Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

Συζήτηση μεταξύ μικρού παιδιού και πολυάσχολου πατέρα


Μικρός : – Μπαμπά, μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση;
Πατέρας : – Ναι, σίγουρα, τι είναι;
-Πόσα βγάζεις την ώρα;
– Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί ρωτάς;
– Θέλω να ξέρω. Σε παρακαλώ, πες μου, πόσα βγάζεις την ώρα;
– ΟΚ, 100 ευρώ την ώρα.
– Ω! (με το κεφάλι κάτω). Μπορείς να μου δανείσεις 50 ευρώ;
Ο πατέρας έξαλλος !
-Αν ο μόνος λόγος που ζήτησες για να σε δανείσω μερικά χρήματα είναι για να αγοράσεις κανένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες ανοησίες, τότε να πας κατευθείαν στο δωμάτιό σου και κοιμήσου. Είσαι πολύ εγωιστής. Δεν δουλεύω τόσο σκληρά κάθε μέρα για να βλέπω μια τέτοια παιδιάστικη συμπεριφορά.
Το μικρό αγόρι ήσυχα πήγε στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα.
Ο πατέρας έκατσε κάτω, σκέφτηκε και θύμωσε πιο πολύ για το μικρό του γιό που του έκανε τέτοια ερώτηση. Πώς τολμάει να κάνει τέτοιες ερωτήσεις μόνο και μόνο για να πάρει μερικά χρήματα;
Μετά από περίπου μια ώρα, ο πατέρας ηρέμησε, και άρχισε να σκέφτεσαι:
Ίσως υπήρχε κάτι που χρειαζόταν να αγοράσει μ “ αυτό 50/ρικο και δεν ζητάει λεφτά συχνά. Πήγε στην πόρτα του δωματίου του αγοριού και άνοιξε την πόρτα.
– Κοιμάσαι, γιε μου;
– Όχι, μπαμπά, είμαι ξύπνιος .
– Σκεφτόμουν, ότι ίσως ήμουν πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα. Ήμουν κουρασμένος και ξέσπασα επάνω σου.
– Εδώ είναι τα $ 50 που ζήτησες.
Το μικρό αγόρι κάθισε ίσια, χαμογελώντας.
– Ω, ευχαριστώ μπαμπά !
Τότε, γυρίζει και κάτω από το μαξιλάρι του βγάζει κι άλλα τσαλακωμένα λεφτά.
Ο πατέρας μόλις είδε ότι ο γιός του είχε ήδη χρήματα, άρχισε να θυμώνει πάλι.
Το μικρό αγόρι βγάζει σιγά-σιγά τα λεφτά του, και μετά κοίταξε τον πατέρα του.
Και ο διάλογος συνεχίζεται:
Πατέρας : – Γιατί θέλεις κι άλλα λεφτά εφ όσον έχεις ήδη κάποια;
Μικρός :- Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα ξέρω.
Μπαμπά, έχω 100 ευρώ τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα από τον χρόνο σου;
Σε παρακαλώ, έλα σπίτι νωρίς αύριο. Θα ήθελα να φάμε όλοι μαζί.
Ο πατέρας του έμεινε έκπληκτος και συγκινημένος έβαλε τα χέρια του γύρω από το μικρό του γιο, και ικέτεψε για συγχώρεση.
Είναι απλά μια μικρή υπενθύμιση για όλους εσάς που δουλεύετε τόσο σκληρά.
Δεν πρέπει να αφήσουμε τον χρόνο να μας ξεγλιστρήσει χωρίς να έχουμε περάσει λίγο χρόνο με αυτούς που έχουν σημασία για μας, γι αυτούς που είναι κοντά στην καρδιά μας.
Ας θυμηθούμε να μοιραζόμαστε αυτό το 100/ρικο από το χρόνο μας, με κάποιον που αγαπάμε.
Αν πεθάνουμε αύριο, η εταιρεία που εργαζόμαστε θα μπορούσε εύκολα να μας αντικαταστήσει σε λίγες μέρες. Αλλά η οικογένεια και οι φίλοι μας που αφήνουμε πίσω μας θα νιώσουν την απώλεια για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Μερικά πράγματα είναι πιο σημαντικά.



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φοβερή ιστορία.

Ανώνυμος είπε...

Απίστευτος ο μικρός.
Τέλεια ιστορία.