Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Χωρίς τίτλο

Αναστάσης Βιστωνίτης


Τ
ποίημα δν εναι σν τ φύλλα
πο
νεμος σέρνει στος δρόμους.
Δ
ν εναι κίνητη θάλασσα,
τ
ραγμένο καράβι.
Δ
ν εναι γαλάζιος ορανς
κα
καθαρ τμόσφαιρα.

Τ
ποίημα εναι να καρφ
στ
ν καρδι το κόσμου.
να φωτειν μαχαρι
μπηγμένο κάθετα στ
ς πόλεις.
Τ
ποίημα εναι σπαραγμός.
Κομμάτι γυαλιστερ
μέταλλο,
πάγος, σκοτειν
πληγή,
τ
ποίημα εναι σκληρό,
-πολυεδρικ
διαμάντι.
Συμπαγές- λαξευμένο μάρμαρο.
ρμητικό- σιατικς ποταμός.
Τ
ποίημα δν εναι φωνή,
πέρασμα πουλιο
.
Ε
ναι πυροβολισμς
στ
ν ρίζοντα κα τν στορία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: