Διάβασα κάπου…..
«Να θυμάσαι και να
φοβάσαι δυο λογισμούς. Ο ένας λέει:
«Είσαι άγιος». Και ο άλλος: «δεν θα σωθείς».
Και είναι έτσι αν το καλοσκεφθεί κανείς.
Όχι. Δεν είσαι άγιος,
ούτε αθάνατος, ούτε αναμάρτητος. Και βαριά λόγια έχεις πει και ανθρώπους
θελημένα ή άθελά σου έχεις πληγώσει, και σφάλματα έκανες στη ζωή σου και άλλα
σφάλματα πάλι θα ξανακάνεις. Δεν είσαι άγιος. Φρόντισε να το έχεις στο νου σου
συνέχεια αυτό και κάθε μέρα που τελειώνει
να κάνεις τον απολογισμό σου, ούτως ώστε να προσπαθείς να μην πέφτεις ξανά
στα ίδια λάθη.
Και από την άλλη…. «δεν
υπάρχει για μένα σωτηρία». Είναι λάθος και εξ ίσου επικίνδυνος κι’ αυτός ο λογισμός. Γιατί απογοητεύεσαι; Ποιος νομίζεις ότι είσαι εσύ που δεν θα κάνεις
λάθη; Μην αφήνεις αυτή τη σκέψη να μεγαλώνει μέσα σου. Γιατί θα σ ‘ οδηγήσει
στην παραίτηση, στο να παραδώσεις τα όπλα, στο να αφεθείς και τότε είναι που δεν θα υπάρχουν για σένα
καμία σωτηρία….
Σήκω. Στον αγώνα, στην
προσπάθεια. Ναι. Θα κάνεις λάθη. Πάλευε όμως συνεχώς να τα διορθώνεις.
Διάβασα κάπου….
«Να θυμάσαι και να
φοβάσαι δυο λογισμούς. Ο ένας λέει: «Είσαι άγιος». Ο άλλος: «Δεν θα σωθείς».
Όμως εσύ να λες «έχει ο Θεός». Και με ζήλο, να
ρίχνεσαι πάλι στον αγώνα.
Ελευθέριος Γ. Ελευθεριάδης
Ψυχολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου