Στην προσφορά της Εκκλησίας κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και του αγώνα για την Ελευθερία αναφέρθηκε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, σε χαιρετισμό του στο 6ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, το οποίο ξεκίνησε στις 10 Μαΐου στο Ζάππειο Μέγαρο. Στον χαιρετισμό του ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε ότι “το ιδρυτικό του νέου Ελληνικού κράτους γεγονός δεν προέκυψε ασφαλώς σε συνθήκες ιστορικού κενού. Ριζώνει στη συλλογική συνείδηση ενός σκλαβωμένου λαού, που είχε βαθειά αίσθηση της ταυτότητάς του.
¨Τα δεκάδες επαναστατικά κινήματα που αριθμούνται από την
πτώση της Πόλης ως την παλιγγενεσία αποδεικνύουν του λόγου το ασφαλές. Η
πληθώρα των Πατριαρχών που έχασαν τη ζωή τους
με βίαιο τρόπο από την Οθωμανική εξουσία καθ’ όλη τη διάρκεια της
Τουρκοκρατίας θέτει με σαφήνεια το πρόσημο της πίστης στην υπόθεση τη
δουλείας, μιας πίστης που άρδευσε
μυστικά το καθημαγμένο γένος.
Το ζωογόνησε, συγκρότησε την αυτοσυνειδησία του, έθεσε
κριτήρια. Η πλειονότητα των δασκάλων στα σχολεία που λειτούργησαν επί
Τουρκοκρατίας, όταν αυτά λειτουργούσαν απρόσκοπτα, υπήρξαν κληρικοί. Το
αφυπνιστικό έργο του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, με τα δεκάδες σχολεία που ίδρυσε,
έχει χαράξει ανεξίτηλα τη λαϊκή ψυχή.
Σε πιο δύσκολες περιόδους ήταν πάλι η λατρεία της Εκκλησίας
που, όχι μόνο ένωνε την κοινότητα, αλλά και την πίστη. Μαζί με αυτά, έρχεται η
προσφορά των Νεομαρτύρων.
Δεν ήταν μόνο οι Πατριάρχες, ήσαν Επίσκοποι, απλοί ιερείς,
Μοναχοί και Λαϊκοί που έδωσαν τη ζωή τους για την πίστη τους. Ένας χορός
γνωστών και αφανών ηρώων της πίστεως σήκωσε το βάρος του οράματος και της
ανίχνευσης νοήματος για ένα ολόκληρο γένος”.
Ο Αρχιεπίσκοπος
σημείωσε, επίσης, ότι, “η Εκκλησία μας συνοδοιπόρησε με το λαό και κατά
την Επανάσταση. Και τότε οι πολλές θυσίες των στελεχών της όπως μαρτυρούν οι
πρωταγωνιστές των γεγονότων, αγωνιστές, ξένοι διπλωμάτες και άλλοι.
Ένας λαός που βίωνε αυτό που ο Στρατηγός Μακρυγιάννης εξέφρασε, ότι χωρίς πίστη στη θρησκεία του Έθνους δεν υπάρχουν, μπόρεσε να κατανοήσει και να ανταποκριθεί στην πρόσκληση και στα διλήμματα της Ιστορίας. Όχι μόνο να αφεθεί στην νομοτέλεια της ιστορικής συγκυρίας, αλλά να νοηματοδοτήσει τον αγώνα του”.
“ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ”, φ. 1078
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου