Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε ότι αυτός που φέρει την
ιερωσύνη του Χριστού και καθοδηγεί το λαό πρέπει να είναι μέσα στον κόσμο και
ταυτόχρονα έξω από τον κόσμο. Δύσκολος λόγος για την εποχή μας, κατά την οποία
η αμαρτία έχει γίνει “ατομικό δικαίωμα”, ιερό σαν την ελευθερία του ανθρώπου.
Ο ορθόδοξος
ποιμένας, όπως τον βλέπουμε σε βίους αγίων, παλαιών και νεωτέρων, γνωρίζει και
ζει τα προβλήματα του κόσμου,αλλά ο νους του είναι στον Θεό, ελεύθερος από
ηδονές και λύπες, από πάθη ψεκτά που σκοτίζουν την ψυχή.
Κύριο γνώρισμα του
είναι η ειρήνη αυτή που διαρκώς μεταδίδει σε όλες τις ακολουθίες της Εκκλησίας.
Η ειρήνη αυτή, σύμφωνα με τον όσιο Σιλουανό τον Αθωνίτη, συνδέεται με την
αγάπη, Σε λόγο του για την ειρήνη ο όσιος Σιλουανός αναφέρεται στον όσιο Ιωάννη
της Κροστάνδης και γράφει χαρακτηριστικά:
“Θυμόμαστε πως μετά
την θ. Λειτουργία, όταν του έφεραν την άμαξα και πήγαινε να καθίσει, τον
περικύκλωσε ο λαός ζητώντας την ευλογία του. Και μέσα σ’ εκείνο τον συνωστισμό
η ψυχή ου παρέμενε συνεχώς κοντά στον Θεό και δεν σκορπιζόταν, δεν έχανε την
ειρήνη της ψυχής. Πως, άραγε, το κατόρθωνε; να το θέμα μας.
Το κατόρθωνε γιατί
αγαπούσε τον λαό και δεν έπαψε να προσεύχεται γι’ αυτόν”.
Για τον όσιο
Σιλουανό, η ειρήνη, γέννημα της αγάπης για τον λαό, και η μυστική προσευχή
είναι η ουσία της εκκλησιαστικής ποιμαντικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου