“ Πάσχα καινόν άγιον......
Πάσχα Χριστός ο λυτρωτής.....”
Έζησαν οι σκλαβωμένοι Έλληνες της τουρκοκρατίας τότε την
Ανάσταση πριν τη Λαμπρή. Το Πάσχα, που 400 χρόνια περίμεναν οι ραγιάδες να
ξημερώσει.....
Κύλησαν από τότε άλλα 200 χρόνια. Πάσχα και πάλι.
Κι αναρωτιόμαστε: Λεύτεροι ή σκλαβωμένοι είμαστε;
Ζωντανή ή λαβωμένη η Ορθοδοξία μας; Ποιοι οι δυνάστες;
Ποιοι οι σκλάβοι; Ποιο το κάλεσμα των καιρών;
Πάσχα. Και καθώς προσκυνούμε την αναστάσιμη εικόνα,
αντικρίζουμε την επιχείρηση απελευθέρωσης του ανθρώπου. Νιώθουμε το σεισμό που
φέρνει ο Νικητής του θανάτου στην ύπαρξη και στον κόσμο μας. Αισθανόμαστε το
ισχυρό του χέρι να πιάνει το παράλυτο δικό μας και να μας ανασύρει από την
πολυπρόσωπη σκλαβιά μας στην ελευθερία των τέκνων του Θεού. Κι ακούμε τη
θεοφώτιστη φωνή: “Τη ελευθερία ουν, η Χριστός ημάς ελευθέρωσε, στήκετε, και μη
πάλιν ζυγώ δουλείας ενέχεσθε”.
Η επιχείρηση ελευθερίας μία φορά έγινε στον κόσμο. Τότε που ο Θεάνθρωπος κατέβηκε στα βάραθρα του Άδη και έσπασε τα δεσμά του θανάτου και της αμαρτίας που τυραννούσαν τον άνθρωπο. Ήταν την πρώτη νύχτα της Ανάστασης του Κυρίου. Από τότε, κάθε άνθρωπος και κάθε λαός μπορεί να ζει ελεύθερος. Μπορεί να απαιτεί να ζει ελεύθερος. Γιατί είναι τούτο το αναφαίρετο δικαίωμα του ανθρώπου. Μόνο που για να φτάσεις στη νίκη της Λευτεριάς, χρειάζεται να περάσεις από τον σταυρό, τη θυσία και το μνήμα. Χρειάζεται να αποφασίσεις τον θάνατο. Να σπάσεις τα δεσμά της όποιας σκλαβιάς σου. Και τότε θα ζήσεις ζωή ελευθερίας. Ζωή Αναστάσεως. Και η “επιχείρηση ελευθερίας” θα είναι η προσωπική σου εμπειρία.
“ Η Δράση μας”, τ. 588
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου