Από την σοφία των Αρχαίων μας

Τί σοφώτερον; Χρόνος. Τὰ µὲν γὰρ εὕρηκεν οὖτος ἤδη, τὰ δ᾿ εὑρήσει.

Τί εἶναι τὸ πιὸ σοφό; Ὁ χρόνος. Γιατὶ αὐτὰ µὲν αὐτὸς τὰ ἔχει ἀνακαλύψει ἤδη, τὰ ἄλλα δὲ θὰ τὰ ἀακαλύψει στο µέλλον.

Τί βλαβερώτατον; Κακία. Καὶ γὰρ τὰ χρηστὰ βλάπτει παραγενοµένη.

Τί εἶναι τὸ πιὸ βλαβερό; Ἡ κακία. Γιατὶ βλάπτει καὶ τὰ καλὰ ὅταν τὰ πλησιάσει.

Τί κάλλιστον; Κόσµος. Πᾶν γὰρ τὸ κατὰ τάξιν τούτου µέρος ἐστί.

Τί εἶναι ὡραιότατο; Ὁ Κόσµος. Γιατὶ ὀτιδήποτε γίνεται µὲ τάξη, εἶναι δικό του µέρος.

Κάλλιστον Κόσµος. Ποίηµα γὰρ Θεοῦ.

Τὸ ὡραιότερο πρᾶγµα εἶναι ὁ Κόσµος. Γιατὶ εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ.

Τί τάχιστον; Νοῦς. ∆ιὰ παντὸς γὰρ τρέχει.

Τί εἶναι ταχύτατο; Ὁ Νοῦς. Γιατὶ τρέχει διὰ µέσου ὅλων.

Ἀπραγούντας µὴ ὀνειδίζε. Ἐπὶ γὰρ τούτους νέµεσις Θεῶν κάθηται.

Τοὺς ὀκνηροὺς µὴν τοὺς κατηγορεῖς. Γιατὶ πάνω τους κάθεται ἀπὸ τώρα ἡ τιµωρία τῶν θεῶν