Η έννοια της αμαρτίας είναι παρούσα μόνον εκεί, όπου οι
σχέσεις μεταξύ Θεού και ανθρώπου παίρνουν χαρακτήρα καθαρά προσωπικό.
Διαφορετικά απομένει μόνον κάποια διανοητική αντίληψη περί του ενός ή του άλλου
βαθμού τελειότητος του τρόπου υπάρξεως.
Η αμαρτία είναι πάντοτε έγκλημα εναντίον της αγάπης του
Θεού- Πατέρα. Εκδηλώνεται ως απομάκρυνση από τον Θεό και στροφή της θελήσεως
του ανθρώπου προς τα πάθη. Η μετάνοια συνδέεται πάντοτε με την εγκράτεια από
αμαρτωλές έλξεις.
Και έξω από τον χριστιανισμό διεξάγεται αγώνας εναντίον
κάποιων παθών. Και στον ανθρωπισμό παρατηρείται προσπάθεια υπερνίκησης της μιας
ή της άλλης φαυλότητας. Όσο όμως απουσιάζει η επίγνωση της βαθύτερης έννοιας
της αμαρτίας, δηλ. της υπερηφάνειας , και εφόσον η ρίζα αυτή του κακού
παραμένει ακατάβλητη, η τραγικότητα της ιστορίας δεν θα πάψει ν’
αυξάνεται…..
Αρχιμ. ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ Σαχάρωφ, « ΟΨΟΜΕΘΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΘΩΣ ΕΣΤΙΝ»
1 σχόλιο:
Καιρός να αγιοποιηθει?
Δημοσίευση σχολίου