Η Ενορία μας στα πλαίσια του
προγράμματος των ιερών προσκυνημάτων
πραγματοποίησε διήμερη εκδρομή στα όμορφα νησιά μας την Πάρο και τη
Νάξο. Στις 7 Οκτωβρίου ξημέρωμα Δευτέρας
πήραμε το δρόμο για το πρώτο λιμάνι, τον Πειραιά, και στις 7. 25 π. μ.
αποπλεύσαμε με το ενοριακό γκρουπ για τον προορισμό μας και μ’ ένα θαυμάσιο καιρό.
Πρώτος σταθμός μας το λιμάνι της Πάρου για προσκύνημα στην
Παναγία την Εκατονταπυλιανή. Ο Ναός αυτός έχει μια μεγάλη ιστορία. Πρόκειται
για ένα από τα πιο καλύτερο διατηρημένο πρωτοχριστιανικό μνημείο. Κτίστηκε τον
4ο αιώνα μ. χ. από την Αγ. Ελένη με τη συνδρομή του Μ. Κωνσταντίνου, μετά από
τάμα που έκανε για να βρει τον Τ. Σταυρό στα Ιεροσόλυμα. Υπέστη πολλές
περιπέτειες και δοκιμασίες-πυρκαϊές, σεισμούς, δηώσεις από επιδρομείς. Πάντως η
Ιουστινιάνεια μορφή του αποκαταστάθηκε από τον επιφανή αρχιτέκτονα Αν. Ορλάνδο
το 1965. Η αρχική μορφή της ήταν
σταυρική ξυλόστεγη βασιλική και στη συνέχεια από τον Ιουστινιανό ανακαινίζεται
με ρυθμό της εποχή με τρούλο και θόλο.
Ο Ι. Ναός περιβάλλεται έσωθεν και έξωθεν με πολλά
παρεκκλήσια, όπως του αγ. Νικολάου, των αγ.
Αναργύρων, του Αγ. Στεφάνου, της
οσίας Θεοκτίστης, του αγ. Δημητρίου κ. α.
Η Παναγία η Εκατονταπυλιανή- έχει εκατό πύλες, οι 99 είναι
γνωστές και η μία παραμένει άγνωστη
μέχρι να πάρουμε την Πόλη, έτσι λέει η λαϊκή παράδοση- είναι το στολίδι της Πάρου και όλου του Αιγαίου.
Αφού, λοιπόν, θαυμάσαμε την ξεχωριστή αρχιτεκτονική του
μοναδικού αυτού παλαιοχριστιανικού μνημείου, κατά τις μεσημβρινές ώρες πήραμε
τη θαλάσσιο δρόμο για τη Νάξο.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς από
τις αναρίθμητες ομορφιές του νησιού αυτού. Απόγευμα στη Νάξου με σήμα κατατεθέν
στην είσοδο του λιμανιού η γνωστή Πορτάρα. Το απόγευμα επισκεφθήκαμε για
προσκύνημα τον νέο Ιερό μεγαλοπρεπή Ναό ο οποίος ανεγέρθη προς τιμή δυο μεγάλων
αγίων της Εκκλησίας μας: του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη και του οσίου ιερέως
Αγίου Νικολάου Πλανά. Και οι δύο
πνευματικά βλαστήματα της Νάξου. Στον
περικαλλή αυτό Ναό κτισμένο με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Νάξου,
τελέσαμε την ακολουθία της αρτοκλασίας ,και προσκυνήσαμε τα ιερά λείψανα που
φυλάσσονται στον Ι. Ναό, ο π. Γερασιμάγγελος που συνόδευε του προσκυνητές,
μίλησε δι’ ολίγων για τις μεγάλες αυτές προσωπικότητες της Εκκλησίας μας, τους
νεοφανείς αυτούς Αγίους, των οποίων η
προσφορά κατά την εποχή που έζησαν και έδρασαν ωφέλησαν πολλαπλώς και την
Εκκλησία και του Γένος μας.
Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε τον μητροπολιτικό Ναό
αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Εκεί μας ανέμενε ο εφημέριος του Ναού, ο οποίος με αγάπη μας δέχτηκε και μας
ξενάγησε στο ωραίο αυτό εκκλησιαστικό
μνημείο με τη σπουδαία του ιστορία.
Το βραδινό της Δευτέρας μας βρήκε να περιδιαβαίνουμε στη
γραφική χώρα, στα ωραία παραδοσιακά σοκάκια της παλαιάς πόλης, τα γεμάτα από
μαγαζιά, τους πολλούς επισκέπτες, ντόπιους και ξένους, θαυμάζοντας σαν κι εμάς,
τις ομορφιές της χώρας της Νάξου.
Η επόμενη μέρα- Τρίτη, 9 Οκτωβρίου, μετά το πρωινό ξεκινάει
η η περιδιάβαση στα σοκάκια της παλαιάς πόλης μέσα στο ενετικό κάστρο του
νησιού. Αυτό ο μεσαιωνικός οικισμός ήταν τόπος κατοικίας, εκπαίδευσης,
θρησκευτικό κέντρο των Ενετών κατακτητών. Στο κάστρο βρίσκεται η κεντρική πλατεία
μα την καθολική αρχιεπισκοπή και τα ερείπια του παλαιού πύργου. Σήμερα το
κάστρο αποτελείται από παλαιά αρχοντικά σπίτια από καθολικούς απογόνους των
Ενετών.
Τα σοκάκια του είναι γεμάτα από καταστήματα, καφενεία και
ταβέρνες.
Τελευταίος σταθμός των περιηγήσεων μας η περιάκουστη
Απείρανθος το μεγαλύτερο χωριό της ορεινής Νάξου, η οποία απέχει 28 χιλ. από τη
χώρα και σε υψόμετρο 640 μέτρα. Πρόκειται για ένα παραδοσιακό πέτρινο χωριό με
χρώμα αιγαιοπελαγίτικο με όλες τις ομορφιές αποτυπωμένες σε κάθε σημείο. Στο
κέντρο του χωριού βρίσκεται ο επιβλητικός Ι. Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου με
θαυμαστή ιστορία σε βάθος χρόνου.
Η Απείρανθος είναι γενέτειρα μεγάλων προσωπικοτήτων,
πολιτικών, των γραμμάτων και των επιστημών.
Στην επιστροφή ακολούθησε προσκύνημα στην Παναγία τη
“Δροσιανή”. Πρόκειται για ένα ιστορικό βυζαντινό κτίσμα από τα αρχαιότερα των Βαλκανίων, θολωτό με τρούλο και με
σωζόμενες πρωτοχριστιανικές τοιχογραφίες. Η ονομασία “Δροσιανή” αναφέρεται ότι
προήλθε πως σε μια περίοδο ανομβρίας οι
κάτοικοι του χωριού προσευχήθηκαν στην Παναγία για να βρέξει, όπως και έγινε.
Η επιστροφή μας στη χώρα περιελάμβανε το μεσημεριανό γεύμα
και εν συνεχεία μια μικρή βόλτα, σαν αποχαιρετισμό της Νάξου, στην περίφημη
Πορτάρα, αυτή την τεράστια μαρμάρινη πύλη, που ξεκίνησε να κτίζεται Ναός του
Απόλλωνα τον 6ο αι π. Χ., αλλά που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε.
Φεύγοντας στις 6. μ. μ. από τη Νάξου, πήραμε μαζί μας λίγο
από την ομορφιά του νησιού, αλλά προπαντός τη χάρη των ιερών προσκυνημάτων της
Θεοτόκου και των αγίων της Εκκλησίας μας . Μια δροσιά που αναπαύει και
χαροποιεί.
Τους ευσεβείς και υποδειγματικούς εκδρομείς-προσκυνητές συνόδευσαν ο εφημέριος
π. Γερασιμάγγελος και η πρεσβυτέρα κ. Παρασκευή Στανίτσα.
Πρωτ. Γερασιμάγγελος Στανίτσας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου