Προσευχή: Η αναπνοή της ψυχής

            Η αναπνοή της ψυχής είναι η προσευχή. Είναι το μεγάλο δώρο του Θεού στον άνθρωπο για να φαίνεται δυνατός και να μπορεί να ελπίζει. Κάθε φορά στους Εσπερινούς ακούγεται έντονη η φωνή των ψαλτών : «Kατευθυνθήτω η προσευχή  μου….». Και την ώρα  της κοινής λατρείας οι προσευχές των πιστών, σαν πνευματικό θυμίαμα, κυκλώνουν τον θρόνο του Θεού κι αναφέρουν τα αιτήματ;a τους και τις αγωνίες τους.

            Όλοι οι ύμνοι και όλες οι ευχές της Εκκλησίας είναι αδιάλειπτες προσευχές προς τον Κύριο. Άλλοτε τον ευχαριστούμε, άλλοτε τον δοξολογούμε, κι άλλοτε τον παρακαλούμε να απαντήσει στα αιτήματά μας και να μας χαρίσει τη σωτηρία. Τι μεγάλη τιμή να συνομιλεί ο μικρός άνθρωπος  με τον μεγάλο Θεό! Ο Χριστός μας δίδαξε πώς να προσευχόμαστε και ο Απ. Παύλος παραγγέλλει: « Αδιαλείπτως προσεύχεσθε».

            Η Εκκλησία μας χάρισε ένα πλήθος από προσευχές, που μπορούμε να τις χρησιμοποιούμε στις ώρες της προσωπικής προσευχής μας. Μέσα στην εναγώνια αναζήτηση του ανθρώπου να πάρει απάντηση στα αιτήματά του και τις ανάγκες του, η Εκκλησία ανοίγει το πεδίο της επικοινωνίας με το Θεό, που είναι ο πιο γνήσιος διάλογος με την αγάπη του Θεού. Μόνο πως για να βρει ο άνθρωπος στην προσευχή εκείνο που πρέπει, είναι ανάγκη να ξεκινήσει με προϋπόθεση την πίστη. Χωρίς την απόλυτη πίστη στο Θεό, η προσευχή είναι μία πράξη χωρίς αντίκρισμα και αποτέλεσμα.

            π. γ. στ.