ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΛΑΛΙΑ
Εύκολος ο δρόμος της κατακρίσεως, που τον ακούμε όλοι στην
καθημερινή ζωή μας. Κι’ ωμός είναι από τα πιο μεγάλα αμαρτήματα. Όλοι οι Άγιοι
μας διδάσκουν με την ζωή και τα έργα τους να αποφεύγουμε την καταλαλιά, γιατί
μας απομακρύνει από τον Θεό και μας καταδικάζει από τώρα. Γι’ αυτό και το
Ευαγγέλιο μας φωνάζει δυνατά: “Συ τις ει ο κρίνων αλλότριον ικέτην; Τω ιδίω Κυρίω
στήκει ή πίπτει. Σταθήσεται δε. Δυνατός γαρ έστιν ο Θεός, στήσαι αυτόν. Δηλαδή,
ποίος είσαι εσύ, που κρίνεις, ξένον δούλον, μας λέγει. Οι άνθρωποι δεν είναι
δικοί του δούλοι αλλά του Θεού. Γι’ αυτό ας προσέξουμε να μη κατακρίνουμε
κανέναν, αλλά να αφήνουμε την κρίσιν στον Θεό. Εμείς καλύτερα να κατανοήσουμε
τι είναι η κατάκρισις ή καταλαλιά, όπως την εξηγεί ο Άγιος Ιωάννης ο Κολοβός,
με τα εξής:
- “Κάποιος ερώτησε τον Αββά Ιωάννη τον Κολοβό : “Πως γίνεται Αββά
μου, ενώ η ψυχή μου έχει τόσες πληγές, η ίδια, δεν ντρέπεται να κατακρίνει τον
πλησίον της”; Και ο Γέροντας του απάντησε με μια παραβολή για την καταλαλιά.
-Ήταν ένας άνθρωπος,
φτωχός, είπε, και είχε δική του γυναίκα. Είδε όμως και μια άλλη όμορφη γυναίκα
και την πήρε κι αυτή. Ήταν όμως πολύ φτωχός και δεν μπορούσε να τις ντύσει και
τις είχε και τις δύο γυμνές. Μια μέρα, που γινόταν πανηγύρι σε μια γειτονική
περιοχή, τον παρακάλεσαν να τις πάρει μαζί του. Κι εκείνος δέχτηκε. Τις έβαλε
και τις δύο μέσα σε ένα μεγάλο κοφίνι και πήγε στο πανηγύρι.
Τι μεσημέρι, που
έπεσε πολλή ζέστη οι πανηγυριώτες αποσύρθηκαν για να ησυχάσουν λίγο. Τότε η μια από τις δύο
γυναίκες σήκωσε λίγο το κεφάλι της απ’ το κοφίνι και μη βλέποντας κανέναν ολόγυρα , πήδηξε έξω
κι εκεί, που ήταν τα σκουπίδια, μάζεψε διάφορα παλιόπανα, τα έφτιαξε γρήγορα
σαν πρόχειρο φόρεμα, το ζώστηκε κι άρχισε να περπατά χωρίς να ντρέπεται. Η άλλη
γυναίκα όμως, καθισμένη γυμνή μέσα στο κοφίνι, έλεγε: “Κοιτάξτε αυτή η
ξετσίπωτη, δεν ντρέπεται να περπατά γυμνή”. Αυτό στενοχωρησε τον άνδρα της και με
θυμό της είπε: “Μα τι λόγια είναι αυτά, που λες; Την κατηγορείς, που γυρίζει με
κουρέλια. Αυτή τουλάχιστον σκεπάζει την ασχημοσύνη της. Ενώ εσύ, όντας ολόγυμνη
δεν ντρέπεσαι να μιλάς μ’ αυτόν τον τρόπο; Κάτι ανάλογο είναι η καταλαλιά”.
Π. Μ. Σωτήρχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου