Ιστορία και Εκκλησία

Η ιστορία συνδέεται στενά μα την Εκκλησία, αφού ο Χριστός με την ενανθρώπηση Του εργάσθηκε στον χρόνο και τον χρόνο και η Εκκλησία ζει στην ιστορική πραγματικότητα. Η γραμμένη αποκάλυψη του Θεού είναι ιστορία του κόσμου, όπως έλεγε ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ, είναι “τα ίδια τα αχνάρια που αφήνει το πέρασμα του Θεού μέσα στην ιστορία, βλέπουμε πως ο Θεός περιπατεί ανάμεσα από τις γραμμές των ανθρώπων. Γι’ αυτό “αδιαφορία για την ιστορία οδηγεί σε μια αιρετική ξηρότητα, σε μια δογματιστική διάθεση”. Ας προσέξουμε τη φράση ότι ο Θεός “περιπατεί ανάμεσα από τις γραμμές των ανθρώπων” που προφανώς είναι η λεγόμενη “ιερά ιστορία”, που διαφέρει σαφώς από την κοινή ιστορία.

          Βέβαια η πραγματική εκκλησιαστική ιστορία δεν ταυτίζεται πλήρως με τα ιστορικά γεγονότα , αλλά με το αγιολόγιο και το εορτοδρόμιο της Εκκλησίας. Έτσι, αλλιώς βλέπει τα θέματα  ένας ιστορικός και αλλιώς ένας Πατέρας της Εκκλησίας. Πάντως , η Εκκλησία δεν μπορεί να να αποδεσμευτεί από την ιστορική πραγματικότητα, αλλά ούτε και να ταυτισθεί με αυτήν.

          Παράλληλη και διαφοροποιημένη είναι η σχέση μεταξύ πολιτικής και Θεολογίας. Μερικές φορές πορεύονται παράλληλα, αλλά πάντοτε διαχωρίζονται σημαντικά.

          Η διένεξη μεταξύ Ανατολής και Δύσεως, για παράδειγμα, επηρεάσθηκε από πολιτικούς παράγοντες και συμπορεύτηκαν τα πολιτικά  με τα θεολογικά αίτια. Η διαφοροποιήση του δυτικού Χριστιανισμού από την ενότητα της Εκκλησίας ξεκινούσε από πολιτικές σκοπιμότητες  και  ακολούθησαν και τα θεολογικά αίτια. Άλλες φορές γινόταν το αντίστροφο ή εξελισσόταν και παράλληλα.

          Ναυπάκτου Ιεροθέου: “Το συνοδικό και ιεραρχικό πολίτευμα της Εκκλησίας”