Η Μεσίτρια του ουρανού

15 Αυγούστου, Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου

   Η πίστη των ορθοδόξων για το έργο τη μεσιτείας της Θεοτόκου δεν αλλοιώνει το γραφικό χωρίο «…Εις μεσίτης Θεού και ανθρώπων Χριστός Ιησούς» γιατί η μεσιτεία αναφέρεται στον Υιό της και συνδυάζεται με την πεποίθηση ότι «…πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουμένη». Πραγματικά αυτή που αξιώθηκε τόσης χάριτος από το Θεό έχει την παρρησία να πρεσβεύει στον Κύριο για τη σωτηρία της ανθρωπότητος.

         Η αντίληψη αυτή αντικατοπτρίζεται σε όλες τις εκκλησιαστικές τέχνες. Η στάση της Παναγίας δεομένης ενώπιον του θρόνου του Κυρίου ερμηνεύει και με την αγιογραφία τη θεολογία της Εκκλησίας. Αλλά και ο ποιητής του Μ. Προκλητικού Κανόνα, Θεόδωρος Λάσκαρης εκφράζει με τους ύμνους του αυτή την πίστη της Εκκλησίας. «Ου σιωπήσω του βοάν τρανότατα τα μεγαλεία τα σα, ειμή γαρ συ Κόρη, πάντοτε προίστασο, υπέρ εμού πρεσβεύουσα τω υιώ και Θεώ σου, τις εκ τοσούτου με κλύδωνος και δεινών κινδύνων ερρύσατο;».  

Γ.