Σε όλους είναι γνωστό, ότι η μεγαλειώδης είσοδος του Χριστού στα
Ιεροσόλυμα αποτελεί ένα προανάκρουσμα της θριαμβευτικής νίκης της Αναστάσεώς
Του. Μια προαναγγελία του θριάμβου της ζωής πάνω στο θάνατο. Στη σημερινή
γιορτή καλούμαστε ν’ ανακαλύψουμε το
βαθύτερο νόημα της λυτρωτικής θυσίας του Χριστού, ως βασιλέως της δόξης.
Ο όχλος την ώρα της
θριαμβευτικής εισόδου του στα Ιεροσόλυμα
κραυγάζει: “ευλογημένος ο ερχόμενος”. Στο πρόσωπό Του εκπληρώθηκαν οι
προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, και αυτό είναι η πρώτη απόδειξη της
θεότητάς Του. Πράγματι ο Ιησούς είναι ο
Χριστός, για τον οποίο έγραψε ο προφήτης Ζαχαρίας: “ Να τος, έρχεται σ’ εσένα ο
βασιλιάς σου καθισμένος πάνω σε πώλο όνου”.
Ευλογημένος είναι
πρώτα ο Θεός Πατέρας του Ιησού Χριστού που μας δώρισε μέσω του Χριστού τις
ευλογίες του. Ευλογημένος είναι και ο θεάνθρωπος Κύριος που από τη ημέρα που
ήρθε φέρνει στους ανθρώπους όλο ευλογίες, και μίλησε για την αιώνια ζωή, που
δεν είναι τίποτε άλλο από το να μάθει ο κόσμος για τον αληθινό Θεό.
Ο λόγος του στη γη
ήταν ένα θαύμα. Τρία χρόνια δόθηκε στη σπορά, τώρα βιάζεται να σταυρωθεί, για
να φανεί αντάξιος της αγάπης. Και εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα θριαμβευτικά στη
Βασιλεία.
Στην Καινή Διαθήκη
δεν βρίσκεται κανένα χωρίο που να λέει πως ο Κύριος υπέκυψε στους μεσσιανικούς
πειρασμούς και ενθουσιασμούς του λαού, γιατί γνώριζε, ότι τέτοιου είδους
ενθουσιασμοί κρύβουν πολλές εγκόσμιες ελπίδες.
Η είσοδος του Κυρίου
στα Ιεροσόλυμα είναι η μόνη επίσημη
επίδειξη του Χριστού ως Βασιλιά-Μεσσία και λυτρωτή του ανθρώπου από την
αμαρτία. Δέχεται βέβαια τις επευφημίες του όχλου, αλλά και ως Θεός γνωρίζει πως
αυτές οι επευφημίες θα συντομεύσουν την ώρα του πάθους. Γι’ αυτό και μιλάει
στους μαθητές για μια καθαρή εσχατολογική προοπτική της Βασιλείας Του.
Η αποστολή του Ιησού
στον κόσμο ήταν άλλης μορφής, όχι πάντως επίγειου βασιλιά. Γι’ αυτό και μετά το
θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων στην έρημο, και ενώ το πλήθος ήθελε να
τον ανακηρύξει βασιλιά, Αυτός εξαφανίζεται. Ο Χριστός είναι ο βασιλιάς των
καρδιών μας και εκεί θέλει να στήσει το βασίλειό του. Για να γίνει μετά το
πάθος και την Ανάσταση ο άνθρωπος βασιλιάς στην επουράνια βασιλεία Του.
Ό, τι είχε να πει ο
Θεός στον άνθρωπο το είπε και ό, τι είχε να κάνει για τον άνθρωπο το έκανε στο
πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Ο Χριστός είναι το τέλος της ιστορίας. Οδεύοντας
προς το πάθος και μετά το καινό μνημείο, θα σφραγίσει το παρελθόν της πτώσης
και με την Ανάστασή του θα γίνει ο Νέος Αδάμ, όχι της ιστορίας, αλλά της
Εκκλησίας, της επίγειας και ουράνιας βασιλείας Του.
Σ’ αυτή την επίγεια
βασιλεία είμαστε εγκεντρισμένοι με το άγιο Βάπτισμα και μακάρι κάθε φορά που
κοινωνούμε να υποδεχόμαστε με ταπείνωση, πίστη και αγάπη στην ύπορξη μας τον
θριαμβευτή της ζωής ως Σωτήρα- Λυτρωτή.
Σήμερα ζούμε σ’ ένα
κόσμο που γκρεμίζει τα χριστιανικά θεμέλια του πολιτισμού. Έχουμε μια εποχή που
προδίδει τις χριστιανικές ρίζες και αρχές. Όλοι μάχονται για την
αποχριστιανοποίηση της κοινωνίας. Οι πανίσχυρες βασιλείες του κόσμου τούτου
ποτέ δεν άφηναν και δεν αφήνουν και σήμερα τόπο για τη βασιλεία του Θεού.
Κι όμως ο Θεός έχει
το δικό Του μυστηριώδη τρόπο να ενεργεί στις ψυχές των ανθρώπων. Ανυποψίαστος ο
σύγχρονος κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει τους πιστούς που και σήμερα
διακηρύττουν στην κάθε είδους βασιλεία της εποχής :“ Ωσαννά, η βασιλεία του
Θεού βασιλεύει στις καρδιές μας”.
π. γ. στ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου