Από το θαυμάσιο και
πολύ διδακτικό βιβλίο, που ονομάζεται Γεροντικό και το οποίο χαρακτηρίζεται ως
το Ευαγγέλιο στην πράξη, αντλούμε τα παρακάτω διδακτικά περιστατικά σχετικά με
την μεγάλη και θεομίμητη αρετή της ανεξικακίας.
Μας λέγει η παράδοση ότι ο Απόστολος Ιάκωβος, ο αδελφός του
Ευαγγελιστού Ιωάννου, την ώρα που οδηγείτο στο μαρτύριο, συνάντησε στον δρόμο
εκείνον που τον είχε καταδώσει. Τον σταμάτησε και τον φίλησε λέγοντάς του:
-Ειρήνευε, αδελφέ.
Βλέποντας εκείνος τόση ανεξικακία, θαύμασε και φώναξε με
ενθουσιασμό:
-Χριστιανός είμαι από σήμερα κι εγώ.
Ύστερα απ’ αυτή την ομολογία αποκεφαλίστηκε μαζί με τον Απόστολο.
Κάποιος πιστός την εποχή των διωγμών της Εκκλησίας προδόθηκε από
μια δούλη του. Αφού βασανίστηκε σκληρά, οδηγήθηκε έξω από την πόλη για ν’
αποκεφαλιστεί. Στο δρόμο έτυχε να συναντήσει την κακή εκείνη δούλη. Μόλις την
είδε έβγαλε το χρυσό του δακτυλίδι της το έδωσε και σφίγγοντας μ’ ευγνωμοσύνη
το χέρι της τής είπε:
-Σ’ ευχαριστώ από την ψυχή μου που έγινες αιτία ν’ απολαύσω τέτοια
τιμή, να γίνω Μάρτυς του Χριστού μου.
Ένας αγαθότατος Ερημίτης γειτόνευε με κάποιον τεμπέλη Μοναχό, που
βαριόταν να δουλέψει και για να ζήσει πήγαινε κρυφά στην καλύβη του γείτονά του
και του έκλεβε τα πράγματα.
Ο Ερημίτης το είχε καταλάβει, αλλά δεν έκανε ποτέ του λόγο γι’ αυτό
στον ένοχο.
-Για να κάνει τέτοια πράξη, θα είχε πολλή ανάγκη ο Αδελφός, έλεγε
συχνά στον εαυτό του ο αγαθός Γέροντας.
Δούλευε όμως σκληρά, για να καταφέρει να ζήσει και μ’ όλο τούτο,
υστερείτο, γιατί ο κλέπτης παίρνοντας για κουταμάρα τη σιωπή του είχε εντελώς
αποθρασυνθεί και δεν του άφηνε σχεδόν ούτε ψωμί για να φάγει.
Έφθασε η ώρα να κοιμηθεί ο Ερημίτης κι οι Αδελφοί της σκήτης
μαζεύτηκαν γύρω του να πάρουν την ευχή του. Ανάμεσά τους ο ετοιμοθάνατος είδε
εκείνον που τόσα χρόνια τον είχε κάνει να υποφέρει με τις κλεψιές του. Του
έγνεψε να πάει κοντά του, και, όταν εκείνος πλησίασε, πήρε τα χέρια του μέσα
στα δικά του κι άρχισε να τα φιλεί.
-Ευχαριστώ τα χέρια αυτά, έλεγε, που έγιναν αφορμή να βρω σήμερα
τον Παράδεισο.
Αν μάθεις πώς κάποιος σε μισεί και σε κακολογεί – λέγει ένας από
τους Πατέρας – μη του κρατάς κακία. Αν μπορείς μάλιστα στείλε του ένα δώρο.
Έτσι θα έχεις το θάρρος να ειπείς στον Χριστό την ώρας της Κρίσεως:
-Άφες μου, Δέσποτα,
τα οφειλήματά μου, καθώς και εγώ αφήκα τα οφειλήματα του πλησίον μου.
Υπό Ν.Βοϊνέσκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου