Τον άλλο. Αυτόν τον ένα, που έχεις επιλέξει δίπλα σου να έχεις. Κλείσε τα
μάτια σου εκεί που είσαι μόνος, προσπάθησε να μπεις στη θέση του, μόνο για
πέντε λεπτά.
Προσπάθησε να ξεχωρίσεις
τα όσα τον φοβίζουνε. Τα όσα τον κρατάνε ξύπνιο κάθε βράδυ, την ώρα που εσύ
κοιμάσαι, χωρίς να ξέρεις τίποτα.
Προσπάθησε να καταλάβεις
τα όσα σκέπτεται. Είναι δύσκολο, το ξέρω. Τα όσα σκέπτεται για σένα… Και ας μην
τα λέει, όσο συχνά το θέλεις εσύ. Και ας μην προσφέρει επιβεβαίωση, ξανά και
πάλι ξανά.
Προσπάθησε να βιώσεις τα όσα νιώθει. Τα όσα νιώθει κάθε
φορά που κάνεις παράπονα, κάθε φορά
αδιαφορείς παγερά.
Προσπάθησε τα όσα
σκέπτεται, όλα αυτά για τα οποία τρέχει να προλάβει, εσύ προσπάθησε όλα αυτά να
τα βάλεις σε μία τάξη, αντί γι΄ αυτόν.
Προσπάθησε, ήρεμος να
κρατηθείς, νηφάλιος, άξιος, να μην πέσεις προσπάθησε, απέναντι στις όποιες
προκλήσεις, κινδύνους και δυσκολίες.
Μόνο για πέντε λεπτά, Άνθρωπε. Κάνε το για τον άνθρωπό
σου.
Κι’
αν τα καταφέρεις, στο εύχομαι, και δεις ότι παρόλα αυτά φέρεσαι σωστά,
συνέχισε, δεν έχω κάτι άλλο να σου πω.
Αν
όμως δεις ότι έστω και μία ,έστω και μία φορά, πιο καθαρά τώρα, ήταν άδικο το φέρσιμό
σου, βάλε κανόνα τώρα, να μην ξαναπέσεις στα ίδια λάθη.
Ελευθέριος
Γ. Ελευθεριάδης
Ψυχολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου