Ο Άγιος Πατήρ και Διδάσκαλος της
Εκκλησίας μας Γρηγόριος ο Παλαμάς θεωρεί ότι υπάρχουν τρία είδη θεολογίας: α) Η
ασφαλής και μυστική των θεοπτών θεολόγων, οι οποίοι ομιλούν εκ προσωπικής εμπειρίας και κοινωνίας με τον Ζώντα Θεό. β)
Η φιλόσοφος θεολογία των μη εχόντων προσωπική εμπειρία θεοπτίας, αλλά εν ταπεινώσει δεχομένων τις
εμπειρίες και θεοπτίες των Αγίων και θεολογούντων συμφώνως προς αυτές. Η
Θεολογία αυτή χρησιμοποιεί την αποδεικτική μέθοδο, αυτήν δηλαδή που αποδεικνύει
τις θεολογικές θέσεις με συλλογισμούς
βάσει της Αποκαλύψεως και των καταγεγραμμένων εμπειριών των αγίων. γ) Η καινή
θεολογία των θρασέων θεολόγων, οι οποίοι απορρίπτουν τις εμπειρίες των αγίων
και θεολογούν διαλεκτικώς κατά τις δικές τους
φιλοσοφικές αρχές. Εκπρόσωπος
της διαλεκτικής θεολογίας ήταν στους χρόνους του αγίου Παλαμά ο δυτικός
μοναχός Βαρλαάμ. Την αποδεικτική μέθοδο ηκολούθησαν και οι Αγιορείτες Πατέρες
οι συντάξαντες τον Αγιορειτικό Τόμο το έτος 1340, οι οποίοι καταλήγουν: «Ταύτα
υπό των Γραφών εδιδάχθημεν, ταύτα παρά των ημετέρων Πατέρων παρελάβομεν , ταύτα
δια της μικράς έγνωμεν πείρας».
Θ θεολογία της Εκκλησίας
εκφράζεται από τους Πατέρες και Διδασκάλους αυτής. «Εκείνοι δε τα μέλη της
Εκκλησίας τα οποία, ένεκα της ταπεινοφροσύνης των ενώπιον της Αληθείας λαμβάνουν το δώρον όχι μόνον να αφομοιώσουν,
αλλά και να εκφράσουν πιστώς την καθολικήν συνείδησιν της εκκλησιαστικής
κοινωνίας, ονομάζονται εκκλησιαστικοί Πατέρες και Διδάσκαλοι. Διότι εκείνο που
εκφράζουν δεν είναι απλώς αι ατομικαί σκέψεις, ιδέαι και πεποιθήσεις των, αλλ’
η συνείδηση της Εκκλησίας, η μαρτυρία της Εκκλησίας. Οι Πατέρες ομιλούν από τα βάθη της καθολικής πληρότητος της Εκκλησίας.
(Γ. Φλωρόβσκυ, εν: Θεολογία, Αλήθεια και Ζωή.
«ΖΩΗ», τ. 4392
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου