Η φτώχεια αποτελεί πρόκληση για
τον σύγχρονο κόσμο. Και η εξάλειψή της πρέπει να απασχολήσει ως επείγον μέλημα, την παγκόσμια κοινότητα. Οι οικονομικοί
παράγοντες της Δύσεως επισημαίνουν το κατεπείγον της ανάγκης, χωρίς και να
προχωρούν σε αποτελεσματικά μέτρα. “Με τουλάχιστον 1,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους
στον κόσμο να εξακολουθούν να ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα, δεν
υπάρχει σήμερα σημαντικότερη πρόκληση και πρόσκληση για τη βελτίωση του
βιοτικού επιπέδου και την εξάλειψη της φτώχειας. Η Παγκόσμια Τράπεζα και άλλες
πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες έχουν κρίσιμο ρόλο να διαδραματίσουν στην
αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων. Για να το κάνουν είναι ανάγκη να αλλάξουν
τον τρόπο που χρησιμοποιούν”.
Ασφαλώς την σπουδαιότητα για την αντιμετώπιση του οξύτατου
αυτού κοινωνικού προβλήματος όλοι αντιλαμβανόμαστε. Η επί μακρόν αδιαφορία
αποτελεί θρυαλλίδα σε πυριτιδαποθήκη. Ιδιαίτερα σήμερα με την παγκόσμια
επιδημία του κορωνοιού που έχει ξεσπάσει, οι Διεθνείς Οργανισμοί κρούουν τον
κώδωνα του κινδύνου και φοβούνται μεγάλες κοινωνικές ταραχές. Το “ος μεν πεινά,
ος δε μεθύει”, ο ένας να πεθαίνει απο την πείνα και ο άλλος από την πολυφαγία,
προσφέρει το γόνιμο έδαφος, για να αναπτυχθούν όλα τα επαναστατικά ως τα πιο
αναρχικά στοιχεία. Όμως και τα οικονομικά μέτρα για να αποδώσουν χρειάζονται
ανθρώπους πρόθυμους σε θυσίες, με ανιδιοτελή αγάπη, που θα σκύψουν ως καλοί
Σαμαρείτες στις σύγχρονες πληγές.
“ΖΩΗ” τ. 4346
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου