Ό, τι συμβαίνει
με ένα μικρό και απονήρευτο παιδάκι που βλέπει κάποιον αγύρτη θαυματοποιό και
ευχαριστιέται και τον ακολουθεί, ακριβώς επειδή είναι άκακο, το ίδιο συμβαίνει
και με την ψυχή μας, που είναι απλή και αγαθή και πλάστηκε τέτοια από τον αγαθό
της Δεσπότη. Ευχαριστιέται κι αυτή στις όλο φαντασίες προσβολές του διαβόλου.
Και επειδή γελιέται, τρέχει σ’ αυτό που είναι
κακό, σαν να ήταν καλό, όπως το περιστέρι σ’ αυτόν που επιβουλεύεται τα
μικρά του. Κι’ έτσι ανακατεύει τους λογισμούς της με τη φαντασία της δαιμονικής προσβολής, π. χ. Πρόσωπο
ωραίας γυναίκας ή κάτι άλλο που του απαγορεύουν απόλυτα οι εντολές του Χριστού.
Και θέλει κατά κάποιον τρόπο η ψυχή να μεθοδεύσει και με το σώμα την πραγμάτωση
αυτού του ωραίου που φάνηκε μέσα της. Και τότε δίνοντας τη συγκατάθεσή της
κάνει σωματική πράξη τα ανόμημα που είδε “κατά διάνοιαν” με αποτέλεσμα την
καταδίκη της.
Ησυχίου Πρεσβυτέρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου