Σύνεση στις επιλογές μας

Κι ενώ το καλοκαίρι πέρασε και ίσως ήταν το πιο παράξενο καλοκαίρι των τελευταίων δεκαετιών και επανήλθαμε στην καθημερινότητα του φθινοπώρου, με το άνοιγμα των σχολείων να σηματοδοτεί την επιστροφή στην κανονικότητα, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Η κοινωνική αποστασιοποίηση, η χρήση μάσκας, ακόμα και στις σχολικές αίθουσες, η απαγόρευση συνωστισμού, η αναγκαστική επιλογή περιορισμένων φίλων και συγγενών στις σημαντικές στιγμές της ζωής, μας, βαπτίσεις, γάμους, κηδείες, αποτελούν μια καθημερινότητα που αρνούμαστε να την αποδεχτούμε. Νιώθουμε καταπιεσμένοι και χειραγωγούμενοι, με αποτέλεσμα πολλές φορές να παρεκτρεπόμαστε σε συγκρούσεις και χειροδικίες,προσπαθώντας ο καθένας, κατά το δοκούν  να επιβάλει το σωστό και το πρέπον.

          Δεν είναι όμως αυτή η λύση. Η κοινωνική αναστάτωση, ο διχασμός οι προσωπικές επιθέσεις, όχι μόνο δεν ωφελούν μια κοινωνία, που δοκιμάζεται ποικιλοτρόπως, από φυσικές καταστροφές, ανεργία και ανέχεια. Αλλά επιτείνουν την κοινωνική δυστυχία. Δεν είμαστε παντογνώστες. Κάποιοι ξέρουν περισσότερα από εμάς. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να συμφωνούμε. Αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να υπακούμε στις υποδείξεις των κρατικών φορέων, αν δεν θέλουμε να μετατραπεί η κοινωνία μας σε ζούγκλα, που ο καθένας θα επιβάλλει την γνώμη του.

      “ΛΥΔΙΑ” τ. 571