Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Η ΟΙΚΟΔΟΜΗ ΤΟΥ ΝΟΗΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

             Τριώδιο και πάλι.
            Ο άνθρωπος σήμερα πληγωμένος, μετέωρος και ανέστιος περισσότερο από ποτέ. Συγχρόνως όμως και το χρέος του πιστού για πνευματική άνοδο και οικοδομή. Πρόκειται  για ένα έργο ισόβιο και πολύμοχθο.
            Ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης μας δίνει τα πνευματικά υλικά για να οικοδομηθεί ο νοητός οίκος της ψυχής μας.
            Γράφει: « καθώς ο αισθητός οίκος για να κατασκευασθεί χρειάζεται γην στερεάν, θεμέλιον, λίθους, πηλόν, τοίχους, σκεπήν και οικοδόμον, ούτω παρομοίως πάντα ταύτα χρειάζεται και ο οίκος ο νοητός.
            Και αυτή  γης στερεάς, χρειάζεται να έχει κανείς υπομονή τελείαν εις πάντα πειρασμόν, όστις έλθη είτε εξ ανθρώπων είτε εκ δαιμόνων, είτε εκ της διεφθαρμένης φύσεως μας. 
            Αυτή θεμέλιον χρειάζεται να έχει σταθεράν και αδιάκριτον πίστιν.
            Αντί λίθων χρειάζεται ο οίκος ούτος τας διαφόρους αρετάς.
            Αντί πηλού και λάσπης χρειάζεται ταπείνωση, καθώς γαρ με τον πηλόν συγκολλούνται αι πέτραι, ούτω και με την ταπείνωσιν συγκολλούνται αι αρεταί.
            Αντί τεσσάρων τοίχων τας τέσσαρες γενικά αρετές, δηλ. την φρόνησιν, την σωφροσύνην, την ανδρείαν, την διακιοσύνην.
            Σκέπη του οίκου τούτου είναι η τέλεια αγάπη προς τον Θεόν και τον πλησίον.
            Οικοδόμος  δε αυτού είναι η διάκρισις και η σοφία. Μάλλον δε οικοδόμος είναι ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός.
            Πρόσεχε δε να έχεις και θυρωρόν να φυλάττει τον οίκον τούτον, δηλ. λογισμόν προσεκτικόν.
            Τέλος παρεκάλει  μετά θερμών δακρύων, εξ όλης ψυχής και καρδίας, τον αρχιτέκτονα και οικοδόμον του οίκου τούτου, τον χριστότατον λέγω Χριστόν, για να έλθει να κατοικήσει εις αυτόν, δια να σε πλουτίσει  δια των χαρισμάτων του.
            Την περίοδο του Τριωδίου επιβάλλεται να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στα λόγια του οσίου Νικοδήμου, διατί διερχόμαστε περίοδο έντονης προσευχής, μετάνοιας και πνευματικούς οικοδομής
Γι’ αυτό ας ευπρεπίσουμε τον νοητό οίκο της ψυχής μας.
Να τον στολίσουμε με αισθήματα ευγνωμοσύνης προς τον Θεό, με φιλάδελφη αγάπη και καθαρούς λογισμούς για τους αδελφούς μας, με αυταπάρνηση και συντριβή για τους εαυτούς μας.
Καλή συνέχεια…
( Περιοδικό, « Η ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ»)
           

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο κείμενο.Έξοχο πάτερ.