Ρατσισμός και μισαλλοδοξία

Η ανθρώπινη προσωπικότητα κινδυνεύει ν’ αφανιστεί, όταν οι άνθρωποι στερούνται το αυτεξούσιο, το θεϊκό δώρο της ελευθερίας. Σύμφωνα με τον παγκόσμιο νόμο της ανθρωπιάς όλοι οι άνθρωποι αξίζουν τον σεβασμό και την αναγνώριση της προσωπικότητάς τους.

          Βασική πεποίθηση των χριστιανών είναι το ενδιαφέρον και ο αγώνας για δικαιοσύνη, ειρήνη, και σεβασμό της δημιουργίας του Θεού. Ο παραγκωνισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η έλλειψη ειρήνης και δικαιοσύνης. Σίγουρα αποτελούν παγκόσμια προβλήματα και απαιτούν την κοινή δράση όλων των ανθρώπων όπου γης. Όλοι οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι για όλους και για όλα, είναι εκ φύσεως ελεύθεροι και ίσοι.

          Κατά συνέπεια κανένας δεν έχει δικαίωμα να κρίνει τους άλλους. Το δικαίωμα για ζωή και ανάπτυξη της προσωπικότητάς του αποτελεί αναφέρετο  δικαίωμα και στοιχείο της ανθρώπινης φύσης. Γι’ αυτό πολύ ορθά η Εκκλησία συνοδικώς καταδίκασε ρητά τα φαινόμενα του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας. Δυστυχώς όμως σε κάθε εποχή υπήρξαν και θα υπάρχουν άνθρωποι που εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία και κάνουν κακή χρήση του ατομικού δικαιώματος της ελευθερίας των συνανθρώπων τους.

          Είναι τοις πάσι γνωστό ότι η διαφορά και ποικιλία των  πολιτισμών συνιστούν πολιτισμικό πλούτο και όχι απειλή για την κοινωνία. Διότι η κατανόηση της κουλτούρας ενός πολιτισμού αποτελεί πρόοδο του ίδιου του ανθρώπου.

          Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι έμφυτη σε κάθε άνθρωπο και αναφαίρετη ιδιότητα του καθενός, δώρο του Δημιουργού, όπως και η ικανότητα για αυτοδιάθεση. Το πρόβλημα του πολιτιστικού ρατσισμού  αντιμετωπίστηκε κιόλας από την  αρχέγονη Εκκλησία από την Αποστολική Σύνοδο των Ιεροσολύμων. Η Εκκλησία αποφάσισε ότι δεν έχουν θέση οι φυλετικές κ. α. διακρίσεις προκειμένου κάποιος να ενταχθεί στο σώμα της Εκκλησίας. “Ο Θεός... ήνοιξε τοις έθνεσι θύραν πίστεως”  όπως αυτό φάνηκε καθαρά κατά την ημέρα της Πεντηκοστής, σε όλους αδιάκριτα φυλής , γλώσσας, εθνικότητας χρώματος, καταγωγής κοινωνικής τάξεως. Αυτό  το οικουμενικό πνεύμα της Ορθοδοξίας χωρίς αμφιβολία περιχωρεί την ποικιλία στην έκφραση της ζωής και του πολιτισμού μας. Ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει  εκφράζεται με τον σεβασμό και τη χορήγηση ίσων ευκαιριών προ όλους και όχι μόνο για τα δικά μας παιδιά, τους ημετέρους.

          Τελικά οφείλουμε όχι απλώς  να  υπάρχουμε , αλλά να συνυπάρχουμε με το διαφορετικό, το αλλιώτικο. Αν σήμερα οι άνθρωποι κάνουν λόγο για το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης, η Εκκλησία μιλάει για την παγκοσμιότητα του χριστιανικού μηνύματος, το οποίο σέβεται τις ιδιαιτερότητες και τον πολιτισμό τού κάθε έθνους και καλλιεργεί την ενότητα και την αρμονία.

          Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας προωθεί την αληθινή καθολικότητα, την ενότητα “εν τη ποικιλία” και καλούμαστε να την βιώσουμε μέσα το χώρο της Εκκλησίας και να εργασθούμε για την ενότητα του σύμπαντος κόσμου στους κρίσιμους καιρούς που ζούμε, μακριά από ρατσισμούς, διακρίσεις και μισαλλοδοξία.

          π. γ. στ.