Πως μπορεί να αμφιβάλλει
κανείς για το ότι είναι η Θεοτόκος Παναγία και Υπεραγία και τιμιωτέρα των
Χερουβείμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ, εφόσον είναι Θεοτόκος; Εφόσον
το Άγιον Πνεύμα την επεσκίασε και ήλθε επ’ αυτήν και σαρκώθηκε εντός αυτής ο
Υιός και Λόγος του Θεού και δι’ αυτής ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν
ημίν, είναι ποτέ δυνατόν να μην αγιάσθηκε ολοτελής;
Αυτή που τίμησε ο
Θεός τόσο πολύ, “την Κεχαριτωμένην εν γυναιξί”, πως θα αρνηθούμε να την
τιμήσουμε εμείς, χωρίς τον κίνδυνο να βλασφημούμε τον Θεόν, επιχειρώντας να Τον διορθώσουμε; Η ίδια εξ άλλου προφήτευσε “ιδού γαρ από του
νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί, ότι εποίησε μοι μεγαλεία ο Δυνατός”, και τι
άλλο παρά εκπλήρωση αυτής της προφητείας είναι η τιμή που της αποδίδουν οι
ανθρώπινες γενεές των ανθρώπων;
Όταν τιμάμε την Παναγία,
το Χριστό τιμάμε, γιατί την τιμάμε, σαν Θεοτόκο,και όταν τιμάμε και προσκυνούμε
το Χριστό σαν Θεό σεσαρκωμένο, τιμάμε
και εκείνη δια της οποίας εδόθη η ανθρώπινη σάρκα, δια της οποίας ο Θεός ενδύθηκε την ανθρώπινη
φύση.
Η Εκκλησία είναι ζωή
και δεν είναι ιδεολογία. Όταν τιμάμε
έναν άνθρωπο τον τιμάμε ολόκληρο. Δεν τιμάμε μόνο το κεφάλι του και
περιφρονούμε τα χέρια ή τα πόδια του η άλλα σημεία του σώματος του.
Διανοηθήκατε ποτέ κάποιον που επειδή τιμάει κάποιον άλλο για την πολλή του
σοφία, να του κόψει το κεφάλι και να το κρατήσει στο σπίτι του και να το τιμάει
και να πετάξει το υπόλοιπο σώμα του; Και όμως αυτό που δεν διανοηθήκαμε ποτέ να
το κάνουμε σε άνθρωπο το διανοούνται και το κάνουν οι αιρετικοί στον ίδιο το
Θεό.
γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου