Αλλαγή φύλου: Θέμα ιατρικό η επιλογής , Του Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη στην Romfea.gr

Ο Κ. Ζουράρης δήλωσε πρόσφατα, πώς τό θέμα αλλαγής φύλου είναι ιατρικό. «Είναι διαταραχές αυτές. Εμφανίζουν ενδοκρινολογικές διαταραχές και είναι αμιγώς ιατρικό θέμα».

Καί βέβαια έχουμε περιπτώσεις πού είναι «αμιγώς ιατρικό θέμα». Όμως, ποιές είναι αυτές οι περιπτώσεις;

Είναι οι σπάνιες καί ακραίες περιπτώσεις (καί γνωρίζω τέτοιες περιπτώσεις), όπου κορίτσια γεννιούται μέ «όργανα» ανδρών καί αγόρια με «όργανα» γυναικών. Σ'αυτές τίς περιπτώσεις αναφέρεται καί η σχετική εκκλησιαστική «ευχή» περί αλλαγής φύλου.

Όμως, η Πολιτεία μέ τό νομοσχέδιο πού ετοιμάζει (καί θά ψηφίσει ο κ. Κ. Ζουράρης) δέν εννοεί τίς ανωτέρω περιπτώσεις, αλλά εννοεί: «Γεννιέσαι σωματικά νορμάλ, καί σού έρχεται μετά η τάση γιά ομοφυλοφυλία; Έ! Θά σέ βοηθήσουμε νά γίνεις ομοφυλόφυλος...!».

Καί τί θά γίνει, όταν στόν άλλο έρθει αυτή τή τάση; Θά τόν αφήσουμε νά βασανιζεται;

Ο άνθρωπος δέν είναι «άλογο όν», υποχείριο, έρμαιο τών ενστίκτων του καί τών επιθυμιών του, αλλά είναι «όν λογικόν», μέ βούληση, μέ δύναμη, καί έτσι μπορεί νά αντιστέκεται στίς (κακές) επιθυμίες του. Άν δέν έχουμε αυτό, τό τόσο σημαντικό, υπόψη μας, τότε εξισώνουμε τόν άνθρωπο μέ τό ζώο.

Θυμάμαι: Μού ήρθε πρός εξομολόγηση ένας νεαρός μέ θηλυπρεπή συμπεριφορά. Μού είπε: «Νιώθω τήν τάση πρός τό ίδιο φύλο νιώθω πώς είμαι ομοφυλόφυλος. Όμως δέν θέλω νά κάνω αυτό τό πράγμα».

Αφού συζητήσαμε, ήρθε μετά από καιρό, καί μού είπε όλος χαρά καί μέ καμάρι: «Ησύχασα! Έφυγε από μέσα μου αυτή η τάση».

Φυσικά αυτή η τάση δέν έφυγε από μόνη της. Όντας «λογικό όν», εκανε χρήση τής λογικής καί τής βουλήσεως πού τού έδωσε ο Θεός, καί νίκησε τήν επιθυμία, έστω καί άν αυτή ήταν θέμα «ορμονικό». Άν δέν τό έκανε, θά γινόταν σίγουρα έρμαιο τής επιθυμίας του.

«Οι πιό κακοί μας φίλοι, είναι οι κακές μας σκέψεις. Μεγαλύτερη ζημιά μάς κάνει μιά κακή σκέψη, παρά ένα τούβλο, πού θά πέσει στό κεφάλι μας» (Dr. Frank Crane).

Ό,τι λοιπόν βάλεις στό κεφάλι, θά έρθει καί στό σώμα. Βάλεις στό μυαλό σου νά γίνεις gay; Θά γίνεις! Βάζεις στό μυαλό σου νά κάνεις «έρωτα» μέ τό τάδε πρόσωπο; Θά τό κάνεις, οποιοδήποτε καί άν είναι αυτό τό πρόσωπο. «Γιά όσα τραβάει τό κορμί, φταίει τό κεφάλι», λέει η παροιμία.

Τί είναι η μοιχεία; Είναι θέμα ψυχολογικό, εγκεφαλικό. Ενώ λοιπόν ο σύζυγος πρός ικανοποίηση τού γενετησίου του ενστίκτου, έχει τή γυναίκα του, πού ο ίδιος διάλεξε γιά τόν σκοπό αυτό, τήν αφήνει, καί πάει μέ ξένη γυναίκα, νά κάνει τί;

Ό,τι ακριβώς θά έκανε καί μέ τή γυναίκα του τήν ίδια ακριβώς σεξουαλική πράξη.

Ψυχολογικό είναι καί τό θέμα τής ομοφυλοφυλίας. Τό έχουν στό μυαλό τους. Τό θέλουν, τό επιζητούν. Τό επιλέγουν. Καί αντί νά αλλαξουμε τό σκεπτικό τους, αλλάζουμε τά γεννητικά τους όργανα...!

Τό θέμα είναι καί πνευματικό. Εξαρτάται από τό πώς βλέπεις τή ζωή. Μέ ποιούς «κανόνες» τή ρυθμίζεις.

Άν είσαι χριστιανός, τή ρυθμίζεις μέ κανόνα τή διδασκαλία τού Χριστού, ανακαλύπτοντας καί τό νόημα τής ζωής σου. (Στό δέ θέμα «έρωτα», ακολουθείς τίς οδηγίες τής Εκκλησίας).

Άν είσαι άπιστος, βλέπεις τή ζωή ως ηδονή καί μέ τήν οποιαδήποτε μορφή, ψάχνοντας μέσα εκεί νά βρείς καί τό νόημα τής ζωής σου.

Όμως, «άν η ηδονή ήταν ευτυχία, οι πετενοί καί οι πόρνες, θά ήταν τά πιό ευτυχισμένα όντα». (Μάρκος Αυρήλιος, ΣΤ, 34).

Ο άνθρωπος στήν εποχή τού Νώε δέν έκανε τίποτε άλλο από τό νά τρώει, νά πίνει καί νά κάνει «έρωτα» (Μτ.24:38).

Καί βλέποντας ο Κύριος τό κατάντημά του, «ενεθυμήθη ότι εποίησεν τόν ανθρωπον» (Γέν. 6: 6). Σκέφθηκε καί είπε: «Εγώ δέν έπλασα τόν άνθρωπο γιά τόν σκοπό αυτόν» (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. ΚΒ΄ εις Γέν.). «Θά τόν αφανίσω από τή γή, γιατί μετάνιωσα πού τόν έπλασα» (Γέν. 6:7).

Καί τόν αφάνισε μέ τόν φοβερό κατακλυσμό (Γέν. 7:10-18). Γιά τόν ίδιο λόγο έστειλε φωτιά καί θειάφι καί έκανε στάχτη τούς κατοίκους τών πόλεων Σοδόμων καί Γομμόρων (Γέν.19:23). Χωρίς νά λάβει υπόψη Του, άν τό πάθος τους ήταν θέμα ορμονών....!

Στέλνοντας τό μήνυμα, πώς όταν ο άνθρωπος στή ζωή αυτή δέν κάνει τίποτε άλλο, από τό νά τρώει, νά πίνει καί νά ηδονίζεται, τότε πιά ως άνθρωπος δέν έχει λόγο υπάρξεως.

Εν έτει 1979 έτυχε νά επισκεφθώ τίς «πόλεις» τών Σοδόμων καί Γομμόρων. Δέν ξεχνώ αυτό πού είδα! Είναι «πόλεις» χειρότερες καί από νεκροταφείο.

Μυρίζουν ακόμα θειάφι. Καί παρόλο πού είναι «πόλεις» παραθαλάσσιες, δέν υπάρχει κάν ίχνος ζωής ούτε από τό φυτικό, ούτε από τό ζωϊκό βασίλειο.

Τά πουλιά δέν αντέχουν νά πετούν πάνω από αυτές τίς «πόλεις», διώχνονται από τίς θειούχες αναθυμιάσεις. Ακόμα καί η θάλασσα πού περιβάλλει αυτές τίς «πόλεις» είναι νεκρή δέν υπάρχει μέσα της ίχνος ζωής, εξ ού καί «Νεκρά Θάλασσα». Σημείο....!

Καί ο Θεός είναι πάντα ο ίδιος, καί κανένας δέν μπορεί νά Τού ξεφύγει (όποιος μπορεί, άς τό επιχειρήσει). «Αργεί αλλά δέν λησμονεί», υπάρχει άλλωστε καί η άλλη ζωή, όπου ο καθένας θά λογοδοτήσει, γιά τίς επιλογές πού έκανε επί γής.

Όσοι δέν πιστεύουν σ' αυτό τό «παραμύθι», άς κάνουν λίγη υπομονή, καί θά τό δούν ιδίοις όμμασιν, μόλις κλείσουν τά ματάκια τους, αλλά τότε θά είναι πολύ αργά, γι'αυτό καί «τών φρονίμων τά παιδιά, πρίν πεινάσουν μαγειρεύουν».

ρομφεα