Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

«Χαίροις, ἡ φλογοφόρος βάτος...»


 

Ο ερς Δαμασκηνς μ τ κτακτα χαρσματ του νμνησε κα ς μπνευσμνος μνωδς κα ς μβριθστατος θεολγος τ μεγαλεα τς ᾿Αειπαρθνου Θεοτκου. ᾿Αναρθμητοι εναι ο θαυμσιοι μνοι, πο συνθεσε πρς τιμν της γι λες τς ορτς της κα βαθυστχαστες ο μιλες, πο γραψε γκωμιζοντς την.
Η μιλα του στν «Εαγγελισμ τς Θεοτκου» χει ς χαρακτηριστικ γνρισμα τι εναι να σνολο 152 «Χαιρετισμν» πρς τν Παναγα, στος ποους τν γκωμιζει σχετζοντς την μ πρσωπα κα γεγοντα τς Αγας Γραφς κα κυρως τονζοντας τν συμβολ της στ ργο τς σωτηρας μας.
᾿Επιλγουμε κα παραθτουμε μ μικρ σχολιασμ 7 π ατος τος «Χαιρετισμος», γι ν θαυμσουμε τν θεοκνητο κλαμο το θαυμαστο τς Θεοτκου Οσου Πατρς.
1. «Χαροις, φλογοφρος βτος, ν εδ ποτε παμβητος ν ρει Σιν Μωϋσς».
᾿Εδ παρομοιζεται Παναγα μ τν φλεγομνη κα μ καιομνη βτο, πο εδε περιβητος κα νδοξος Μωϋσς στ ρος Σιν. ᾿Εν μ τν Εαγγελισμ κατοκησε μσα της Θες, Οποος εναι «πρ καταναλσκον» (Δευτερον. δ 24), ν τοτοις περαγα Παρθνος χι μνο δν κατεκη, λλ᾿ κρτησε μσα της ατ τ περκσμιο πρ κα γινε Μητρα το Θεο, Μητρα τς Ζως το κσμου.
2. «Χαρε, τι ττοκας παιδον προαινιον κα πρσφατον, κ πηγν ᾿Ισραλ καταγμενον».
Μσα σ λγες λξεις Αγιος παρουσιζει τ μγα κα νεξιχναστο μυστριο τς θεας νανθρωπσεως. Τονζει τι Παναγα γννησε «παιδον προαινιον κα πρσφατον». Ο Υἱός της ς Θες ταν «προαινιος» μαζ μ τν ναρχο ορνιο Πατρα Του, ς νθρωπος ταν «πρσφατος», εχε μλις γεννηθε π ᾿Εκενην, κατ σρκα καταγμενος π τν λα το ᾿Ισραλ.
3. «Χαρε, δι᾿ ς μν πφανεν ψμμ χαλινσας τν μεγαλομγεθν τε κα κοσμοχρητον κα θαυμαστοθατον θλασσαν».
Μ θαυμσια πθετα γι τν θλασσα ερς Δαμασκηνς μνε μ τν φρση ατ τν Θεοτκο, λγοντας τι δι᾿ Ατς γεννθη κα λθε στν κσμο Παντοδναμος Θες, Οποος μ τν δναμη κα ετελ μμο χαλιναγωγε τν θλασσα, τν συγκρατε στ ρι της κα τν μποδζει ν κατακλσει τν γ.
4. «Χαροις, Κυρα Θεοτκε, δι᾿ ς μν γεννται ατογενθλιος κα φεται ατοφυς κα αξεται τλειος».
Ως βαθς θεολγος Αγιος μνε μ τν «Χαιρετισμ» του ατ τν Παναγα, διτι γννησε ᾿Εκενον πο ς Θες εναι ατογννητος κα βλστησε μσα της Ατς πο εναι ατοφυς κα αξθηκε ς νθρωπος Ατς πο ς Θες εναι τλειος κα δν χει καμι λλειψη.
5. «Χαρε, δι᾿ ς καθαρς μες κα φρικτς σαρκς ν τ φρικτοτελε τραπζ προσεγγζειν τολμντες μετχομεν».
Μ τν «Χαιρετισμ» ατ στρφει τ νο κα τν καρδι μας Αγιος στ μγα κα φρικτ Μυστριο τς Θεας Εχαριστας. Μς πενθυμζει τι τ Πανγιο Σμα κα τ Τμιο Αμα, πο μεταλαμβνουμε κατ τν θεα Λειτουργα, εναι τ Σμα κα τ Αμα το Κυρου κα Θεο μας, πο τ λαβε ᾿Εκενος, ταν λθε στ γ γι τ σωτηρα μας, π τν Πανχραντη Μητρα Του. Τ νωσε μ τν θετητ Του κα μς τ χαρζει μ τ Μυστριο γι ν μς θεοποισει. Μ τ λησμονομε ποτ ατ.
6. «Χαρε, δι᾿ ς μες τς χριστομρφους κα σεπτοπροσκυντους προσκυνομεν εκονογραφας».
Ως γενναος, λλ κα γωνιζμενος μ πιχειρματα κατ τν Εκονομχων ερς Δαμασκηνς τονζει στν «Χαιρετισμ» ατ τι φο γννησε πραγματικ τν Θενθρωπο Παναγα, μπορομε ν Τν εκονζουμε κα ν σπαζμαστε τς ερς κα σεπτοπροσκυνητς εκνες Του. Δν ταν μνο Θες. Ηταν κα νθρωπος ρατς ρα κα περιγραπτς.
7. «Χαρε, δι᾿ ς ο φιλχρυσοι φιλχριστοι γνονται, κα ο φιλργυροι φιλνθρωποι, κα φιλπτωχοι ο φιλπλουτοι».
Μ τν φρση ατ παρουσιζει Αγιος τν καλ λλοωση, πο προκαλε στς ψυχς Χρη τς Παναγας, πς δηλαδ φιλργυροι νθρωποι γνονται δι᾿ ατς φιλπτωχοι. Κα δν εναι ββαια ατ μνη καλ λλοωση πο προκαλε Χρη της.
Κα κλενει τν μιλα του Οσιος ᾿Ιωννης μ τν πιφνηση· «᾿Αλλ παρτεινον τ λες σου, πανγαθε Δσποινα, τος γινσκουσ σε, κα δε π τος δολους σου... τι πντων ο φθαλμο ες σ λπζουσι» (ΕΠΕ 9, 154-178). 

 (᾿Αποσπσματα π τν μιλα στν «Εαγγελισμ τς Θεοτκου» το γου ᾿Ιωννου το Δαμασκηνο,περιοδικό "Η Δράση μας",τεύχος Μαρτίου 2009)

 em

Δεν υπάρχουν σχόλια: