Τη Δεύτερα 26 Μαρτίου στην αίθουσα του πνευματικού μας κέντρου
ομίλησε στο πολυπληθές ακροατήριο ο πρωτ. Γερασιμάγγελος Στανίτσας με το
επίκαιρο θέμα: “ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, ΠΡΟΑΝΑΚΡΟΥΣΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ”. Βασικά
σημεία της ομιλίας πάνω- κάτω είναι τα
εξής:
Η πορεία προς το
πάθος και την ανάσταση του Κυρίου αναπτύσσεται λειτουργικά γενικά στην περίοδο
του Τριωδίου, ειδικότερα όμως κατά την διάρκεια της Μ. Εβδομάδας. Μάλιστα η
ανάπτυξη αυτή έχει γίνει με τέτοια σοφία που προκαλεί ίλιγγο σε όποιον διαπιστώνει αυτό το περιεχόμενο της και
θεωρεί κάθε βαθμίδα απαραίτητη για τη συνάντηση με τον αναστημένο Χριστό.
Η πορεία αυτή επειδή
είναι πράγματι δύσκολη αναλογίζεται ο άνθρωπος αν θα μπορέσει να συμπορευθεί με
τον Χριστό στα πάθη του. Βέβαια ο άνθρωπος που δεν απέκτησε με την άσκηση να
αντιστέκεται στα πάθη του, δεν έχει τη δύναμη να επιμένει σ’ αυτό τον αγώνα.
Όταν όμως περάσει αυτό εμπόδιο και θάψει
τον παλιό εαυτό του, τότε θα βγει ένας νέος άνθρωπος έτσι που να μπορεί να
μεθέξει της αναστάσεως του Κυρίου και να γευτεί της βασιλείας του.
Όλη η Μ. Εβδομάδα
είναι μια πνευματική κλίμακα που μας οδηγεί σιγά- σιγά προς το τέλος του
ταξιδιού αυτού, στην Ανάσταση του Κυρίου ημών. Γι’ αυτό ο ιερός υμνογράφος της
Εκκλησίας μας καλεί τους πιστούς να γίνουν συνοδοιπόροι του Χριστού στο δρόμο
του μαρτυρίου του για να μπορέσουν να δοξασθούν μαζί του.
Με αυτή τη σκέψη η
Εκκλησία μας την εβδομάδα αυτή μας προσκαλεί να ζήσουμε τα γεγονότα των Παθών
του Κυρίου και προβάλλοντας κάθε μέρα ένα γεγονός και ένα μήνυμα μαζί για να
μας οδηγήσει τελικά στη χαρά της Αναστάσεως.
Τη Μ. Δευτέρα οι
Πατέρες όρισαν να τιμάται η μνήμη του Ιωσήφ του Παγκάλου, που με τη ζωή του
προεικονίζει τα πάθη και τη δόξα του Κυρίου. Ταυτόχρονα υπενθυμίζεται το
παράδειγμα της άκαρπης συκιάς, που συμβολίζει την ιουδαϊκή συναγωγή, γυμνή από
τη χάρη του Θεού, γιατί δεν είχε καρπούς αρετής και ευσέβειας.
Τη Μ. Τρίτη
προβάλλεται η παραβολή των Δέκα Παρθένων
και τονίζεται η σημασία της ευσπλαχνίας- του ελέους και η ανάγκη για
πνευματική εγρήγορση.
Τη Μ. Τετάρτη
παρουσιάζεται με τον πιο δυναμικό τρόπο η μετάνοια μιας αμαρτωλής γυναίκας, που
αλείφει τα πόδια του Κυρίου με τα δάκρυά της και το πολύτιμο μύρο, λίγο πριν
οδηγηθεί στο μαρτύριο.
Τη Μ. Πέμπτη “οι
πάντα καλώς διαταξάμενοι θείοι Πατέρες” παρέδωσαν να εορτάζεται ο Νιπτήρας,
δηλαδή η νίψη των ποδιών των μαθητών από τον Κύριο, η παράδοση του μυστηρίου
της θ. Ευχαριστίας, που εικονίζει τη θυσία του Χριστού, η αγωνιώδης προσευχή
του Ιησού στον κήπο της Γεθσημανής και τέλος η προδοσία του Ιούδα.
Τη Μ. Παρασκευή η
Εκκλησία ζει τα φρικτά Πάθη του Κυρίου στο Σταυρό και την ομολογία πίστεως του συσταυρωθέντος
ληστού.
Το Μ. Σάββατο
γιορτάζουμε την ταφή και την κάθοδο του Κυρίου στον Άδη, με την οποία η
ανθρωπότητα επανέκτησε το δώρο της αιωνιότητας.
Την Κυριακή του
Πάσχα γιορτάζει πανηγυρικά τη λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου που είναι το κατ’
εξοχήν μήνυμα και η μόνιμη χαρά των πιστών.
“Δεύτε ουν και ημείς
κεκαθαρμέναις διανοίας, συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν.....ίνα και
συζήσωμεν αυτώ.....”.
Καλή Ανάσταση
π. γ. στ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου