Το ζητούμενο δεν είναι να γυρίζουμε πίσω, εγκαταλείποντας ό, τι έχουμε
δημιουργήσει για τη βελτίωση της καθημερινής ζωής . Η ένταση αφορά κυρίως στον
ρυθμό της προόδου, αλλά και στην επιλογή των εξελίξεων που θα ενσωματώσουμε στη
ζωή μας. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μας χρειάζονται και
μπορούμε να τ’ αποφύγουμε ολότελα. Ο
Απόστολος Παύλος θα έλεγε και σ’ αυτή
την περίπτωση το « πάντα μοι έξεστιν, αλλ’ ου πάντα συμφέρει …ουκ εγώ
εξουσιασθήσομαι υπό τινος» (Α΄Κορ. 6, 12): να μη γίνουμε δούλοι της προόδου….
Δεν εισηγούμαστε να
πετάξουμε το κινητό μας τηλέφωνο ούτε να σπάσουμε τον υπολογιστή μας. Ωστόσο,
πριν προχωρήσουμε στην αγορά οποιουδήποτε νέου τεχνολογικού ή άλλου «αγαθού»,
ας κάνουμε στον εαυτό μας δύο –τρείς απλές ερωτήσεις: Μου χρειάζεται στ΄
αλήθεια το καινούργιο; Προσθέτει κάτι ουσιαστικό σ’ αυτό που ήδη έχω; Μπορώ να
ζήσω χωρίς αυτό; Ας απαντήσουμε ειλικρινά, με το χέρι στην καρδιά, και ας
ενεργήσουμε με γνώμονα τις απαντήσεις αυτές, και όχι τις εισηγήσεις της αγοράς
και την όποια δίψα μας για το καινούργιο. Εξ άλλου, όπως λέει και η λαϊκή
παροιμία, το περίσσιο χαλάει το ίσιο.
«Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΔΟΣ», τ. 671
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου