Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2019

Κυριακή Γ΄ Λουκά (Λκ. 7, 11-16)


Συμπόνοια και παντοδυναμία
Η σκηνή που περιγράφει η σημερινή ευαγγελική διήγηση ξετυλίγεται έξω από την μικρή πόλη της Γαλιλαίας Ναϊν. Εκεί συναντώνται δύο συνοδείες. Ο Χριστός με τους μαθητές του και μια συνοδεία πονεμένων ανθρώπων, οι οποίοι συνοδεύουν το μονάκριβο γιό μιας χήρας γυναίκας στο νεκροταφείο της πόλης. Ακολουθεί πλήθος κόσμου βουβό και λυπημένο. Οι συνοδείες διασταυρώθηκαν. Η πρώτη με επικεφαλής τον Ιησού Χριστό, τη Ζωή, και η δεύτερη με κέντρο τον θάνατο. Εδώ αρχίζει η δραματική πάλη. Ο Κύριος σπλαχνίζεται την πονεμένη μάνα. Ο πόνος της για τον θάνατο του παιδιού της, αν και δεν μπορεί από μόνο του να το αναστήσει, μπορεί όμως να συγκλονίσει την πιο σκληρή καρδιά. Προκάλεσε και τα άγια συναισθήματα του Χριστού, ο οποίος  “εσπαλαχνίσθη επ’ αυτή”. Προκάλεσε την παντοδυναμία του ώστε να επαναφέρει το γιο της από τον θάνατο στην πρόσκαιρη αυτή ζωή. Το νόημα του σημερινού ευαγγελίου αναφέρεται στη μεταφυσική αξία του πόνου. Και της συμπόνοιας στον άνθρωπο. Όπως ο σωματικός πόνος προειδοποιεί για την ανάγκη κάποιου προβλήματος, έτσι και ο ψυχικός πόνος, όταν έχει αναφορά στον Χριστό, ακόμα  κι αν δεν προκαλεί φανερά θαύματα, καλλιεργεί και εξυγιαίνει την ψυχή μας.

Η ανακούφιση που προέρχεται από τα δάκρυα  είναι ένα εσωτερικό θαύμα. Το ίδιο και η αληθινή συμπόνοια δεν βοηθά μόνο τον πονεμένο, αλλά ενισχύει μυστικά κι εκείνους που συμμερίζονται τον πόνο και τη συμφορά τους. Ο λαός μας λέει: “ κοινός πόνος μισός πόνος, κοινή χαρά διπλή χαρά”.Το σαφέστατο μήνυμα που απευθύνει το θαύμα της αναστάσεως του γιου της χήρας της Ναϊν με αποδέκτες όλους εμάς είναι η έμπρακτη συμπόνοια στον συνάνθρωπο με τη βεβαιότητα, ότι στο πρόσωπο του διακονούμε τον ίδιο τον Χριστό.Το αίτημα του σε εποχή ανάλγητη, όπως η δική μας, είναι ν’ αφουγκραστούμε τον πόνο του διπλανού μας και να τον συμμεριστούμε. Σε  μια κοινωνία ευημερίας των ολίγων και εξαθλίωσης των πολλών, που σημαδεύεται από ξεριζωμούς , πείνα, ανεργία, βιαιότητα, αίτημα του Χριστού είναι  η συμβολή μας , ώστε να μειωθεί κάποτε η ένταση, ν’ αμβλυνθεί και να ελαττωθεί η εμπερίστατη δυστυχία.Ιδιαίτερα  οι νέοι που είναι περισσότερο εκτεθειμένοι σε στις κοινωνικές προκλήσεις που αλλοτριώνουν, διαφθείρουν και θανατώνουν, το μήνυμα της Εκκλησίας είναι η ένταξή μας στην αυθεντική ζωή της για μια ασφαλή και βεβαία πορεία και σωτηρία από τις φθοροποιές δυνάμεις που απεργάζονται το μυστήριο της λύτρωσή μας.



          π. γ. στ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: