“Η προς τον πλησίον αγάπη”

          Προς τον πλησίον πρέπει να συμπεριφερόμεθα με λεπτότητα,ώστε ούτε με το βλέμμα να τον προσβάλλουμε. Όταν αποστρεφώμεθα κάποιον ή τον προσβάλουμε, τότε νιώθουμε σαν μια πέτρα να βαραίνει την καρδιά μας. Όταν ο άλλος είναι ταραγμένος ή απελπισμένος, οφείλουμε να τον ενθαρρύνουμε με λόγια αγάπης. Αν ο αδελφός σου αμάρτησε, ρίξε τον χιτώνα σου και κάλυψέ τον, συμβουλεύει ο όσιος Ισαάκ ο Σύρος. Όλοι, άλλωστε, έχουμε την ανάγκη του ελέους του Θεού.... Στις σχέσεις μας με τους άλλους πρέπει να είμεθα τίμιοι και ειλικρινείς τόσο στα λόγια όσο και στα έργα. Διαφορετικά η ζωή μας θα είναι ανώφελη. Έχουμε υποχρέωση να αγαπάμε τους άλλους όχι λιγώτερο από τον εαυτό μας, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου : “ αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν”.

          Η αγάπη προς τον πλησίον δεν πρέπει να ξεπερνά τα όρια και να μας διασπά από την τήρηση της πρώτης και κυρίας εντολής, δηλαδή της αγάπης προς τον Θεό..... Για το θέμα αυτό σημειώνει χαρακτηριστικά ο άγιος Δημήτριος Ρουστώφ: “ η προς τον Θεόν αγάπη ενός πιστού είναι λανθασμένη, όταν είναι ίδια με την αγάπη προς τον πλησίον, διότι έτσι εξισώνεται ο Πλάστης με το πλάσμα. Η προς τον Θεόν αγάπη είναι ορθή, όταν ο Δημιουργός αγαπάται και τιμάται πάνω κάθε δημιούργημα”.

          Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, άγιος του φωτός και της Αναστάσεως