Μετά την εκφώνηση “ότι συ ει ο αγιασμός ημών....”, ο
ιερέας δίνει το σύνθημα: “ Εν ειρήνη προέλθωμεν”, ας πάμε με ειρήνη. Αλλ’ ακόμα
η σύναξη των πιστών δεν διαλύεται. Ο λειτουργός κατεβαίνει από το ιερό Βήμα και
διαβάζει στη μέση του Ναού την λεγόμενη οποσθάμβωνο ευχή. Λέγεται οπισθάμβωνος,
γιατί διαβαζότανε πίσω από τον άμβωνα, που παλαιότερα βρίσκονταν στην μέση του
Ναού. Ενώ για τις άλλες ευχές της θ. Λειτουργίας υπάρχει διχογνωμία, αν πρέπει
να διαβάζονται μυστικά ή φανερά και στη μέση του Ναού, για να ακούνε όλοι. Ο
Θεόδωρος επίσκοπος Ανδίδων γράφει η
οπισθάμβωνος ευχή “οιονεί σφραγίς έστι πάντων των αιτημάτων και ανακεφαλαίωσις
τακτική, πρέπουσα τοις πρώτοις και τιμιωτέροις επιλόγοις”. Δηλαδή, η σφραγίδα
και ανακεφαλαίωση όλων των αιτημάτων, και ο επίλογος που ταιριάζει και πρέπει
στη θ. Λειτουργία. “Ο ευλογών τους ευλογούντας σε, Κύριε, και αγιάζων τους επί
σοι πεποιθότας σώσον τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου....”. Δεν
μπορούμε, όπως θέλουμε και πρέπει, να αναπτύξουμε τα νοήματα όλης της ευχής,
γι’ αυτό θα περιοριστούμε μόνο σε μια ελεύθερη μετάφραση.
“Κύριε,
εσύ που ευλογείς εκείνους που σε δοξάζουν και αγιάζεις εκείνους που πιστεύουν
κι έχουν την εμπιστοσύνη τους σε σένα, σώσε το λαό σου και ευλόγησε την
κληρονομία σου. Φύλαξε όλη την Εκκλησία σου, αγίασε εκείνους που αγαπούν την
καλή κατάσταση και εμφάνιση του οίκου σου, που είναι κάθε ναός. Εσύ με τη θεϊκή
σου δύναμη να τους αντιδοξάσεις και να μην εγκαταλείψεις εμάς , που ελπίζομε σε
σένα. Δώρισε ειρήνη στις Εκκλησίες σου, στους ιερείς, στο στρατό, και σ’ όλο το
λαό σου, γιατί κάθε καλό χάρισμα και κάθε τέλειο δώρο είναι από ψηλά και
κατεβαίνει από εσένα τον Πατέρα και τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τώρα και πάντα
και στους ατελεύτητους αιώνες”.
Πραγματικά
λοιπόν η οπισθάμβωνος ευχή είναι η ανακεφαλαίωση και η σφραγίδα στο τέλος της
θ. Λειτουργίας.
γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου