Ο χρόνος αποκτά το αληθινό του νόημα, μόνον όταν ενταχθεί μέσα στην
αιωνιότητα και μέσα στη ζωή του Θεανθρώπου Χριστού Με αυτή την προϋπόθεση, ο
χρόνος καθίσταται προετοιμασία για την αιωνιότητα. Στην αντίθετη περίπτωση, ο
χωροχρόνος είναι άνευ λόγου, άλογος, βασανιστικός, παράλογος, και η επίγεια ζωή
γίνεται φοβερή, γίνεται κόλαση.
Προεκτείνετε τώρα
αυτή την ποιότητα ζωής στην αιωνιότητα. Η κόλαση δεν είναι τίποτε άλλο
παρά μια ατέρμονη επέκταση ζωής άνευ
Θείου Λόγου, άνευ Θείας λογικής, άνευ της Θείας Σοφίας.
Μόνο ο Θεός είναι ο
Παράδεισος για το ανθρώπινο είναι, διότι μόνο χάρη σ’ Αυτόν, με τη Σταύρωση και
την Ανάστασή Του, ο άνθρωπος “μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν” (Ιωάν.
5, 24).
Δεν
υπάρχει,επομένως, μεγαλύτερη φρίκη από την αιωνιότητα χωρίς Χριστό.
Άγιος Ιουστίνος
Πόποβιτς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου