Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΣ ΛΌΓΟΣ

 

Ο Κύριος μας έδωσε την εντολή της αδιάλειπτης προσευχής. Δεν είπε να ζητήσουμε μια φορά και μετά να ζητάμε επίμονα και εντατικά. Μαζί μ’ αυτή την εντολή έδωσε και την υπόσχεση ότι θα μας ακούει και θα εκπληρώνει τα αιτήματά μας: «Ζητάτε και θα σας δοθεί, ψάχνετε και θα βρείτε, κτυπάτε την θύρα και θα σας ανοιχθεί. Γιατί όποιος ζητάει παίρνει, και όποιος ψάχνει βρίσκει και όποιος κτυπά του ανοίγεται».

          Ας ζητάμε, λοιπόν, με υπομονή και επιμονή, αρνούμενοι το θέλημά μας και τη λογική μας, αφήνοντας με εμπιστοσύνη στην παναγία βούληση του Θεού όχι μόνο την εκπλήρωση κάθε αιτήματός μας, αλλά και τον χρόνο και τον τρόπο αυτής της εκπλήρωσης. Σίγουρα, δεν θα ντροπιαστούμε. «Μήπως θα αναβάλει ο Θεός να αποδώσει το δίκαιο στους εκλεκτούς Του που Τον φωνάζουν για βοήθεια μέρα και νύχτα;». Μήπως, δηλαδή, θα καθυστερήσει να εκπληρώσει τα αιτήματα εκείνων που νύχτα και μέρα προσεύχονται σ΄ Αυτόν αδιάλειπτα. Εντατικά, ακατάβλητα;

          Από τα επακόλουθα της προσευχής, από τους θεοδώρητους καρπούς της μπορούμε να  συμπεράνουμε ποια πρέπει να είναι τα αιτήματά μας. Ο ευαγγελιστής Λουκάς λέει: «Ο Θεός θα αποδώσει το δίκιο στους εκλεκτούς Του πολύ γρήγορα», δηλαδή θα τους ελευθερώσει από την αιχμαλωσία των παθών και των δαιμόνων. Ο ευαγγελιστής Ματθαίος σημειώνει: «Ο ουράνιος Πατέρας θα δώσει   αγαθά σ’ όσους Του τα ζητούν», αγαθά «που μάτι δεν τα είδε και αυτί δεν τα άκουσε και λογισμός ανθρώπου δεν τα συνέβαλε ποτέ». Πάλι ο ευαγγελιστής Λουκάς λέει: «Ο ουράνιος Πατέρας θα δώσει το Άγιο Πνεύμα  σ΄ όσους Του το ζητούν».

          Επομένως τα αντικείμενα της προσευχής μας, πρέπει να είναι πνευματικά και αιώνια, όχι υλικά και πρόσκαιρα. Η θεμελιακή και πρωταρχική προσευχή συνίσταται στο αίτημα για την άφεση των αμαρτιών.

          Ι. Μ.