάζεται η πνευματική τους εμπειρία και η ιστορία περιωνύμων ασκητών. Απ’
εκεί μπορούμε ν’ αντλούμε την πνευματική τους σοφία, όταν δυσκολευόμαστε να
βρούμε ζωντανά παραδείγματα, για να τα θέσουμε ως οδηγούς στην πνευματική μας
ζωή. Δυστυχώς όμως όλο και λιγοστεύουν τέτοια πνευματικά καθοδηγητικά
αναστήματα σήμερα.
Οι Πατέρες ένοιωθαν πραγματική
απόλαυση είτε στο μοναχικό κελί ενός χαρισματικού γέροντα, είτε μελετώντας
βιβλία. Αυτή είναι και η βασική σύσταση της Εκκλησίας για την άσκηση και βίωση
της πνευματικής ζωής. Αυτός που έμαθε την υπακοή, λένε οι Πατέρες, θα
εισακούεται ο ίδιος και θα εισέλθει στην εύνοια του Κυρίου, γατί ο ίδιος ο
εσταυρωμένος Χριστός «έγινε υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» (Φιλ.
2,8) .
Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου