Άνθρωπος που δεν
περνάει δοκιμασίες, που δεν θέλει να πονάει και να ταλαιπωρείται, αλλά να
καλοπερνάει, είναι εκτός πραγματικότητος. Η Παναγία πόνεσε πολύ και οι άγιοι
ομοίως. Γι’ αυτό και εμείς πρέπει να πονέσουμε μια και ακολουθούμε τον ίδιο
δρόμο. Με τη διαφορά ότι εμείς όταν έχουμε λίγη ταλαιπωρία σ’ αυτήν την ζωή,
ξοφλούμε τους λογαριασμούς και σωζόμαστε. Αλλά και ο Χριστός με πόνο ήρθε στη γη,
κατέβηκε από τον ουρανό, σαρκώθηκε,
ταλαιπωρήθηκε, σταυρώθηκε. Και τώρα ο χριστιανός την επίσκεψη του Χριστού έτσι
την καταλαβαίνει, με τον πόνο.
Όταν επισκέπτεται ο
πόνος τον άνθρωπο, τότε του κάνει επίσκεψη ο Χριστός. Ενώ όταν δεν περνάει ο
άνθρωπος καμία δοκιμασία, είναι σαν μια εγκατάλειψη του Θεού. Ούτε ξοφλάει,
ούτε αποταμιεύει.
Για τους κοσμικούς
οι δυσκολίες που περνούν είναι ο κανόνας τους, οπότε εξαγνίζονται μ’ αυτές και
τους κάνουν μεγαλύτερο καλό, από την
κοσμική καλοπέραση, η οποία δεν τους βοηθεί, ούτε να πλησιάσουν τον Θεό,
ούτε να αποταμιεύσουν μισθό ουράνιο. Γι’ αυτό πρέπει να τον δέχονται ως δώρο
από τον Θεό.
Ο καλός Θεός με τις
δοκιμασίες παιδαγωγεί σαν καλός πατέρας τα παιδιά Του από αγάπη, από θεία
καλοσύνη και όχι από κακότητα ούτε από κοσμική, νομική δικαιοσύνη, γιατί θέλει
να επιστρέψουν κοντά Του. Επειδή θέλει να σώσει τα πλάσματά Του, επιτρέπει
δοκιμασίες, για να παλέψει ο άνθρωπος ν’ αγωνισθεί και να δώσει εξετάσεις στην
υπομονή, στους πόνους. Τον Θεό δεν τον ενδιαφέρει αυτή η ζωή, αλλά η άλλη.
Πρώτα μας φροντίζει για την άλλη και μετά γι’ αυτήν....
Οσίου Παισίου
Αγιορείτου
2 σχόλια:
Όποιος πονάει σε αυτήν εδώ την ζωή θα ευφρανθεί στην άλλη!
Πολύ σωστά ο Θεός μας παιδαγωγεί!
Δημοσίευση σχολίου