Ο δρόμος της αρετής σ’ εκείνους που αρχίζουν να έχουν έρωτα για την ευσέβεια φαίνεται
σκληρός και πολύ σκυθρωπός, όχι γιατί είναι τέτοιος, αλλά γιατί η ανθρώπινη
φύση ευθύς από τη γέννηση ζει και συναναστρέφεται μέσα στο πλάτος των ηδονών.
Σ’ εκείνους
που μπόρεσαν να φτάσουν στο μέσο του
δρόμου, φαίνεται ευχάριστος και ξεκούραστος, επειδή έχει υποταχθεί η κακία στη
συνήθεια της αρετής και χάνεται μαζί με
την ανάμνηση των παράλογων ηδονών.
Γι’ αυτό η
ψυχή στο εξής βαδίζει μ’ ευχαρίστηση τον δρόμο των αρετών. Για τούτο ο Κύριος,
όταν μας προτρέπει στον δρόμο της σωτηρίας, στην αρχή λέει: «Πόσο στενός και
δύσκολος είναι ο δρόμος που οδηγεί στη Βασιλεία! Και είναι λίγοι όσοι τον
βρίσκουν».
Σ’ εκείνους
πάλι που με θερμή διάθεση αποφασίζουν την τήρηση των αγίων εντολών Του λέει: «Ο
ζυγός μου είναι ήπιος και το φορτίο μου ελαφρύ».
Πρέπει λοιπόν
από την αρχή του πνευματικού αγώνα να εργαζόμαστε με κάποια βία τις άγιες
εντολές του Θεού, ώστε ο αγαθός Κύριος, βλέποντας τον σκοπό και τον κόπο μας να
μας δώσει θέληση έτοιμη να υπηρετεί με πολλή ευχαρίστηση τα ένδοξα θελήματά
Του. Γιατρέ ο Κύριος είναι κάνει πρόθυμη τη θέληση, ώστε με πολλή χαρά να
εργαζόμαστε ακατάπαυστα το αγαθό. Τότε πράγματι θα αισθανθούμε ότι ο Θεός είναι
Αυτός που ενεργεί μέσα μας και το να θέλουμε και το να ενεργούμε κατά τη θέλησή
Του.
Αγίου Διαδόχου Φωτικής- Φιλοκαλία
ιερών Νηπτικών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου